درمان تنگی مجرای ادرار در کودکان و نوزادان

مجرای ادرار لوله ای است که ادرار را از مثانه به خارج از بدن تخلیه می کند.

در پسران، مجرای ادرار از قسمت پایین مثانه شروع می شود و از طریق آلت تناسلی ادامه می یابد.

تنگی مجرای ادرار باریک شدن مجرای ادرار است. این باریک شدن، تخلیه ادرار را دشوار می کند.

تنگی ممکن است مادرزادی باشد (در بدو تولد وجود داشته باشد) یا در نتیجه التهاب، آسیب، بیماری یا جراحی قبلی باشد.

علائم و نشانه های تنگی مجاری ادرار

• فشار دادن یا زور زدن همراه با ادرار
• جریان ادرار ضعیف، طولانی، نازک یا آهسته
• ادرار دردناک
• عفونت دستگاه ادراری (UTI)
• هماچوری (خون در ادرار)

آزمایش و تشخیص تنگی مجاری ادرار

Uroflow: کودک شما در یک توالت مخصوص به نام صندلی uroflow تخلیه می شود که میزان جریان ادرار و زمان لازم برای تخلیه مثانه را اندازه گیری می کند.

پس از آن، ادرار باقی مانده در مثانه را با یک سونوگرافی مخصوص به نام اسکن مثانه بررسی می کنیم.

در کودکان مبتلا به تنگی مجرای ادرار، سرعت جریان ادرار کاهش می یابد و معمولا تخلیه مثانه زمان بیشتری می برد.

سونوگرافی مثانه کلیه (RBUS): در این روش از امواج صوتی برای مشخص کردن کلیه ها و مثانه استفاده می شود.

این ما را قادر می سازد تا ببینیم که آیا هیدرونفروز یا اتساع کلیه ها و مجاری ادراری وجود دارد یا خیر.

اورتروگرام رتروگراد (RUG): یک کاتتر (لوله) در انتهای مجرای ادراری کودک شما (در نوک آلت تناسلی) قرار می گیرد.

سپس از این لوله برای پر کردن آهسته مجرای ادرار با محلول مات استفاده می شود.

در حالی که محلول در حال پر کردن مثانه است، از دستگاه مخصوص اشعه ایکس (فلوروسکوپی) برای عکسبرداری استفاده می شود.

رادیولوژیست نگاه می کند تا ببیند آیا تنگی در مجرای ادرار وجود دارد یا خیر.

این به ما محل باریک شدن، درجه باریک شدن و در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری دیگر را در اختیار ما قرار می دهد.

درمان تنگی مجاری ادرار

درمان تنگی مجرای ادرار بستگی به محل و طول تنگی دارد.

سیستوسکوپی: در طول جراحی، اورولوژیست ابزاری را به مجرای ادرار وارد می‌کند که سیستوسکوپ نامیده می‌شود.

سیستوسکوپ وسیله ای کوچک است که در انتهای آن یک نور و یک لنز دوربین قرار دارد. این تجسم مستقیم مجرای ادرار و تنگی احتمالی را فراهم می کند.

اورتروتومی آندوسکوپی: در حالی که تحت بیهوشی عمومی است، سیستوسکوپ از طریق آلت تناسلی به مجرای ادرار وارد می شود.

تنگی را می توان با یک تیغه در انتهای ابزار از طول برید تا مجرای ادرار گشاد شود و ادرار دفع شود.

همچنین می توان از این ابزار برای کشش ناحیه باریک مجرای ادرار استفاده کرد.

یک لوله کوچک به نام کاتتر با بهبودی ناحیه در جای خود باقی می ماند.

اورتروپلاستی: اورتروپلاستی باز پیچیده تر است و ممکن است برای تنگی های طولانی تر لازم باشد. این روش شامل یک برش بین کیسه بیضه و راست روده است.

ناحیه باریک مجرای ادرار برداشته می شود و مجرای ادرار باقی مانده مجدداً متصل می شود (آناستاموز).

هنگامی که تنگی بیش از حد طولانی است، ممکن است نیاز باشد از پیوند بافتی، معمولاً از داخل دهان (باکال) برای افزایش طول مجرای ادرار استفاده شود.

با توجه به پیچیدگی این عمل، مواقعی وجود دارد که جراح ممکن است توصیه کند که اورتروپلاستی با رویکرد مرحله‌ای انجام شود، به این معنی که بیش از یک عمل جراحی لازم است.

انواع تنگی مجرای ادرار

تنگی های مجرای ادرار در درجه اول بر اساس محل و تنگی آن در بیماران مرد و زن طبقه بندی می شوند.

با توجه به مکان:

تنگی مجرای ادرار در مردان بر اساس مجرای ادرار قدامی و خلفی تشخیص داده می شود.

مجرای ادرار قدامی

مجرای ادرار قدامی از گوشت تا دیافراگم ادراری تناسلی امتداد دارد.

Corpus spongiosum مجرای ادرار قدامی را در تمام طول آن احاطه کرده و به نوبه خود در مکان های مختلف مانند:

• تنگی های گوشتی
• تنگی آلت تناسلی
• تنگی های بولبار
• تنگی های پنوبولبار

تنگی مجرای ادراری: تنگی‌های Meatal در مجرای خروجی مجرای ادراری قرار دارند و ممکن است به سمت حفره ناویکولاریس گلانس کشیده شوند.

تنگی مجرای ادرار آلت تناسلی: اینها در ناحیه ای بین فوسا ناویکولاریس و مجرای ادرار پیازی مشاهده می شوند.

شیار Balanopreputial نقطه منشا مجرای ادرار آلت تناسلی از خارج است و تا محل اتصال penosctoal گسترش می یابد.

Carpora vernosa شیار شکمی است که دارای بخش مجرای ادراری آلت تناسلی کامل است که توسط یک لایه نازک از Corpus spongiosum احاطه شده است.

تنگی مجرای ادرار پیازی: عضله پیاز اسفنجی محل اتصال پنوسکروتوم را احاطه کرده است.

این محل اتصال نقطه شروع ماهیچه پیاز اسفنجی است و در مجرای ادراری غشایی در سطح دیافراگم ادراری تناسلی به صورت پروگزیمال ختم می شود.

مجرای ادرار پیازی را می توان به دو قسمت پروگزیمال و دیستال افتراق داد.

اگر قطعه در فاصله 5 سانتی متری غشای مجرای ادرار باشد، مجرای ادرار پروگزیمال پیازی نامیده می شود.

بخش مجاور که تا محل اتصال پنوسکروتوم امتداد دارد مجرای ادراری پیازی دیستال است.

تنگی مجرای ادراری پنوبولبار: این تنگی ها بین مجرای ادرار آلت تناسلی و بخش پیازی قرار دارند و دارای بخش های مجرای ادراری طولانی هستند.

مجرای ادرار خلفی:

طول آن تقریباً 5 سانتی متر است و دارای سه بخش مختلف است.

بخشی از مجرای ادرار که از دیافراگم ادراری تناسلی بین ورومونتانوم دیستال و پیاز پروگزیمال عبور می کند، مجرای ادرار غشایی شناخته می شود.

مجرای ادرار پروستات که از مجرای ادرار غشایی پروگزیمال منشا گرفته و تا گردن مثانه امتداد می یابد، از غده پروستات عبور می کند.

اسفنکتر داخلی ادرار که مثانه را به مجرای ادرار پروستات متصل می کند، گردن مثانه را احاطه می کند.

پروستات درجا با تنگی (یا انقباض) گردن مثانه (یعنی به دنبال TURP یا پروستاتکتومی های ساده) به وجود می آید.

اگر باریک شدن یا محو شدن در این سطح اتفاق بیفتد، اما به دنبال یک RP، نام مناسب VUAS است.

در زنان، مجرای ادرار به طور تصادفی به بخش بالایی، میانی و تحتانی تقسیم می شود و طول آن حدود 4 سانتی متر است.

پیشگیری از تنگی مجرای ادرار

اگرچه نمی توان از هر علتی پیشگیری کرد، اما فعالیت هایی وجود دارد که می توان برای کاهش خطر انجام داد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اجتناب از صدمات به مجرای ادرار و ناحیه لگن: در صورت آسیب ناشناخته مجرای ادرار یا لگن، مشکلاتی ایجاد می‌شود و مجرای ادرار ممکن است به دلیل کاتتریزاسیون کور آسیب بیشتری ببیند.

نرخ تنگی مکرر در آن موارد افزایش می یابد و بازسازی آینده ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.

احتیاط در هنگام خود سوندگذاری: خطر ایجاد التهاب در مجرای ادرار و در نهایت منجر به تشکیل بافت اسکار به دلیل خود سوندگذاری نامناسب وجود دارد.

از این رو استفاده از ژله روان کننده و استفاده از کوتاه ترین کاتتر ممکن است به جلوگیری از تنگی مجرای ادرار کمک کند.

اجتناب از بیماری های مقاربتی: عفونت های مقاربتی، مانند سوزاک و غیره، می توانند مجرای ادرار را ملتهب و عفونی کنند و در نهایت منجر به تنگی و زخم شوند.

بهترین جراح تنگی مجرای ادرار، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده و نمونه جراحی های تنگی نوک ادرار موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز تنگی مجاری ادرار(مجاری بولبار)، به عنوان یکی از بهترین جراحان درمان تنگی مجرای ادرار در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

درمان جای جوش صورت

میکرودرم ابریژن می تواند یک درمان زیبایی موثر برای کسانی باشد که از جوش های خفیف آکنه رنج می برند.

لایه‌برداری، ظاهر جوش‌های سر سفید و سر سیاه را به حداقل می‌رساند و ظاهری صاف‌تر روی سطح پوست ایجاد می‌کند.

همچنین می‌تواند برای کاهش جای زخم کم عمقی که جوش‌های آکنه اغلب از خود به جای می‌گذارند، موثر باشد.

برخی از مزایای انتخاب روش میکرودرم ابریژن برای رفع آکنه عبارتند از:

روشی سریع و آسان است میکرودرم ابریژن اغلب به عنوان یک روش "زمان ناهار" توصیف می شود، زیرا درمان فقط تا 60 دقیقه طول می کشد.

علاوه بر این، هیچ زمان از کار افتادگی یا ناراحتی وجود ندارد، به این معنی که می توانید تقریباً بلافاصله به فعالیت های معمولی بازگردید.

مزایایی فراتر از درمان آکنه دارد.

میکرودرم ابریژن علاوه بر کمک به شما برای دستیابی به پوستی شفاف‌تر، می‌تواند در حین درمان آکنه، سایر نگرانی‌های زیبایی از جمله خطوط چین و چروک، خطوط اخم، لکه‌های پیری و سایر ناهنجاری‌های پوستی را برطرف کند.

اسکارهای آکنه را نرم می کند. میکرودرم ابریژن یک درمان نوآورانه برای پوست است که به پوست شما کمک می کند کلاژن و الاستین بیشتری تولید کند.

به لطف این، متوجه خواهید شد که هر جای زخمی که ممکن است به دلیل آکنه داشته باشید، به میزان قابل توجهی کمرنگ می شود.

می تواند به جلوگیری از جوش های آینده کمک کند.

فرآیند لایه برداری که توسط میکرودرم ابریژن انجام می شود می تواند باقی مانده ها، سلول های مرده پوست و چربی های اضافی را از سطح پوست حذف کند که باعث کاهش گرفتگی منافذ می شود. این می تواند به جلوگیری از جوش های آینده کمک کند و در دراز مدت منجر به شفافیت پوست می شود.

میکرودرم ابریژن برای آکنه: چیزهایی که باید در نظر داشته باشید!

میکرودرم ابریژن می تواند به آزادسازی کلاژن و الاستین کمک کند که پوست شما را سالم تر و جوان تر می کند.

همچنین دارای یک اثر جانبی اضافی است که به پوست شما کمک می کند تا نسبت به درمان های موضعی آکنه که استفاده می کنید، پذیرای بیشتری شود.

با این حال، چند نکته وجود دارد که باید در مورد استفاده از میکرودرم ابریژن برای آکنه در نظر داشته باشید:

روی آکنه خفیف بهترین اثر را دارد. اگر در برخی از قسمت های صورت خود آکنه متوسط ​​تا شدید دارید، ممکن است متخصص شما پیشنهاد دهد که بهتر است آن را با کرم های موضعی سنتی و/یا آنتی بیوتیک ها درمان کنید.

برای آکنه فعال از میکرودرم ابریژن استفاده نکنید.

استفاده از میکرودرم ابریژن زمانی که آکنه فعال دارید می تواند آن نقاط را ترکاند، آکنه شما را بدتر کند، زمان بهبودی شما را افزایش دهد و شما را در معرض خطر عفونت بیشتر قرار دهد.

انتظار رفع سریع نداشته باشید میکرودرم ابریژن می تواند باعث ایجاد استرس بر روی سلول های پوست شما شود، بنابراین آکنه شما ممکن است قبل از بهبود موقتا بدتر به نظر برسد. صبور باشید و به نتایجی که می خواهید خواهید رسید.

قبل از درمان صورت خود را تمیز کنید. ایده خوبی است که قبل از انجام میکرودرم ابریژن صورت خود را تمیز کنید، زیرا این کار به خلاص شدن از شر هرگونه آلودگی یا کثیفی زیر پوست کمک می کند و آن را برای لایه برداری آماده می کند.

هر گونه مشکل پوستی را به متخصص پوست خود بگویید.

اگر پوست حساسی دارید یا اخیراً زیاد در معرض آفتاب قرار گرفته اید، از قبل به متخصص پوست خود اطلاع دهید. همچنین به آنها اطلاع دهید که آیا از درمان های دیگری برای آکنه خود استفاده می کنید.

علائم آکنه چیست؟

علائم آکنه عبارتند از:

سرسفید - لکه های کوچک سفید زیر سطح پوست.

جوش های سرسیاه - منافذ کوچک و مسدود شده با یک "شاخه" سیاه.

جوش - لکه های قرمز ملتهب که می توانند چرک زرد در وسط داشته باشند.

ندول ها - برجستگی های قرمز بزرگ زیر پوست که می تواند دردناک باشد.

چه چیزی باعث آکنه می شود؟

آکنه می تواند توسط عوامل مختلفی ایجاد شود.

آکنه در اثر تجمع سلول های مرده و چربی پوست ایجاد می شود.

سپس یک جوش یا گره در پوست ایجاد می شود. سپس باکتری ها می توانند در منافذ مسدود شده رشد کنند و باعث التهاب و قرمزی شوند.

هورمون های آندروژن همچنین ممکن است باعث شود پوست شما چربی بیشتری تولید کند.

اما، هورمون ها فقط در اقلیت بسیار کمی از افراد، مانند افراد مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) باعث ایجاد آکنه می شوند. سطح هورمون ها در دوران بلوغ در نوجوانان و جوانان نیز افزایش می یابد.

موارد دیگری نیز وجود دارد که می تواند باعث ایجاد آکنه شود، مانند:

• استرس
• سابقه خانوادگی
• رژیم غذایی
• برخی از داروها
• اضافه وزن بودن

آکنه چگونه درمان می شود؟

درمان های مختلفی برای آکنه وجود دارد، از جمله:

• شوینده یا پاک کننده صورت
• کرم ها
• پمادها
• درمان های خوراکی، مانند قرص

داروساز شما می تواند درمان های بدون نسخه را برای آکنه شما توصیه کند.

برخی از درمان ها نیاز به تجویز پزشک دارند. اینها می توانند به آکنه های شدیدتر یا زمانی که آکنه شما با درمان های دیگر بهتر نمی شود کمک کند. این موارد عبارتند از:

آنتی بیوتیک ها

داروهای ضد آندروژن، مانند قرص های ضد بارداری

رتینوئیدها

مهم است که به یاد داشته باشید که درمان آکنه به زمان نیاز دارد. اغلب 2 تا 3 ماه درمان طول می کشد تا شاهد بهبود باشید. حتی اگر نمی بینید که آکنه شما فوراً بهتر می شود، دستورالعمل های درمان خود را دنبال کنید.

اگر بعد از این مدت آکنه شما بهبود نیافت، می توانید از داروساز یا پزشک خود در مورد سایر درمان ها سوال کنید.

شستن صورت

تمیز نگه داشتن پوست یک راه مهم برای درمان و پیشگیری از آکنه است.

می توانید از شستشوی صورت ملایم و بدون صابون با pH متعادل استفاده کنید. صورت خود را دو بار در روز با آب گرم بشویید.

مراقب باشید که پوست خود را زیاد نشویید زیرا ممکن است آکنه شما را بدتر کند. اگر بعد از شستشو همچنان پوست شما چرب است، با داروساز خود صحبت کنید.

درمان های دیگر

درمان های دیگر می تواند به آکنه خفیف کمک کند، مانند:

• میکرودرم ابریژن سبک
• لایه برداری شیمیایی
• دیاترمی سبک
• درمان جوش با لیزر آر اف فرکشنال(fractional RF)
• درمان جوش با تزرق استروئید

اینها ممکن است نیاز به تکرار منظم داشته باشند و برای افراد مبتلا به آکنه شدید مناسب نیستند.

برخی از مواد طبیعی نیز می توانند به آکنه کمک کنند، مانند:

• آلفا هیدروکسی اسید (اسید میوه)
• آزلائیک اسید

اینها همچنین می توانند پوست شما را تحریک کنند یا با داروهای دیگری که ممکن است مصرف می کنید تداخل ایجاد کنند.

قبل از استفاده از درمان های طبیعی آکنه با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید.

موارد زیر به جلوگیری از ملتهب شدن لکه ها یا درمان جای جوش صورت کمک می کند:

• از محافظ های ضد آفتاب مانند کلاه لبه پهن و ضد آفتاب استفاده کنید.
• قبل از رفتن به رختخواب آرایش خود را پاک کنید.
• موهای خود را مرتباً شامپو بزنید، مخصوصاً اگر موهایتان چرب است و روی پوست شما قرار دارد.
• یک رژیم غذایی متعادل و سالم داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید.

مواردی که باید اجتناب کرد عبارتند از: 

• آرایش روغنی یا ضد آفتاب چرب
• شستن بیش از حد صورت خود یا استفاده از صابون های خشن
• لباس های تنگ روی مناطقی که آکنه دارید
• فشار دادن یا برداشتن لکه ها یا جوش ها

دکتر آرمیتا آقاپور با با داشتن بیش از بیست سال سابقه کاری و درمان روزانه بیش از ۲۶ بیمار و فعالیت در مطب شهرارا و مطب رازی،در حوزه جوان سازی و زیبایی و لیزر و استفاده از جدیدترین و پیشرفته ترین دستگاه ها بهترین و کاملترین شیوه درمان را برای هر بیمار استفاده می کنند.

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

انواع جراحی قلب در کودکان

اکثریت قریب به اتفاق کودکان خردسالی که تحت عمل جراحی قلب قرار می‌گیرند از این روش جان سالم به در می‌برند. میزان بقا 98٪ است.

تحقیقات جدید نشان می دهد که عوارض ممکن است نشانگر بهتری از کیفیت جراحی و مراقبت های پزشکی مرتبط باشد. 

سالانه بیش از 5000 عمل قلب در کودکان در انگلستان انجام می شود.

پیش از این، پزشکان و محققین بهداشتی هنگام مطالعه کیفیت جراحی قلب در کودکان، بر میزان بقای 30 روزه تکیه می کردند، که نسبت کودکانی است که 30 روز پس از جراحی هنوز زنده هستند.

این به وضوح مهم است و در حال حاضر از هر 100 کودک 98 نفر از جراحی نجات می یابند.

اما بقا به تنهایی اطلاعات کافی در مورد کیفیت جراحی و مراقبت های پزشکی مربوطه ارائه نمی دهد.

تمرکز زیادی روی عوارض یا کیفیت زندگی کودکان پس از جراحی صورت نگرفته است زیرا ارزیابی این تأثیر مراقبت از اندازه گیری میزان بقا چالش برانگیزتر است.

پس از جراحی قلب چه چیزی در خانه انتظار می رود؟

فرزند شما حداقل به 3 یا 4 هفته دیگر در خانه برای بهبودی نیاز دارد. 

رای جراحی های بزرگتر، بهبودی ممکن است شش تا هشت هفته طول بکشد.

با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان در مورد زمان بازگشت فرزندتان به مدرسه، مهدکودک یا شرکت در ورزش صحبت کنید.

درد بعد از جراحی طبیعی است. ممکن است بعد از جراحی قلب بسته درد بیشتری نسبت به جراحی قلب باز وجود داشته باشد.

این به این دلیل است که اعصاب ممکن است تحریک شده یا بریده شده باشند. درد احتمالاً بعد از روز دوم کاهش می یابد و گاهی اوقات می توان با استامینوفن (تیلنول) آن را کنترل کرد.

بسیاری از کودکان پس از جراحی قلب رفتار متفاوتی دارند. آنها ممکن است چسبنده باشند، تحریک پذیر باشند، رختخواب را خیس کنند یا گریه کنند.

آنها ممکن است این کارها را انجام دهند حتی اگر قبل از جراحی آنها را انجام نداده باشند. در این دوران از کودک خود حمایت کنید.

به آرامی شروع به تعیین محدودیت هایی کنید که قبل از جراحی وجود داشت.

فعالیت پس از جراحی قلب در کودکان

برای یک نوزاد، کودک خود را از گریه طولانی در 3 تا 4 هفته اول دور نگه دارید. با حفظ آرامش خود می توانید فرزندتان را آرام کنید.

هنگام بلند کردن کودک، در 4 تا 6 هفته اول، هم از سر و هم از پایین او حمایت کنید.

کودکان نوپا و بزرگتر اغلب در صورت خستگی از هرگونه فعالیتی دست می کشند.

پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی برای فرزندتان مشکلی نیست که به مدرسه یا مهدکودک بازگردد.

اغلب، چند هفته اول پس از جراحی باید زمانی برای استراحت باشد.

پس از اولین بازدید بعدی، ارائه دهنده به شما خواهد گفت که فرزندتان چه کاری می تواند انجام دهد.

در چهار هفته اول پس از جراحی، کودک شما نباید هیچ فعالیتی را انجام دهد که منجر به افتادن یا ضربه به قفسه سینه شود.

کودک شما همچنین باید از دوچرخه سواری یا اسکیت بورد، اسکیت سواری، شنا، و تمام ورزش های تماسی تا زمانی که ارائه دهنده آن بگوید مشکلی ندارد، خودداری کند.

کودکانی که از طریق استخوان سینه برش داده اند باید مراقب نحوه استفاده از بازوها و بالاتنه خود در شش تا هشت هفته اول باشند.

کودک خود را با بازوها یا زیر بغل او نکشید یا بلند نکنید. در عوض فرزندتان را بلند کنید.

کودک خود را از انجام هر گونه فعالیتی که شامل کشیدن یا هل دادن با بازوها می شود، منع کنید.

سعی کنید کودک خود را از بلند کردن بازوهای بالای سر خودداری کنید.

کودک شما نباید چیزی سنگین تر از 5 پوند (2 کیلوگرم) بلند کند.

رژیم غذایی پس از جراحی قلب

مراقب رژیم غذایی کودک خود باشید تا مطمئن شوید که کالری کافی برای بهبود و رشد دریافت می کند.

پس از جراحی قلب، اکثر نوزادان و نوزادان (کوچکتر از 12 تا 15 ماه) می توانند هر چقدر که می خواهند شیر خشک یا شیر مادر مصرف کنند.

در برخی موارد، ارائه دهنده ممکن است بخواهد کودک شما از نوشیدن زیاد شیر خشک یا شیر مادر خودداری کند.

زمان تغذیه را به حدود 30 دقیقه محدود کنید. ارائه دهنده فرزندتان به شما می گوید که در صورت لزوم چگونه کالری اضافی به شیر خشک اضافه کنید.

به کودکان نوپا و بزرگتر باید رژیم غذایی منظم و سالم داده شود. ارائه دهنده به شما می گوید که چگونه رژیم غذایی کودک خود را پس از جراحی بهبود بخشید.

اگر در مورد تغذیه فرزندتان سوالی دارید از پزشک خود بپرسید.

مراقبت از زخم پس از جراحی قلب در کودکان

ارائه دهنده شما به شما نحوه مراقبت از بخیه ها را آموزش می دهد. از نظر علائم عفونت، مانند قرمزی، تورم، حساسیت، گرما یا تخلیه، به زخم نگاه کنید.

کودک شما باید فقط دوش یا حمام اسفنجی بگیرد تا زمانی که پزشک شما خلاف آن را بگوید. استری استریپ را نباید در آب خیس کرد.

بعد از هفته اول شروع به کندن پوست می کنند. وقتی شروع به کنده شدن می کنند، برداشتن آنها اشکالی ندارد.

تا زمانی که جای زخم صورتی به نظر می رسد، زمانی که کودک شما در معرض نور خورشید است، مطمئن شوید که با لباس یا بانداژ پوشانده شده است.

پیگیری های لازم پس از جراحی قلب در کودکان

قبل از انجام هر گونه واکسیناسیون به مدت 2 تا 3 ماه پس از جراحی، از پزشک خود سوال کنید. پس از آن، کودک شما باید هر سال واکسن آنفولانزا بزند.

بسیاری از کودکانی که جراحی قلب انجام داده اند باید قبل و گاهی بعد از انجام هر گونه عمل دندانپزشکی آنتی بیوتیک مصرف کنند.

اطمینان حاصل کنید که دستورالعمل های واضحی از طرف پزشک قلب فرزندتان در مورد زمانی که کودک شما به آنتی بیوتیک نیاز دارد دارید.

هنوز هم تمیز کردن مرتب دندان های کودک بسیار مهم است.

ممکن است کودک شما هنگام فرستادن به خانه نیاز به مصرف دارو داشته باشد. اینها ممکن است شامل دیورتیک ها (قرص های آب) و سایر داروهای قلبی باشد.

حتما به کودک خود دوز صحیح بدهید. 1 تا 2 هفته پس از خروج کودک از بیمارستان یا طبق دستور، با پزشک خود پیگیری کنید.

چه زمانی باید با دکتر تماس گرفت؟

اگر فرزندتان موارد زیر را دارد با پزشک تماس بگیرید:

• تب، حالت تهوع یا استفراغ
• درد قفسه سینه یا دردهای دیگر
• قرمزی، تورم یا ترشح از زخم
• مشکل در تنفس یا تنگی نفس
• چشم یا صورت پف کرده
• خستگی همیشگی
• پوست مایل به آبی یا خاکستری
• سرگیجه، غش یا تپش قلب
• مشکلات تغذیه یا کاهش اشتها 

جراحی قلب یک روش جراحی پیچیده است که نیاز به تجربه و مهارت بالایی دارد.

جراحان قلب کودکان باید در درمان بیماری‌های قلبی کودکان دارای مهارت، تخصص باشند و تجربه کافی در انجام انواع روش‌های جراحی قلب در کودکان را داشته باشند.

جراح قلب کودکان باید روش جراحی مناسب را برای کودک انتخاب کند تا خطر عوارض جراحی را کاهش دهد.

اگر کودک شما نیاز به جراحی قلب دارد، ضروری است که جراح با تجربه و مهارت کافی در درمان بیماری‌های قلبی کودکان را انتخاب کنید.

ارتباط با دکتر رامین بقایی

آدرس: تهران، خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

منبع: https://dr-baghaei.com/

مشکلات هورمونی و بیماری هیپوسپادیاس

هیپوسپادیاس یک بیماری مادرزادی یا یک نقص مادرزادی است که باعث می‌شود دهانه مجرای ادرار به‌طور غیرطبیعی از نوک آلت تناسلی خارج شود.

این وضعیتی که نوزادان را تحت تاثیر قرار می دهد به دلیل رشد نامناسب ناحیه تناسلی در دوران بارداری است.

بسته به محل قرارگیری دهانه، می توان آن را به عنوان قدامی، میانی یا خلفی طبقه بندی کرد.

هیپوسپادیاس خفیف یا محل سوراخ در نزدیکی نوک آلت تناسلی 50 درصد از همه موارد را تشکیل می دهد و از این رو شکل رایج این بیماری است.

محل قرارگیری در قسمت زیرین شفت را میانه و در کیسه بیضه خلفی می نامند.

عوامل خطر برای هیپوسپادیاس

علت دقیق این وضعیت ناشناخته است. با این حال، چند عامل خطر مرتبط با آن وجود دارد از جمله:

عوامل خارجی: برخی داروها، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی و آفت کش ها در دوران بارداری و مسائل مربوط به سلامت مادر می تواند باعث رشد نامناسب جنین شود و منجر به هیپوسپادیاس شود.

سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی این بیماری خطر تولد نوزاد با هیپوسپادیاس را افزایش می دهد.

عوارض مرتبط با بارداری: برخی از زنان در دوران بارداری به فشار خون بالا مبتلا می شوند.

فشار خون بالا می تواند خون رسانی به جنین را قطع کند و باعث ایجاد محدودیت در رشد شود که منجر به هیپوسپادیاس می شود.

داروهای فشار خون نیز احتمال تولد جنین با هیپوسپادیاس را افزایش می دهد.

عوامل محیطی: برخی مطالعات نشان می دهد که بین نوزادان مبتلا به هیپوسپادیاس و تعامل آنها با هورمون ها و ترکیبات شیمیایی محیط وجود دارد. 

آلاینده های موجود در محیط مانند اختلالات غدد درون ریز می توانند باعث عدم تعادل هورمونی شوند که منجر به این وضعیت می شود.

مواد شیمیایی مانند PCB ها، PCDF ها، دیوکسین ها و آفت کش ها می توانند باعث این امر شوند.

برخی از این اختلالات می توانند باعث کاهش سطح تستوسترون شوند و همچنین می توانند استروژن را تقلید کنند و بر رشد آلت تناسلی مردانه تأثیر بگذارند.

ژنتیک: برخی تغییرات ژنی ممکن است در تغییر هورمون هایی که نحوه رشد اندام تناسلی مردانه را تحریک می کنند، نقش داشته باشند.

سن مادر بالای 35 سال: برخی تحقیقات نشان می دهد که ممکن است خطر ابتلا به هیپوسپادیاس در نوزادان پسر متولد شده از زنان بزرگتر از 35 سال وجود داشته باشد.

عواملی مانند چاقی و داروهای تشنج نیز مشکوک به هیپوسپادیاس در نوزاد هستند.

انواع هیپوسپادیاس چیست؟

طبقه بندی انواع هیپوسپادیاس به محل دهانه مجرای ادرار بستگی دارد:

• گلنولار: نزدیک نوک آلت تناسلی
• تاج: کمی پشت نوک
• آلت تناسلی: در هر نقطه در امتداد ساقه آلت تناسلی
• پنوسکروتال: در محل اتصال آلت تناسلی به کیسه بیضه
• کیسه بیضه: داخل کیسه بیضه
• پرینه: بین کیسه بیضه و مقعد

هیپوسپادیاس چگونه درمان می شود؟

برخی از کودکان برای صاف کردن آلت تناسلی و تغییر موقعیت مجرای ادرار نیاز به جراحی دارند. پزشکان معمولا این جراحی را زمانی انجام می دهند که نوزادان بین 3 تا 12 ماهه باشند.

برخی از کودکان ممکن است به ترمیم دوم نیاز داشته باشند، به خصوص اگر نوع شدیدتری از هیپوسپادیاس داشته باشند.

جراح فرزند شما این عمل را تحت بیهوشی عمومی با بی حسی موضعی انجام می دهد تا درد را تا حد امکان کاهش دهد.

عمل جراحی معمولا کمتر از دو ساعت طول می کشد و اکثر بیماران در همان روز به خانه می روند. جراح فرزند شما:

مطمئن شوید که آلت تناسلی صاف است.

مجرای ادرار را طوری حرکت دهید که از نوک آلت تناسلی خارج شود.

از نظر زیبایی ظاهر آلت تناسلی را بهبود بخشید و در صورت تمایل خانواده، ختنه را انجام دهید.

در بسیاری از کودکان یک کاتتر (لوله) برای تخلیه مثانه در حین بهبود آلت تناسلی وارد می شود. کاتتر معمولا در عرض یک هفته برداشته می شود.

میزان شکست جراحی هیپوسپادیاس چقدر است؟

مطالعات متعدد نشان داده اند که 24-32٪، 7-12٪ و 3-4٪ بیماران به ترتیب به دو، سه و حتی چهار ترمیم نیاز داشتند.

نتایج موفقیت‌آمیز، که ممکن است پس از جراحی‌های متعدد رخ دهد، در حدود 88٪ ثابت شده است.

جراحی هیپوسپادیاس میزان موفقیت بالایی دارد. اکثر ترمیم ها مادام العمر هستند و آلت تناسلی کودک شما به طور طبیعی و سالم عمل می کند.

هزینه جراحی هیپوسپادیاس در کودکان چگونه محاسبه می شود؟

مثل هر نوع عمل جراحی دیگر، هزینه جراحی هیپوسپادیاس هم به عوامل مختلفی بستگی دارد.

از جمله موارد تاثیرگذار بر هزینه جراحی هیپوسپادیاس می توان به شدت بیماری، پوشش بیمه بیمار،بیمارستان یا کلینیکی که جراحی در آن انجام می شود و پزشک معالج کودک اشاره کرد.

هم چنین، از سرگذراندن و به تاخیر انداختن عمل جراحی هیپوسپادیاس از قبل هم می تواند در تعیین قیمت جراحی جدید بیمار تاثیرگذار باشد.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/

آیا لیزر موهای زائد می تواند باعث ناباروری شود؟

همچنین این یک افسانه است که لیزر موهای زائد می تواند باعث ناباروری شود.

فقط سطح پوست تحت تأثیر لیزر قرار می گیرد، بنابراین حداقل تشعشعات حاصل از این روش نمی تواند به هیچ یک از اندام های شما نفوذ کند.

اگر در حال حاضر قصد بارداری دارید، در مورد خطرات احتمالی با پزشک خود صحبت کنید. 

لیزر موهای زائد باعث ناباروری نمی شود. تحقیقات نشان می دهد که این روش فولیکول های مو را هدف قرار می دهد نه اندام های تولید مثل.

هم برای مردان و هم برای زنانی که می خواهند خانواده تشکیل دهند بی خطر است.

با این حال، اگر باردار هستید یا در تلاش برای باردار شدن هستید، بهتر است درمان را به تعویق بیندازید.

در اینجا هشت مزیت لیزر موهای زائد که باید در مورد آنها بدانید آورده شده است.

1. بسیار دقیق است.

چند بار اپیلاسیون یا اصلاح کرده اید، اما متوجه شده اید که یک نوار را از دست داده اید؟ سپس باید هر دو روش را دوباره انجام دهید، که می تواند در این فرآیند پوست شما را تحریک کند.

با لیزر موهای زائد، نه تنها یک متخصص آموزش دیده این کار را برای شما انجام می دهد، بلکه ذاتاً یک روش بسیار دقیق است.

با هر استفاده از لیزر، فقط موهای زائد را از بین می برد، و همین. پوست شما را کاملاً تنها می‌گذارد و فقط موهایی را که دیگر نمی‌خواهید هدف قرار می‌دهد.

2. سریع است.

حتی اگر در اپیلاسیون و اصلاح ماهر شده باشید، انجام هر دو به تنهایی زمان زیادی می برد. و در یک سالن، اپیلاسیون هنوز هم می تواند زمان مناسبی را برای انجام انجام دهد.

از آنجایی که لیزرها از نظر فناوری بسیار پیشرفته هستند، می توانند چندین تار مو را در یک حرکت از بین ببرند. و هر "zap" فقط کسری از ثانیه طول می کشد.

این بدان معناست که اگر ناحیه ای که می خواهید تحت درمان قرار بگیرید به اندازه کافی کوچک است، می توانید یک قرار ملاقات در زمان استراحت ناهار رزرو کنید و به موقع به سر کار خود بازگردید!

3. درد کمتر

در حالی که اصلاح همیشه ضرری ندارد (مگر اینکه خودتان را برش دهید)، اپیلاسیون تقریباً مطمئناً با درجاتی درد همراه است.

اگر به شدت از این کار متنفر هستید، خوشحال خواهید شد که بدانید لیزر موهای زائد اصلاً درد ندارد.

بیشترین چیزی که احساس می کنید کمی ناراحتی است، و این فقط در جلسات اولیه شماست. بعد از چند بار رفتن، چیزی احساس نخواهید کرد.

به علاوه، تکنسین معمولاً از ژل خنک کننده استفاده می کند که می تواند احساس آرامش کند.

4. عوارض جانبی کمتر

باز هم، با اصلاح و اپیلاسیون، پوست شما ممکن است قرمز و تحریک شود.

هنگامی که یک سالن را ترک می‌کنید، یا اپیلاسیون یا اصلاح خود را تمام می‌کنید، به طرز دردناکی آشکار است که برخی از موهای ناخواسته بدن را از بین برده‌اید.

اما با لیزر موهای زائد، به ندرت هیچ عارضه جانبی وجود دارد.

درصد بسیار بسیار کمی از افراد ممکن است سوزش ناشی از آن را تجربه کنند، اما در غیر این صورت، فقط کمی قرمزی وجود دارد که به زودی ناپدید می شود. با استفاده از ژل آلوئه ورا می توانید آن را سریعتر از بین ببرید.

5. دیگر موهای زیر روییده وجود ندارد.

فناوری لیزری مورد استفاده به این معنی است که موهای شما را دقیقاً در فولیکول های آنها حذف می کنید. این جایی است که مو رشد می کند.

هنگامی که اصلاح می کنید، موهای سطح پوست خود را می برید و این می تواند باعث رشد موهای زائد شود. حتی با اپیلاسیون هم این خطر را دارید.

لیزر موهای زائد تضمین می کند که تک تک موهای زائد در فولیکول برداشته می شوند، بنابراین به معنای واقعی کلمه شانس 0% برای موهای زیر روییده وجود دارد.

این یکی دیگر از عواملی است که به عدم خارش و تحریک پوست پس از حذف مو کمک می کند.

6. موهای شما نازک تر می شود.

یکی از مشکلات اصلی موهای ناخواسته بدن این واقعیت است که بسیار ضخیم و فراوان است.

نکته جالب در مورد لیزر موهای زائد این است که هر بار که برای یک جلسه می روید، موهای شما نازک تر و روشن تر می شوند.

در واقع، با درمان های کافی، ممکن است ریزش موی دائمی را در برخی مناطق تجربه کنید. توجه داشته باشید که این یک تضمین نیست، اما می تواند یک مزیت جانبی فوق العاده از این روش حذف مو باشد.

این بدان معناست که دیگر نیازی به انجام لیزردرمانی در آن مناطق نخواهید داشت که می تواند در زمان و هزینه شما صرفه جویی کند.

7. در پول پس انداز خواهید کرد.

اگرچه برای درمان های لیزر موهای زائد باید کمی بیشتر بپردازید، اما وقتی همه چیز را حل کنید، در دراز مدت در هزینه صرفه جویی می کنید.

در مورد آن فکر کنید: وقتی اپیلاسیون و/یا اصلاح می کنید، باید تیغ، کرم موبر و موم بخرید.

و از آنجایی که این روش های حذف موهای زائد می توانند روی پوست شما تأثیر بگذارند، علاوه بر آن باید محصولات مراقبت از پوست را نیز خریداری کنید.

در حالی که ممکن است قبلاً لوسیون های تسکین دهنده را در رژیم مراقبت از پوست خود داشته باشید، ممکن است مجبور شوید چیزهای اضافی مانند فندق جادوگر را برای کمک به پوست تحریک شده و کاهش شانس موهای زائد در داخل بخرید.

اکنون همه اینها را با لیزر موهای زائد مقایسه کنید. در حالی که دستورالعمل‌های مراقبت‌های بعدی خاصی وجود دارد که باید دنبال کنید، هیچ چیز اضافی دیگری وجود ندارد که واقعاً نیاز به خرید یا درخواست داشته باشید.

اگر نیاز به بیرون رفتن در زیر نور آفتاب دارید، برای محافظت از پوست خود به کرم ضد آفتاب با SPF 30+ نیاز دارید. اما همین!

8. ایمن تر از روش های دیگر است.

وقتی به آن فکر می کنید، استفاده از لیزر روی بدن شما ممکن است ترسناک به نظر برسد.

اما واقعیت این است که فوق العاده ایمن است! در واقع، این روش نسبت به سایر انواع حذف مو ایمن تر است.

این فناوری در طول سال‌ها به کمال رسیده است و تکنسین‌هایی که از آن استفاده می‌کنند نیز در استفاده از لیزر به درستی آموزش دیده و با تجربه هستند.

از آنجایی که به پوست شما بریده نمی شود، این خطر از بین می رود.

و چون از مواد شیمیایی استفاده نمی کند (مانند اپیلاسیون و اصلاح)، خطر واکنش های آلرژیک نیز وجود ندارد. 

بنابراین اگر در مورد آن فکر کنید، لیزر موهای زائد در واقع خطرات بسیار کمی دارد. تا زمانی که به یک مکان معتبر می روید، پس انتخاب امنی دارید.

با مزایای بسیار زیاد لیزر موهای زائد، شما نمی توانید آن را دریافت نکنید.

با توجه به اینکه می تواند موها را بدون درد از بین ببرد، رشد را کاهش دهد و اعتماد به نفس بهتری به شما بدهد، هر مقدار پولی که برای دریافت این درمان خرج می کنید خواهد داشت.

آیا برای بهره مندی از مزایای لیزر موهای زائد آماده اید؟ سپس همین حالا با ما یک قرار ملاقات رزرو کنید!

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحی های سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

پیوند عضو ممکن است پیامدهایی مانند تغییر ذائقه غذایی، رابطه جنسی و تغییر شخصیت داشته باشد.

این ایده که قلب حاوی «ماهیت» یک شخص است، ممکن است چیزی بیش از یک مفهوم معنوی باشد.

از زمان اولین پیوند قلب انسان در سال 1967، بیماران اغلب با اکراه تغییراتی وهم‌آور و غیرقابل توضیح را در شخصیت خود گزارش کرده‌اند.

پس از جراحی، برخی می گویند که کمتر شبیه خود و بیشتر شبیه اهدا کننده خود هستند.

به عنوان مثال، یکی از دریافت کنندگان پیوند در دهه 1990 گزارش داد که به طور ناگهانی پس از دریافت قلب یک نوازنده مرد جوان، به موسیقی عشق می ورزد.

دریافت‌کنندگان اعضای اهداکننده گزارش می‌دهند که پس از پیوند، خاطرات «جدید» ایجاد می‌کنند و ترجیحات جنسی و ذائقه‌شان در هنر، غذا و موسیقی تغییر می‌کند.

تئوری های متعددی برای توضیح چنین تغییرات شخصیتی بر اساس روانشناسی، بیوشیمی، حتی ایده انتقال توسط میدان الکترومغناطیسی ارائه شده است.

پیوند اعضا جان انسان ها را نجات می دهد – اما، یک مطالعه اخیر نشان می دهد، ممکن است با یک عارضه جانبی غیرمنتظره نیز همراه باشد: تغییرات شخصیتی عمیق.

برخی از گیرندگان پیوند تغییرات عمده و طولانی مدت را در افکار، اعمال و رفتار خود تجربه کرده اند.

در یک مطالعه جدید که در آن 47 شرکت‌کننده (23 گیرنده قلب و 24 گیرنده عضو دیگر) یک نظرسنجی آنلاین را تکمیل کردند.

در این مطالعه، 89 درصد از تمام گیرندگان پیوند، تغییرات شخصیتی را پس از انجام عمل جراحی پیوند گزارش کردند که برای گیرندگان قلب و سایر اعضای بدن مشابه بود.

اگر بتوان این علائم را مستقیماً با پیوند اعضا مرتبط کرد، شاید به این معنی باشد که «احساس خود» ما در تمام سلول‌های بدن ما وجود دارند، نه فقط یک یا دو عضو.

اکثر بیماران در این مطالعه گفتند که چهار یا چند تغییر شخصیتی را تجربه کرده‌اند و بیشتر این تغییرات مربوط به خلق و خو، احساسات، غذا، هویت، اعتقادات مذهبی/روحانی یا خاطرات است.

طول عمر پس از پیوند قلب بر اساس سن چند سال است؟

سن شما هنگام پیوند قلب یکی از چندین عامل مهمی است که بر امید به زندگی شما تأثیر می گذارد.

عوامل دیگر عبارتند از شرایطی مانند دیابت، سابقه مصرف سیگار و سایر ملاحظات مربوط به سلامتی و سبک زندگی.

مطالعه‌ای در سال 2016 به بررسی میزان بقا بر اساس گروه سنی پرداخت. این یافته ها میزان مرگ و میر 5 ساله پس از پیوند را بر اساس گروه سنی نشان می دهد:

18 تا 59 سال: 26.9٪

60-69 سال: 29.3٪

70 سال و بالاتر: 30.8٪

به عبارت دیگر، هر چه کمتر برای میزان مرگ و میر بهتر باشد. درصد کمتر به این معنی است که عمل پیوند قلب تا حد زیادی در طول 5 سال آینده موفقیت آمیز است.

رژیم غذایی پس از پیوند قلب

پس از پیوند قلب، مهم است که یک رژیم غذایی معقول و متعادل داشته باشید تا پیوند به خوبی اثر کند.

حداقل پنج وعده میوه و سبزیجات در روز و مقدار زیادی غذاهای سبوس دار حاوی فیبر بالا را هدف قرار دهید. از مصرف زیاد شکر، چربی های اشباع شده و نمک خودداری کنید.

رژیم غذایی کم قند برای مدیریت دیابت بسیار مهم است. رژیم غذایی کم چربی اشباع به کنترل سطح کلسترول شما کمک می کند.

پس از پیوند قلب، تغییر در شیوه زندگی با هدف ترک سیگار و نوشیدن الکل، دور بودن از استرس و انجام فعالیت‌های ورزشی سبک و ملایم به بهبود وضعیت قلب کمک می‌کند.

مراجعه منظم به پزشک متخصص جراحی قلب پس از عمل پیوند قلب برای شناسایی و درمان هرگونه مشکل در اسرع وقت، ضروری است.

پزشک شما می تواند فشار خون، وزن و سایر علائم شما را بررسی کند و مطمئن شود که قلب به درستی عمل می‌کند.

درباره دکتر رامین بقایی

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

 منبع: https://dr-baghaei.com/

بهترین روش های درمان فیستول در نوزادان

کانال مقعدی قسمت انتهایی دستگاه روده است. این شامل رکتوم و مقعد است.

گاهی اوقات یک مسیر غیر طبیعی از کانال مقعد به پوست نزدیک مقعد تشکیل می شود.

به این فیستول مقعدی می گویند.

فیستول مقعدی همچنین می تواند از کانال مقعد به سایر اندام ها مانند واژن یا مجاری ادراری ایجاد شود.

فیستول مقعدی اغلب از غده مقعدی ایجاد می شود که عفونت پر از چرک (آبسه) ایجاد کرده است.

فیستول همچنین می تواند با شرایط خاصی مانند بیماری کرون رخ دهد.

یا ممکن است پس از پرتودرمانی سرطان رخ دهد.

آسیب به کانال مقعد و جراحی نیز می تواند باعث فیستول مقعدی شود.

علائم فیستول

علائم آبسه مقعد و فیستول مقعدی می تواند مشابه باشد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد و تورم در اطراف ناحیه مقعد
• تب و لرز
• احساس خستگی و بیماری
• قرمزی، درد یا خارش پوست اطراف دهانه مقعد

تخلیه چرک در نزدیکی دهانه مقعد

اگر دچار آبسه مقعدی شوید، حدود 50 درصد احتمال ایجاد فیستول مقعدی دارید.

حتی اگر آبسه شما به خودی خود تخلیه شود، خطر فیستول در شما تقریباً مشابه است.

برخی از شرایط که بر دستگاه گوارش تحتانی یا ناحیه مقعدی شما تأثیر می گذارد نیز ممکن است خطر ابتلا را افزایش دهد. این موارد عبارتند از:

• کولیت
• بیماری کرون
• اسهال مزمن
• پرتودرمانی برای سرطان رکتوم

تشخیص فیستول

اگر علائمی دارید که نشان دهنده فیستول مقعدی است، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص متخصص در بیماری های روده بزرگ و رکتوم ارجاع دهد.

متخصص در مورد علائم و سابقه پزشکی شما می پرسد.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال شکاف فیستول در نزدیکی دهانه مقعد شما خواهد بود.

او ممکن است روی آن ناحیه فشار بیاورد تا ببیند آیا زخم است یا خیر و چرک بیرون می‌آید.

ممکن است از روش های مختلفی برای کمک به تشخیص استفاده شود، مانند:

پروب فیستول. یک پروب بلند و نازک از طریق دهانه بیرونی فیستول هدایت می شود. ممکن است یک رنگ مخصوص تزریق شود تا مشخص شود فیستول در کجا باز می شود.

آنوسکوپ. این یک اسکوپ ویژه است که برای بررسی داخل کانال مقعدی شما استفاده می شود.

مطالعات تصویربرداری این ممکن است شامل سونوگرافی باشد که با استفاده از امواج صوتی تصویری از ناحیه مقعد ایجاد می کند.

یا ممکن است شامل MRI باشد که با استفاده از آهنرباهای مخصوص و کامپیوتر، از آن ناحیه عکس می‌گیرد.

درمان فیستول

هنگامی که فیستول مقعدی دارید، آنتی بیوتیک به تنهایی آن را درمان نمی کند.

برای درمان فیستول باید جراحی کنید. گزینه های درمان جراحی عبارتند از:

فیستولوتومی این روش فیستول را به گونه‌ای باز می‌کند که به آن اجازه می‌دهد از داخل به بیرون بهبود یابد. معمولاً یک روش سرپایی است. یعنی همان روز به خانه می روید.

فیستول را با چسب یا پلاگین مخصوص پر کنید. این نوع جدیدتر درمان است که دهانه داخلی فیستول را می بندد. سپس پزشک تونل فیستول را با ماده ای پر می کند که بدن شما به مرور زمان آن را جذب می کند.

جراحی ترمیمی یا جراحی که به صورت مرحله ای انجام می شود. این ممکن است در برخی موارد یک گزینه باشد.

قرار دادن استون. این روش شامل قرار دادن بخیه یا نوار لاستیکی (seton) در فیستول است که به تدریج سفت می شود. باعث می شود فیستول پشت ستون بهبود یابد و خطر بی اختیاری را کاهش می دهد.

توجه: فیستول مقعدی در افراد مبتلا به بیماری کرون بسیار شایع است. برای مبتلایان به بیماری کرون و فیستول، درمان دارویی اغلب قبل از جراحی انجام می شود.

مدیریت فیستول مقعدی

هنگام نقاهت پس از درمان فیستول مقعدی، حتماً طبق دستور جراح خود داروی ضد درد مصرف کنید.

تمام آنتی بیوتیک های خود را تمام کنید.

بدون اینکه ابتدا با ارائه دهنده خود صحبت کنید هیچ دارویی بدون نسخه مصرف نکنید.

سایر دستورالعمل های مهم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

3 یا 4 بار در روز در حمام گرم بنشینید.

پوشیدن پد روی ناحیه مقعد تا زمانی که بهبودی کامل شود.

از سرگیری فعالیت های عادی تنها زمانی که توسط جراح خود معاینه شوید.

رژیم غذایی سرشار از فیبر و نوشیدن مایعات زیاد.

در صورت نیاز از نرم کننده مدفوع یا ملین حجیم استفاده کنید.

بی شک بهترین و قطعی ترین راه برای درمان فیستول مقعدی در کودکان استفاده از تکنیک لیزر درمانی است.

این تکنیک نوین که با حداقل درد و خونریزی، بدون نیاز به برش یا استفاده از بیهوشی عمومی انجام می‌شود، احتمال عود مجدد بیماری فیستول را از بین می‌برد و به سایر بافت های اطراف آسیبی وارد نمی‌کند.

لازم به ذکر است فیستول مقعدی در بزرگسالان ممکن است با شدت بیشتری دیده شود و درد و ناراحتی زیادی را برای فرد به همراه داشته باشد، به جهت درمان سریع فیستول مقعدی با لیزر در بزرگسالان مقاله مربوط به آن را مطالعه کنید.

درباره دکتر بهار اشجعی 

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

آدرس:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/

تگ های پوستی در دوران بارداری

تگ‌های پوستی و زگیل‌ها توده‌های پوستی شایعی هستند که می‌توانند در قسمت‌های مختلف بدن ظاهر شوند. در حالی که آنها به طور کلی بی ضرر هستند، اکثر افرادی که می بینیم به دلایل زیبایی یا ناراحتی می خواهند آنها را حذف کنند.

به عنوان متخصص پزشکی، نگرانی‌ها و سوالاتی که ممکن است در مورد این رشد و حذف آنها داشته باشید را درک می‌کنیم. در این پست، ما بینش‌های ارزشمندی در مورد حذف برچسب‌های پوستی و زگیل، از جمله روش‌های مختلف موجود و آنچه در طول این فرآیند باید انتظار داشت، ارائه خواهیم کرد.

آشنایی با برچسب های پوستی و زگیل

قبل از اینکه به روش‌های حذف بپردازیم، اجازه دهید به طور مختصر در مورد اینکه برچسب‌ها و زگیل‌های پوستی چیست بحث کنیم:

برچسب های پوست:

تگ های پوستی که از نظر پزشکی به عنوان آکروکوردون شناخته می شوند، زائده های کوچک، نرم و خوش خیم هستند که اغلب در نواحی دارای اصطکاک بدن مانند گردن، زیر بغل و کشاله ران ظاهر می شوند.

آنها معمولاً به رنگ گوشت یا کمی تیره تر هستند و می توانند اندازه آنها از یک لکه کوچک تا چندین سانتی متر متفاوت باشد. برچسب های پوستی غیر سرطانی هستند و معمولا بدون درد هستند مگر اینکه تحریک شوند.

زگیل:

زگیل ها توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می شوند و در انواع مختلفی از جمله زگیل معمولی، زگیل کف پا و زگیل تناسلی وجود دارند.

زگیل های معمولی زائده های خشن و برجسته ای هستند که اغلب روی دست ها و انگشتان ایجاد می شوند.

زگیل های کف پا در کف پا ظاهر می شوند و می توانند هنگام راه رفتن دردناک باشند.

زگیل تناسلی نواحی تناسلی و مقعدی را تحت تأثیر قرار می دهد و از طریق جنسی منتقل می شود.

روش های برداشتن تگ و زگیل پوستی

محصولات بدون نسخه (OTC):

برای تگ‌های پوستی کوچک و زگیل‌های معمولی، محصولات OTC حاوی اسید سالیسیلیک یا محلول‌های انجماد (کرایوتراپی) می‌توانند مؤثر باشند، اگرچه نتایج را می‌توان مخلوط کرد و ممکن است چند بار مصرف شود.

این روش ها ممکن است چندین هفته طول بکشد تا نتایج را نشان دهند، و سازگاری در کاربرد بسیار مهم است.

انواع روش های از بین بردن لکه های پوستی

متخصصان پوست طیف وسیعی از درمان‌های داخل مطب را برای از بین بردن لکه‌های پوستی و زگیل ارائه می‌کنند، مانند:

کرایوتراپی: انجماد رشد با نیتروژن مایع.

جراحی الکتریکی: استفاده از جریان الکتریکی برای از بین بردن رشد.

اکسیزیون: قطع رشد با چاقوی جراحی.

رویه های داخل مطب اغلب سریع هستند و نتایج فوری را به همراه دارند. علاوه بر این، اطمینان خاطر از توصیه های مراقبت های بعد از آن را دریافت می کنید تا بدانید همه چیز به خوبی پیش می رود.

در طول برداشتن برچسب پوستی چه انتظاری باید داشت

چه یک محصول OTC را انتخاب کنید یا یک روش در مطب، در اینجا چیزی است که باید در هنگام برداشتن برچسب پوست و زگیل انتظار داشته باشید:

مشاوره: برای تعیین بهترین روش درمانی، با یک متخصص پوست مشورت کنید. اگر آماده غواصی مستقیم هستید، می توانید از اینجا با ما رزرو کنید. فقط حذف برچسب پوست را انتخاب کنید زیرا ما هزینه مشاوره جداگانه ای دریافت نمی کنیم

آماده سازی: هر دستورالعمل قبل از درمان ارائه شده توسط متخصص پوست خود را دنبال کنید، مانند تمیز کردن ناحیه.

درمان: عمل برداشتن با بی حسی موضعی در صورت لزوم انجام می شود.

مراقبت های بعدی: دستورالعمل های مراقبت پس از برداشتن شامل مراقبت از زخم و استفاده از پماد یا بانداژ داده می شود. همیشه توصیه می شود که منطقه را به مدت 24 تا 48 ساعت تمیز و خشک نگه دارید.

زمان بهبودی بسته به روش مورد استفاده و فرد متفاوت است، اما بیشتر افراد ظرف چند هفته بهبودی کامل را تجربه می‌کنند.

نتیجه گیری

برداشتن تگ و زگیل پوستی یک روش رایج پوستی است و برای ایمن‌ترین و موثرترین روش، مشورت با یک متخصص ضروری است. به یاد داشته باشید که هدف نه تنها حذف رشد بلکه جلوگیری از عود است.

اگر در مورد برچسب های پوستی یا زگیل نگرانی دارید، دریغ نکنید که با متخصص پوست خود تماس بگیرید یا برای راهنمایی و مراقبت شخصی از اینجا با ما تماس بگیرید.

سلامت و ظاهر پوست شما مهم است، و راه حل هایی وجود دارد که به شما کمک می کند بهترین ظاهر و احساس خود را داشته باشید – پس برای یافتن بهترین راه حل وقت بگذارید.

تگ های پوستی در دوران بارداری

تگ های پوستی در دوران بارداری از جمله شرایط مختلفی است که به دلیل نوسانات هورمونی ایجاد می شود.

این ضایعات خوش خیم پوست که به نام آکروکوردون یا فیبروم نرم نیز شناخته می شوند، کوچک و نرم هستند و از رشته های کلاژن شل و رگ های خونی تشکیل شده اند و گاهی اوقات ممکن است شبیه خال ها باشند.

آن‌ها می‌توانند در مکان‌هایی مانند چین‌های گردن، زیر سینه‌ها، زیر بغل، اطراف ناحیه تناسلی، و پلک‌های بالایی و پایینی ظاهر شوند، جایی که پوست روی لباس‌ها، پوست یا جواهرات می‌چرخد.

در حالی که این برچسب‌ها می‌توانند در هر سنی از 10 تا 60 سالگی ظاهر شوند و از نظر اندازه (2 تا 5 میلی‌متر) و رنگ متفاوت باشند، برخی تئوری‌ها نشان می‌دهند که بارداری خطر را افزایش می‌دهد.

با این حال، علت خاص این برچسب های پوستی ناشناخته باقی مانده است. اینها معمولاً بی ضرر هستند و در بیشتر موارد نیازی به مراقبت پزشکی ندارند. این پست را بخوانید تا در مورد برچسب های پوستی در زنان باردار، از جمله علل، درمان و غیره بیشتر بدانید.

برچسب های پوستی ممکن است در مکان های خاصی در دوران بارداری ظاهر شوند، زیرا معمولاً در مناطقی که بین پوست اصطکاک وجود دارد ظاهر می شوند.

همچنین در جاهایی که چین های پوستی به دلیل افزایش وزن وجود دارد، رخ می دهد، بنابراین این نواحی ممکن است از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد.

اینها توده های پوستی بی ضرری هستند که در اواخر بارداری ایجاد می شوند و پس از زایمان از بین می روند. برچسب های پوستی در هر زمانی از زندگی شما رخ می دهد، درست مانند دوران بارداری. در قسمت بعدی دلایل احتمالی ظاهر آنها را لیست می کنیم.

علل تگ های پوستی – به خصوص در دوران بارداری

در یک مطالعه بالینی بر روی تغییرات پوستی در بارداری، مشخص شد که در بین 607 زن باردار مورد مطالعه، یکی از مشکلات پوستی رایج کشف شده، برچسب های پوستی بود.

دلایل زیادی برای ایجاد لکه های پوستی در دوران بارداری وجود دارد. اگرچه علت دقیق ایجاد تگ های پوستی مشخص نیست، اما چند عامل به احتمال زیاد باعث تحریک آن ها در دوران بارداری می شوند.

افزایش وزن: طبق دستورالعمل‌های بالینی کالج متخصصان زنان و زایمان آمریکا، افزایش وزن بین 11 تا 22 کیلوگرم برای زنان عادی تا چاق توصیه می‌شود. چنین افزایش وزنی می تواند باعث اصطکاک بین چین های پوستی در زیر بغل و گردن شود و در نتیجه تگ های پوستی ایجاد شود.

نوسانات هورمونی: برخی مطالعات نشان داده اند که نوسانات هورمونی ممکن است رشد لایه های سطحی پوست را تحریک کند. بنابراین، برخی از زنان ممکن است در طول بارداری دچار تشدید برچسب های پوستی شوند.

مطالعه دیگری نشان داد که رشد تگ‌های پوستی به هورمون‌های جنسی (استروژن و پروژسترون) بستگی دارد، که توضیح می‌دهد که رشد برچسب‌های پوستی در دوران بلوغ (و بارداری) و اینکه چرا در دوران یائسگی از بین می‌روند.

علل دیگر: در کنار این علل خاص که ممکن است در دوران بارداری رخ دهد، علل دیگری مانند ویروس پاپیلومای انسانی، تعداد زیاد ماست سل ها، چاقی، مقاومت به انسولین و دیابت شیرین نیز ممکن است باعث ایجاد لک های پوستی در دوران بارداری یا قبل از آن شوند.

در واقع، با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، شیوع دیابت تشخیص داده شده در دوران بارداری از 6.0 درصد در سال 2016 به 8.3 درصد در سال 2021 افزایش یافته است.

آیا برچسب های پوستی برای بارداری منحصر به فرد هستند؟

تگ های پوستی مختص بارداری نیستند زیرا حتی زمانی که باردار نیستید نیز ممکن است ایجاد شوند. همچنین، همه زنان باردار ممکن است در دوران بارداری به آنها مبتلا نشوند. اگر به طور کلی مستعد ابتلا به آن هستید، احتمالاً دچار تگ های پوستی خواهید شد.

برخی دیگر از علائم بارداری مرتبط با پوست و شرایطی که ممکن است تجربه کنید عبارتند از: علائم ترک های پوستی، هایپرپیگمانتاسیون، ملاسما، خط سیاه و تغییر رنگ پوست.

در موارد نادر، زنان باردار ممکن است اختلالات پوستی شدیدی مانند پاپول‌های کهیر خارش دار و پلاک‌های بارداری (PUPPP) و بزرگ شدن غدد سباسه روی آرئول را نیز تجربه کنند.

آیا برچسب های پوستی می توانند روی کودک تأثیر بگذارند؟

برچسب های پوستی روی کودک تأثیر نمی گذارد. آنها یک مسئله کاملاً زیبایی هستند و فقط در بدترین موارد می توانند باعث ناراحتی شوند. با این حال، گاهی اوقات برچسب های پوستی می تواند نشانه ای از مقاومت به انسولین یا دیابت باشد.

در دوران بارداری نیازی به نگرانی در مورد آنها نیست، اما اگر متوجه شدید که آنها به سرعت در حال افزایش هستند یا باعث ناراحتی می شوند، به دنبال مشاوره پزشکی باشید.

گفته می شود که تگ های پوستی که در دوران بارداری ظاهر می شوند، در طول پس از زایمان از بین می روند. اما اگر ناپدید نشدند و باعث ناراحتی شدند، ممکن است درمان‌های مراقبت از پوست زیر را انتخاب کنید.

توجه: این درمان های پزشکی فقط باید تحت نظارت پزشک انجام شود و هرگز نباید در خانه درمان شود.

درمان برچسب های پوستی در دوران بارداری

برچسب های پوستی نیازی به درمان ندارند. اما اگر خیلی بزرگ هستند و باعث ناراحتی می شوند، ممکن است با پزشک تماس بگیرید یا به کلینیک پوست مراجعه کنید.

درمان شامل روش های حذف مانند:

برداشتن اکسیزیون (Severing): برچسب پوست با دقت با استفاده از چاقوی جراحی یا قیچی جراحی بریده می شود. تنها با یک اسکار کوچک سفید یا صورتی که در آن ناحیه دیده می شود، به طور کامل برداشته می شود.

کرایوتراپی (انجماد): نیتروژن مایع روی برچسب پوستی پاشیده یا اسپری می شود. این گاز بافت را منجمد می کند و سلول ها را می کشد و در نتیجه خون رسانی به آن ناحیه را مسدود می کند. باعث می شود که برچسب به طور طبیعی از روی پوست بیفتد و خود به خود بهبود یابد.

هیفرکاسیون (سوختن): یک پالس الکتریکی به برچسب پوستی منتقل می شود تا به سلول ها آسیب برساند. گرما ساقه تگ پوست را می سوزاند و باعث ریزش آن می شود. قبل از درمان از داروی بی‌حسی استفاده می‌شود تا عملی بدون درد باشد.

توجه داشته باشید که این روش‌ها ممکن است در دوران بارداری بی‌خطر نباشند، بنابراین تنها پس از مشاوره حرفه‌ای و در صورتی که برچسب‌های پوستی بزرگ هستند و باعث ناراحتی می‌شوند، آن‌ها را انتخاب کنید.

آیا می توانید برچسب های پوستی را در خانه از بین ببرید؟

این ایده خوبی نیست که سعی کنید برچسب های پوستی را در خانه از بین ببرید. ممکن است وسوسه شوید که آنها را بکشید، بچرخانید یا خراش دهید، اما ممکن است دردناک و مضر نیز باشد. می تواند باعث خونریزی، عفونت و جای زخم شود.

در برخی موارد، آنها به خودی خود از بین بروند. بنابراین، عاقلانه است که صبر کنید تا بهبودی طبیعی رخ دهد. اگر تگ های پوستی خود به خود ناپدید نشدند، می توانید پس از مشورت با پزشک از هر یک از درمان های فوق استفاده کنید.

با این حال، چند درمان خانگی وجود دارد که ممکن است آنها را امتحان کنید، اما این درمان‌های طبیعی ممکن است زمان ببرد و به تلاش مداوم نیاز داشته باشد.

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

قرار گرفتن در معرض فلزات می تواند خطر بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد.

طبق مطالعه‌ای که توسط دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا انجام شد، قرار گرفتن در معرض فلزات ناشی از آلودگی محیطی با افزایش تجمع کلسیم در شریان‌های کرونر در سطحی که با عوامل خطر سنتی مانند سیگار کشیدن و دیابت قابل مقایسه است، مرتبط است.

این یافته ها نشان می دهد که فلزات در بدن با پیشرفت تجمع پلاک در شریان ها مرتبط هستند و به طور بالقوه یک استراتژی جدید برای مدیریت و پیشگیری از تصلب شرایین ارائه می دهند.

آترواسکلروز شرایطی است که در آن شریان ها به دلیل تجمع پلاک باریک و سخت می شوند که می تواند جریان خون را محدود کرده و باعث تشکیل لخته شود.

این یک علت زمینه ای حملات قلبی، سکته مغزی و بیماری شریان محیطی (PAD)، شایع ترین اشکال بیماری قلبی عروقی (CVD) است.

آترواسکلروز باعث ایجاد کلسیم شریان کرونر (CAC) می شود که می تواند در طول زمان به صورت غیر تهاجمی اندازه گیری شود تا حوادث قلبی آینده را پیش بینی کند.

قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی مانند فلزات یک عامل خطر جدید شناخته شده برای CVD است، اما تحقیقات زیادی در مورد ارتباط آن با CAC وجود ندارد.

محققان در این مطالعه به دنبال تعیین چگونگی تأثیر سطوح فلزات ادراری، بیومارکرهای قرار گرفتن در معرض فلز و دوزهای داخلی فلزات بر CAC بودند. 

محققان از داده‌های مطالعه چند قومیتی آترواسکلروز (MESA)، ردیابی 6418 مرد و زن 45 تا 84 ساله از پیشینه‌های نژادی مختلف و عاری از CVD بالینی برای اندازه‌گیری سطوح فلزات ادراری در ابتدای مطالعه در سال‌های 2000-2002 استفاده کردند.

آنها فلزات غیر ضروری (کادمیم، تنگستن، اورانیوم) و ضروری (کبالت، مس، روی) را که هر دو در جمعیت های ایالات متحده رایج هستند و با CVD مرتبط هستند، مورد بررسی قرار دادند.

آلودگی گسترده کادمیوم، تنگستن، اورانیوم، کبالت، مس و روی ناشی از مصارف کشاورزی و صنعتی مانند کودها، باتری‌ها، تولید نفت، جوشکاری، معدن و تولید انرژی هسته‌ای است.

دود تنباکو منبع اصلی قرار گرفتن در معرض کادمیوم است.

نتایج شواهدی را ارائه کردند که قرار گرفتن در معرض فلز ممکن است با افزایش کلسیفیکاسیون کرونری با آترواسکلروز در طی 10 سال مرتبط باشد.

در مقایسه با بالاترین و پایین‌ترین چارک کادمیوم ادرار، سطوح CAC 51 درصد در ابتدا و 75 درصد بیشتر در طول دوره 10 ساله بود.

برای تنگستن ادرار، اورانیوم و کبالت، سطوح CAC متناظر در دوره 10 ساله به ترتیب 45 درصد، 39 درصد و 47 درصد بیشتر بود.

برای مس و روی، پس از تعدیل عوامل خطرزای قلبی عروقی مانند فشار خون و داروهای فشار خون، کلسترول بالا و دیابت، برآوردهای مربوطه به ترتیب از 55 درصد به 33 درصد و از 85 درصد به 57 درصد کاهش یافت.

سطوح فلز ادرار نیز بر اساس ویژگی های جمعیتی متفاوت بود. سطوح بالاتر فلزات ادراری در شرکت کنندگان مسن تر، شرکت کنندگان چینی و کسانی که تحصیلات کمتری داشتند مشاهده شد.

شرکت کنندگان از لس آنجلس به طور قابل توجهی سطوح تنگستن و اورانیوم ادرار و سطوح کادمیوم، کبالت و مس بالاتری داشتند.

"آلودگی بزرگترین خطر زیست محیطی برای سلامت قلب و عروق است".

با توجه به شیوع گسترده این فلزات به دلیل فعالیت‌های صنعتی و کشاورزی، این مطالعه خواستار افزایش آگاهی و اقدامات نظارتی برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض و محافظت از سلامت قلب و عروق است.

بیماری قلبی عروقی در حال حاضر علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است و مسئول حدود 32 درصد از کل مرگ و میرها در سراسر جهان است.

تحقیقات قبلی نشان می دهد که عوامل خطر زیادی برای بیماری قلبی وجود دارد، از جمله قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی مانند آلودگی هوا، دود سیگار، آفت کش ها و آلاینده های شیمیایی.

مطالعات گذشته همچنین قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین مانند سرب، کادمیوم و آرسنیک را با افزایش خطر بیماری قلبی مرتبط دانسته اند.

چگونه می توانم قرار گرفتن در معرض آلودگی فلزات را کاهش دهم؟

بسیاری از تحقیقات قبلاً در مورد مواد خاصی مانند آلودگی ذرات معلق در هوا انجام شده است و اخیراً مطالعات نشان داده است که این ارتباط نه تنها بین ذرات موجود در هوا، بلکه فقط تجمع فلز در بدن وجود دارد.

این مطالعه در کنار هم قرار دادن همه اینها و بررسی انواع مختلف آلودگی های فلزی و ایجاد بیماری آترواسکلروتیک که از طریق کلسیم کرونری اندازه گیری می شود، کار خوبی انجام می دهد.

و بنابراین فقط انواع مختلفی از قرار گرفتن در معرض آلودگی را که می تواند خطر قلبی عروقی را افزایش دهد، نشان می دهد. چیزی که هنوز مشخص نیست این است که مردم دقیقا چگونه در معرض این فلزات قرار دارند.

آلودگی فلزی در سیستم هوا، آب و مواد غذایی ما یک مشکل جدی است، اما اقداماتی وجود دارد که افراد می توانند برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض شخصی خود انجام دهند.

"به طور شگفت انگیزی، بلع غیر عمدی گرد و غبار خانگی می تواند منبع اصلی قرار گرفتن در معرض باشد.

می‌توانید با جاروبرقی و تمیز کردن منظم سطح گرد و غبار را در خانه‌تان پایین نگه دارید، و می‌توانید کفش‌های خود را درب منزل نگه دارید تا از ردیابی خاک‌های آلوده جلوگیری کنید. شستن دست‌ها قبل از خوردن غذا نیز مهم است.»

پیشگیری از بیماری عروق کرونر 

عادات سالم را انتخاب کنید.

غذاها و نوشیدنی های سالم را انتخاب کنید.

برای کمک به پیشگیری از بیماری قلبی و عوارض آن، وعده های غذایی و میان وعده های سالم را انتخاب کنید. حتما میوه و سبزیجات تازه و کمتر غذاهای فرآوری شده مصرف کنید.

خوردن مقدار زیادی غذاهای حاوی چربی اشباع شده و چربی ترانس ممکن است به بیماری قلبی کمک کند.

خوردن غذاهای سرشار از فیبر و چربی های اشباع شده کم، بدون چربی ترانس و بدون کلسترول می تواند به جلوگیری از کلسترول بالا کمک کند.

محدود کردن نمک (سدیم) در رژیم غذایی می تواند فشار خون شما را نیز کاهش دهد.

محدود کردن قند در رژیم غذایی می تواند سطح قند خون شما را برای پیشگیری یا کنترل دیابت کاهش دهد.

الکل زیاد مصرف نکنید که می تواند فشار خون شما را افزایش دهد.

وزن مناسبی داشته باشید.

افراد دارای اضافه وزن یا چاقی بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی هستند. حمل وزن اضافی می تواند فشار بیشتری را بر قلب و عروق خونی وارد کند.

برای اینکه بفهمید وزن شما در محدوده سالمی است، می توانید شاخص توده بدنی (BMI) خود را محاسبه کنید.

فعالیت بدنی منظم داشته باشید.

فعالیت بدنی می تواند به شما در حفظ وزن سالم و کاهش فشار خون، کلسترول و قند خون کمک کند.

برای بزرگسالان، جراح عمومی 2 ساعت و 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط، مانند پیاده روی سریع یا دوچرخه سواری، هر هفته توصیه می کند. کودکان و نوجوانان باید روزانه یک ساعت فعالیت بدنی داشته باشند.

سیگار نکشید. سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری های قلبی را تا حد زیادی افزایش می دهد.

اگر سیگار نمی کشید، شروع نکنید. اگر سیگار می کشید، ترک سیگار خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش می دهد. پزشک می‌تواند راه‌هایی را برای کمک به ترک سیگار پیشنهاد کند.

مراقب شرایط پزشکی خود باشید. اگر کلسترول بالا، فشار خون بالا یا دیابت دارید، می توانید اقداماتی را برای کاهش خطر بیماری قلبی انجام دهید. کلسترول خود را بررسی کنید.

پزشک شما باید سطح کلسترول خون شما را حداقل هر 4 تا 6 سال یکبار آزمایش کند. اگر قبلاً تشخیص داده شده است که کلسترول بالا دارید یا سابقه خانوادگی این بیماری را دارید، ممکن است نیاز داشته باشید که کلسترول خود را بیشتر چک کنید.

با پزشک خود در مورد این آزمایش خون ساده صحبت کنید. اگر کلسترول بالا دارید، داروها و تغییرات سبک زندگی می توانند به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک کنند.

فشار خون خود را کنترل کنید. فشار خون بالا معمولاً هیچ علامتی ندارد، بنابراین به طور منظم آن را بررسی کنید.

اگر هرگز فشار خون بالا یا سایر عوامل خطر بیماری قلبی نداشته اید، پزشک شما باید حداقل هر 2 سال یک بار فشار خون شما را اندازه گیری کند.

اگر فشار خون بالا در شما تشخیص داده شده است، تیم مراقبت های بهداشتی شما فشار خون شما را بیشتر اندازه گیری می کند تا مطمئن شود که وضعیت تحت کنترل دارید.

با پزشک خود در مورد اینکه چند بار باید فشار خون خود را چک کنید صحبت کنید. می توانید آن را در مطب پزشک، داروخانه یا خانه بررسی کنید.

اگر فشار خون بالا دارید، تیم مراقبت های بهداشتی شما ممکن است تغییراتی را در سبک زندگی شما توصیه کند، مانند کاهش سدیم در رژیم غذایی. پزشک شما همچنین ممکن است دارویی برای کمک به کاهش فشار خون شما تجویز کند.

دیابت خود را مدیریت کنید. اگر دیابت دارید، سطح قند خون خود را به دقت کنترل کنید. با پزشک خود در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

پزشک شما ممکن است تغییرات خاصی در سبک زندگی برای کمک به کنترل قند خون شما توصیه کند. این اقدامات به کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی کمک می کند.

داروهای خود را طبق دستور مصرف کنید. اگر برای درمان کلسترول خون، فشار خون بالا یا دیابت دارویی مصرف می کنید، دستورالعمل های پزشک خود را به دقت دنبال کنید.

اگر چیزی را متوجه نشدید همیشه سوال بپرسید. هرگز بدون مشورت با پزشک، پرستار یا داروساز خود، مصرف دارو را قطع نکنید.

 درباره دکتر رامین بقایی

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

آدرس: تهران،خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

علت ایجاد سنگ کلیه (kidney stones) 

سنگ کلیه یه جسم سخته که از مواد شیمیایی موجود در ادرار ساخته میشه. چهار نوع سنگ کلیه وجود داره: اگزالات کلسیم، اسید اوریک، استروویت و سیستین.

سنگ کلیه ممکنه با سنگ شکنی موج شوک، یورتروسکوپی ، نفرولیتومی از راه پوست یا نفرولیتوتریپسی درمان شه.

علائم شایع عبارتند از درد شدید در ناحیه کمر، خون در ادرار، حالت تهوع، استفراغ، تب و لرز، یا ادراری که بوی بد یا کدر به نظر می‌رسه.

ادرار دارای مواد زائد مختلفی هس که در اون حل شده. هنگامی که مقدار زیادی مواد زائد در مایع کم وجود داره، کریستال ها شروع به تشکیل می کنن.

کریستال ها عناصر دیگه رو جذب می کنن و به هم می پیوندن تا جامدی رو تشکیل بدن که بزرگ تر میشه مگه اینکه با ادرار از بدن خارج بشه.

اغلب این مواد شیمیایی توسط شیمیدان ارشد بدن یعنی کلیه از طریق ادرار دفع میشن. در بیشتر افراد، نوشیدن مایع کافی باعث شستشوی اونا میشه یا سایر مواد شیمیایی موجود در ادرار از تشکیل سنگ جلوگیری می کنه.

مواد شیمیایی تشکیل دهنده سنگ عبارتند از کلسیم، اگزالات، اورات، سیستین، گزانتین و فسفات.

پس از تشکیل، سنگ ممکنه در کلیه بمونه یا از طریق مجاری ادراری به داخل حالب حرکت کنه. گاهی اوقات، سنگ های ریز در ادرار بدون ایجاد درد زیاد از بدن خارج میشن.

اما سنگ هایی که حرکت نمی کنن ممکنه باعث پشتیبان ادرار در کلیه، حالب، مثانه یا مجرای ادرار شن. این همان چیزیه که باعث درد میشه.

دلیل ایجاد سنگ کلیه چیه؟

دلایل احتمالی مثه از نوشیدن آب کم، ورزش (زیاد یا خیلی کم)، چاقی، جراحی کاهش وزن، یا خوردن غذای حاوی نمک یا شکر زیاد. عفونت و سابقه خانوادگی ممکنه در برخی افراد مهم باشه.

خوردن بیش از حد فروکتوز با افزایش خطر ابتلا به سنگ کلیه مرتبطه. فروکتوز رو میشه در شکر سفره و شربت ذرت با فروکتوز بالا یافت.

تشخیص سنگ کلیه

سنگ کلیه رو میشه با یه سی تی اسکن با وضوح بالا از کلیه ها به سمت مثانه یا یه عکس اشعه ایکس به نام "اشعه ایکس KUB" (اشعه ایکس کلیه- حالب- مثانه) تشخیص داد که اندازه سنگ رو نشون میده.

موقعیت اون رادیوگرافی KUB اغلب توسط جراحان به دست میاد تا مشخص شوه که آیا سنگ برای درمان با موج شوک مناسبه یا نه. در برخی افراد، پزشکان پیلوگرام داخل وریدی یا lVP، نوع خاصی از اشعه ایکس از سیستم ادراری رو که پس از تزریق رنگ گرفته میشه، تجویز می‌کنن.

سپس، پزشک شما تصمیم می گیره که چگونه سنگ شما رو درمان کنه. سلامت کلیه های شما با آزمایش خون و آزمایش ادرار ارزیابی میشه. سلامت کلی شما و اندازه و محل سنگ شما در نظر گرفته میشه.

پزشک شما باید علت سنگ رو پیدا کنه. سنگ پس از خارج شدن از بدن شما آنالیز میشه و پزشک خون شما رو از نظر کلسیم، فسفر و اسید اوریک آزمایش می کنه.

ممکنه پزشک از شما بخواهد که ادرار خود رو به مدت 24 ساعت برای آزمایش کلسیم و اسید اوریک جمع آوری کنین.

پیشگیری از سنگ کلیه

نوشیدن مایعات کافی کمک می کنه ادرار شما با مواد زائد کمتر متمرکز شه. ادرار تیره‌تر غلیظ‌ تره، بنابراین ادرار شما باید به رنگ زرد بسیار روشن باشه تا اگه به خوبی هیدراته هستین، پاک شه.

آب باید بیشتر مایعی باشه که می نوشین. اکثر مردم باید بیش از 12 لیوان آب در روز بنوشن. با یه متخصص در مورد مقدار مناسب آبی که برای شما لازمه صحبت کنین.

آب بهتر از نوشابه، نوشیدنی های ورزشی یا قهوه/چای هس. اگه ورزش می کنین یا هوای بیرون گرمه، باید بیشتر بنوشین. شکر و شربت ذرت با فروکتوز بالا باید به مقادیر کم محدود شه.

میوه ها و سبزیجات بیشتری بخورین که باعث کاهش اسید ادرار میشه. هنگامی که ادرار اسید کمتری داشته باشه، ممکنه سنگ ها کمتر بتونن تشکیل بشن.

پروتئین حیوانی ادراری تولید می کنه که دارای اسید بیشتری هس که می تونه خطر ابتلا به سنگ کلیه رو افزایش بده. می تونین نمک اضافی رو در رژیم غذایی خود کم کنین.

چه غذاهایی سرشار از نمک هستن؟ چیپس سیب زمینی شور و سیب زمینی سرخ کرده! اینا به ندرت باید خورده شن.

محصولات دیگه ای هم وجود داره که شورن: گوشت ساندویچی، سوپ های کنسرو شده، وعده های غذایی بسته بندی شده و حتی نوشیدنی های ورزشی.

اگه اضافه وزن دارین سعی کنین به وزن طبیعی برسین. اما، رژیم‌های کاهش وزن با پروتئین بالا که شامل مقادیر بالایی از پروتئین حیوانی هس، و همچنین رژیم‌های سخت می‌تونه خطر تشکیل سنگ رو زیاد کنه.

شما به پروتئین کافی نیاز دارین، اما باید بخشی از یه رژیم غذایی متعادل باشه. هنگام شروع رژیم کاهش وزن یا هر گونه مداخله غذایی برای کاهش خطر ابتلا به سنگ کلیه، از یه متخصص تغذیه ثبت شده راهنمایی بگیرین.

در صورت داشتن سنگ "کلسیمی" نگران نشین. محصولات لبنی دارای کلسیم هستن، اما در واقع از ایجاد سنگ جلوگیری می کنن، چون کلسیم قبل از اینکه وارد کلیه ها شه با اگزالات متصل میشه.

افرادی که کمترین دریافت کلسیم رو در رژیم غذایی دارن، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سنگ کلیه هستن. سنگ می تونه از نمک، مواد زائد پروتئین و پتاسیم تشکیل بشه.

شایع ترین نوع سنگ کلیه، سنگ اگزالات کلسیمی هس. بیشتر سنگ‌های کلیه زمانی تشکیل میشن که اگزالات، محصول جانبی برخی غذاها، به کلسیم متصل شه، چون ادرار توسط کلیه‌ها ساخته میشه.

هر دو اگزالات و کلسیم زمانی که بدن مایعات کافی نداشته باشه و همچنین نمک زیادی داشته باشه زیاد میشن. بر اساس آزمایش خون و ادرار، پزشک تعیین می کنه که در مورد خاص شما چه نوع تغییراتی در رژیم غذایی لازمه.

سنگ کلیه در کودکان پنج ساله هم دیده میشه. در واقع، این مشکل در کودکان به قدری رایجه که برخی از بیمارستان ها کلینیک های "سنگ" رو برای بیماران اطفال برگزار می کنن.

افزایش سنگ کلیه در کودکان در ایالات متحده به عوامل متعددی نسبت داده شده که بیشتر به انتخاب غذا مربوط میشه. دو دلیل مهم، ننوشیدن مایعات کافی و خوردن غذاهای پر نمک هست.

نوشابه ها و سایر نوشیدنی های شیرین هم اگه حاوی شربت ذرت با فروکتوز بالا باشن، می تونن خطر ابتلا به سنگ رو افزایش بدن.

چگونه میشه از سنگ کلیه در کودکان پیشگیری کرد؟

برای کمک به پیشگیری از سنگ کلیه در آینده، یاد بگیرین که چه چیزی باعث سنگ کلیه قبلی کودک شده. با این اطلاعات، یه متخصص مراقبت های بهداشتی می تونه تغییراتی رو در عادات غذا خوردن و نوشیدن کودک برای جلوگیری از سنگ کلیه در آینده پیشنهاد کنه.

نوشیدن مایعات

نوشیدن مایعات کافی در روز مهم ترین عادت سبک زندگی برای جلوگیری از سنگ کلیه هس. نوشیدن مایعات کافی ادرار رو رقیق نگه می داره و به دفع مواد معدنی که ممکنه سنگ تشکیل بده کمک می کنه. اگه کودک آب کافی می‌نوشه، رنگ ادرار باید تقریباً شفاف باشه.

نوجوانان باید روزی شش تا هشت لیوان آب بنوشن. اگه نوجوانی سنگ سیستین داره ممکنه نیاز به نوشیدن بیشتر داشته باشه. کودکان کوچکتر می تونن از راهنمایی های متخصص خود در مورد میزان نوشیدن مایعات پیروی کنن.

اگه کودک به دلیل سایر مشکلات سلامتی مثه بی اختیاری ادرار، تکرر ادرار یا نارسایی کلیه نمی تونه مقدار توصیه شده رو آب بخوره، با یه متخصص مشورت کنین.

مقدار مایع مورد نیاز هم به سطح فعالیت کودک تون بستگی داره. کودکان و نوجوانانی که در هوای گرم زندگی می کنن و ورزش می کنن به مایعات بیشتری برای جایگزینی مایعات از دست رفته از طریق عرق نیاز دارن.

ممکنه از کودک خواسته شه که طی 24 ساعت ادرارشو جمع آوری کنه تا میزان تولید شده در یه روز اندازه گیری بشه. اگه مقدار ادرار خیلی کم باشه، ممکنه نیاز به نوشیدن مایعات بیشتری داشته باشه.

گرچه آب بهترین نوشیدنی هس، اما مایعات دیگه ای مثه نوشیدنی های مرکبات هم ممکنه به جلوگیری از سنگ کلیه کمک کنه. آب لیمو و لیموترش حاوی سطوح بسیار بالایی از سیترات هس که مانع از جمع شدن کریستال ها برای تشکیل سنگ کلیه میشه.

نوشیدنی های مرکباتی رو انتخاب کنین که قند کمی دارن تا از دریافت کالری اضافی که می توانه ناسالم باشه، پرهیز کرده باشین.

داروها

بعد از اینکه کودک سنگ کلیه داشت، یه متخصص ممکنه داروهایی و برای جلوگیری از سنگ کلیه در آینده تجویز کنه. این دارو ممکنه برای چند هفته، چند ماه یا بیشتر مورد نیاز باشه، بسته به علت ایجاد اولین سنگ کلیه.

مثلا، برای سنگ استروویت، کودک ممکنه یه آنتی بیوتیک خوراکی رو برای یک تا شش هفته یا احتمالاً بیشتر مصرف کنه. درمان یکه دستگاه ادراری با شکل غیر طبیعی هم ممکه برای جلوگیری از سنگ‌های استروویت در آینده پیشنهاد شه.

برای سایر انواع سنگ ها، یه متخصص ممکنه یه قرص سیترات پتاسیم رو یک تا سه بار در روز تجویز کنه. یه کودک ممکنه برای ماه ها یا بیشتر به مصرف سیترات پتاسیم ادامه بده تا زمانی که خطر ابتلا به سنگ کلیه از بین بره.

انواع سنگ کلیه و داروهای احتمالی تجویز شده

سنگ های کلسیمی

• سیترات پتاسیم که برای افزایش سطح سیترات در ادرار استفاده میشه.
• دیورتیک های تیازیدی که باعث کاهش کلسیم در ادرار میشه.

سنگ های اسید اوریک

• سیترات پتاسیم
• آلوپورینول که برای درمان سطوح بالای اسید اوریک در بدن استفاده میشه.

سنگ های استروویت

• آنتی بیوتیک ها که داروهای ضد باکتری هستن.

سنگ های سیستین

• سیترات پتاسیم
• D-penicillamine که به حل شدن سیستین در ادرار کمک می کنده.
• مرکاپتوپروپیونیل گلیسین، که به حل شدن سیستین در ادرار کمک می کنه.

قبل از مصرف داروهای سنگ کلیه با یه متخصص در مورد سابقه سلامتی کودک صحبت کنین. برخی از داروهای سنگ کلیه عوارض جانبی جزئی تا جدی دارن.

هر چه کودک دارو رو بیشتر مصرف کنه و دوز اون بیشتر باشه احتمال بروز عوارض جانبی بیشتره. در مورد هر گونه عوارض جانبی که با داروی سنگ کلیه رخ میده، به متخصص کودک بگین.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

 ۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

 ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی