جراحی بیماری هیپوسپادیاس 

هیپوسپادیاس یک تفاوت ساختاری رایج آلت تناسلی است که در آن مجرای ادرار (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن می برد) به جای نوک آلت تناسلی در قسمت زیرین قرار دارد.

دهانه می تواند در هر جایی از سطح زیرین آلت تناسلی تا کیسه بیضه قرار گیرد.

وضعیتی به نام کوردی اغلب با هیپوسپادیاس دیده می شود. آکوردی یک انحنای رو به پایین آلت تناسلی است. این می تواند با یا بدون هیپوسپادیاس رخ دهد.

انواع هیپوسپادیاس 

• دیستال یا غده ای: رایج ترین شکل هنگام باز شدن در نزدیکی سر آلت تناسلی است.
• Midshaft: زمانی رخ می دهد که باز شدن در قسمت میانی تا پایینی آلت تناسلی پیدا شود.
• پنوسکروتال: این اتفاق زمانی رخ می دهد که سوراخی در محل اتصال آلت تناسلی و کیسه بیضه پیدا شود.
• پرینه: زمانی رخ می دهد که سوراخ پشت کیسه بیضه باشد. اینها شدیدترین اشکال هیپوسپادیاس و کم شایع ترین آنها هستند.

این وضعیت چقدر شایع است؟

هیپوسپادیاس از هر 150 تا 300 پسر یک نفر رخ می دهد. اگر پسری مبتلا به هیپوسپادیاس باشد، 15 درصد احتمال دارد که برادرش به این بیماری مبتلا شود.

هشت درصد از پدرانی که یک پسر مبتلا به هیپوسپادیاس دارند نیز به این عارضه مبتلا هستند.

چه چیزی باعث این وضعیت می شود؟

علت دقیق هیپوسپادیاس ناشناخته است. اعتقاد بر این است که عوامل زیادی در توسعه آن دخیل هستند. ژنتیک، محیط و هورمون ها ممکن است عواملی باشند که بر ایجاد هیپوسپادیاس تأثیر بگذارند.

هیپوسپادیاس چگونه تشخیص داده می شود؟

معمولا هیپوسپادیاس در بدو تولد مشاهده می شود. همراه با دهانه نابجا، پوست ختنه گاه اغلب ناقص است و یک هود را تشکیل می دهد. به این هود پشتی می گویند.

علائم و نشانه های هیپوسپادیاس

برخی از پسران مبتلا به اشکال خفیف هیپوسپادیاس ممکن است هیچ علامتی از هیپوسپادیاس خود نداشته باشند. 

اگر هیپوسپادیاس و/یا کوردی ترمیم نشود، کودک شما ممکن است در حین رشد به این مشکلات مبتلا شود:

• هدایت و کنترل جریان ادرار او ممکن است سخت باشد.
• آلت تناسلی ممکن است با رشد او خمیده شود و باعث اختلال در عملکرد جنسی در مراحل بعدی زندگی شود.
• اگر دهانه مجرای ادرار نزدیک یا پشت کیسه بیضه باشد، ممکن است بعداً در زندگی دچار مشکلات باروری شود.

هیپوسپادیاس چگونه درمان می شود؟

برخی از بیماران مبتلا به هیپوسپادیاس به دلیل نداشتن علائم یا ترجیح بیمار/خانواده، علاوه بر مشاهده، تحت هیچ درمانی قرار نمی گیرند.

درمان جراحی هیپوسپادیاس و کوردی می تواند ظاهر آلت تناسلی را تغییر دهد و مورد نظر برخی از بیماران / خانواده ها پس از مشورت با پزشک است.

هیچ دارویی کوردی یا هیپوسپادیاس را اصلاح نمی کند و انتظار نمی رود که این شرایط آناتومیک پیشرفت کند. 

جراحی اغلب می تواند هیپوسپادیاس را اصلاح کند. تیم مراقبت ممکن است جراحی را به موارد زیر توصیه کند:

دهانه مجرای ادرار را به نوک آلت تناسلی بیاورید. این اجازه می دهد تا جریان کنترل شده ادرار در حالت ایستاده جریان پیدا کند.

آلت تناسلی را صاف کنید (در صورت وجود آکورد) برای به حداقل رساندن خطر مقاربت دردناک در آینده.

یک اورولوژیست اطفال ممکن است نیاز به استفاده از پوست ختنه گاه به عنوان بخشی از ترمیم جراحی داشته باشد، بنابراین به این کودکان توصیه نمی شود که در بدو تولد ختنه کنند. ترمیم جراحی معمولاً بعد از 4 تا 6 ماهگی انجام می شود، اما می توان آن را بعدا انجام داد.

این جراحی معمولاً به صورت سرپایی در حالی که بیمار در خواب است و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. در اشکال شدید هیپوسپادیاس، ترمیم جراحی ممکن است در چند مرحله انجام شود.

عوارض احتمالی  هیپوسپادیاس

جراحی هیپوسپادیاس ممکن است بسیار موفقیت آمیز باشد، اما ممکن است برخی از عوارض احتمالی وجود داشته باشد.

در برخی موارد، سوراخ یا فیستول ممکن است ایجاد شود و ادرار ممکن است از سوراخ نشت کند. ممکن است برای ترمیم این مشکل به جراحی بیشتری نیاز باشد.

ممکن است اسکار در مجرای ادرار ایجاد شود و باعث باریک شدن مجرای ادرار شود. این ممکن است در دفع ادرار اختلال ایجاد کند و همچنین باید با جراحی اصلاح شود. 

ممکن است لازم باشد بیماران تا بعد از بلوغ برای معاینه مراجعه کنند.

دکتر بهار اشجعی بهترین متخصص جراحی کودکان و نوزادان در تهران

بهترین جراح هیپوسپادیاس، متخصصی است که در زمینه درمان بیماری های تناسلی یا دستگاه ادرای کودکان و نوزادان تجربه کافی را کسب کرده  و نمونه جراحی های هیپوسپادیاس موفقیت آمیز را در کارنامه حرفه ای خود ثبت کرده باشد.

دکتر بهار اشجعی عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دارای بورد تخصصی در جراحی  کودکان و نوزادان است که به پشتوانه سال ها تجربه و جراحی های موفقیت آمیز هیپوسپادیاس، به عنوان یکی از بهترین جراحان هیپوسپادیاس در ایران شناخته می شود.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

 ۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/

تفاوت بین بلفاروپلاستی و لیفت با نخ چیست؟

بلفاروپلاستی و لیفت با نخ هر دو روش‌های زیبایی هستند که برای جوان‌سازی ظاهر چشم‌ها استفاده می شوند، اما اساساً عمل‌هایی متفاوت با اهداف و نتایج متفاوت هستند.

بلفاروپلاستی که به عنوان جراحی پلک نیز شناخته می شود، یک عمل جراحی است که پلک های بالا یا پایین را هدف قرار می دهد تا پوست، چربی و ماهیچه های اضافی را از بین ببرد.

این باعث می شود ظاهری جوان تر و با طراوت داشته باشید. بلفاروپلاستی یک عمل محبوب در بین افرادی است که دچار افتادگی پوست یا کیسه های زیر چشم می شوند و همچنین افرادی که پلک هایشان بینایی آنها را مختل می کند.

این روش معمولاً شامل ایجاد یک برش در چین‌های طبیعی پلک است که از طریق آن جراح بافت اضافی را برمی‌دارد و پوست باقی‌مانده را سفت می‌کند تا کانتور صاف‌تر و جوان‌تری ایجاد کند.

از طرف دیگر لیفت با نخ یک روش کم تهاجمی است که شامل استفاده از بخیه برای کشیدن پوست و تغییر موقعیت بافت زیرین است.

این روش اغلب برای کشیدن پوست افتاده روی صورت، از جمله ابرو، وسط صورت، گردن و گردن استفاده می شود. 

در مورد چشم ها می توان از لیفت با نخ برای کشیدن ابروها و کاهش افتادگی پلک یا کلاهک استفاده کرد. 

چندین تفاوت کلیدی بین بلفاروپلاستی و لیفت با نخ وجود دارد:

جراحی در مقابل غیر جراحی: بلفاروپلاستی یک روش جراحی است که نیاز به برش و بیهوشی دارد، در حالی که لیفت با نخ یک روش غیر جراحی است که می تواند تحت بی حسی موضعی یا حتی بدون بیهوشی انجام شود.

مدت زمان و بهبودی: بلفاروپلاستی روشی گسترده‌تر از لیفت با نخ است، به این معنی که معمولاً به دوره نقاهت طولانی‌تری نیاز دارد.

بیمارانی که تحت عمل بلفاروپلاستی قرار می‌گیرند می‌توانند انتظار داشته باشند که یک یا دو هفته از محل کار خود مرخصی داشته باشند. 

برای چندین هفته از انجام فعالیت‌های سنگین خودداری کنند. در مقابل، اکثر بیمارانی که تحت لیفت با نخ قرار می‌گیرند، می‌توانند فعالیت‌های عادی خود را ظرف یک یا دو روز پس از عمل از سر بگیرند.

نتایج: در حالی که هم بلفاروپلاستی و هم لیفت با نخ می‌توانند ظاهر چشم‌ها را بهبود بخشند و افتادگی یا سرپوش را کاهش دهند، نتایج بلفاروپلاستی نسبت به لیفت با نخ چشمگیرتر و ماندگارتر است.

بلفاروپلاستی می تواند تا 10 سال طول بکشد، در حالی که لیفت با نخ معمولا 1-2 سال طول می کشد.

جای زخم: بلفاروپلاستی شامل ایجاد برش در چین های طبیعی پلک است که به این معنی است که خطر ایجاد جای زخم وجود دارد.

با این حال، در دستان یک جراح با تجربه، برش ها می توانند به خوبی پنهان شده و به سختی قابل توجه باشند.

از طرف دیگر لیفت با نخ شامل قرار دادن بخیه های ریز زیر پوست است که به این معنی است که خطر ایجاد جای زخم وجود ندارد.

هزینه: بلفاروپلاستی روشی گران‌تر از لیفت با نخ است. هزینه بلفاروپلاستی بسته به وسعت جراحی، تجربه جراح و اینکه آیا سایر روش‌ها با آن ترکیب می‌شوند می‌تواند متفاوت باشد.

لیفت با نخ معمولاً هزینه کمتری نسبت به بلفاروپلاستی دارد، اگرچه هزینه آن بسته به تعداد نخ های استفاده شده و تخصص پزشک می تواند متفاوت باشد.

به طور خلاصه، بلفاروپلاستی و لیفت با نخ می‌توانند روش‌های موثری برای جوان‌سازی ظاهر چشم‌ها و کاهش افتادگی یا سرپوش باشند.

تصمیم گیری در مورد اینکه کدام روش در مرکز جراحی انتخاب شود به عوامل متعددی از جمله وسعت مشکل، اهداف و ترجیحات بیمار، و تجربه و تخصص جراح بستگی دارد.

بیماران باید با یک جراح زیبایی واجد شرایط و با تجربه مشورت کنند تا بهترین برنامه درمانی را برای نیازهای منحصر به فرد و آناتومی خود تعیین کنند.

آیا من کاندید بهتری برای بلفاروپلاستی یا لیفت با نخ هستم؟

اینکه شما کاندیدای بهتری برای بلفاروپلاستی یا لیفت با نخ هستید به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله میزان افتادگی پوست، اهداف و ترجیحات شما، و سلامت کلی و سابقه پزشکی شما.

اگر پوست پلک بالایی یا پایینی شما افتادگی قابل توجهی دارد یا اگر افتادگی پوست بینایی شما را مختل می کند، بلفاروپلاستی ممکن است گزینه بهتری باشد.

بلفاروپلاستی یک عمل جراحی است که شامل برداشتن پوست، چربی و ماهیچه اضافی از پلک ها برای ایجاد ظاهری جوان تر و آرام تر است.

این روش همچنین می تواند سایر علائم پیری مانند خطوط ریز و چین و چروک دور چشم را برطرف کند.

در مقابل، لیفت با نخ ممکن است گزینه بهتری باشد، اگر پوست افتاده و خفیف تا متوسط روی ابروها، وسط صورت یا گردن خود دارید.

لیفت با نخ یک روش کم تهاجمی است که شامل استفاده از بخیه برای لیفت و تغییر موقعیت پوست و بافت زیرین است.

این روش سریع است و به زمان کوتاهی نیاز دارد و آن را به گزینه ای محبوب برای افرادی تبدیل می کند که می خواهند بدون انجام عمل جراحی ظاهر خود را جوان کنند.

بلفاروپلاستی معمولاً برای افرادی با افتادگی قابل توجه پوست، به ویژه در پلک های فوقانی توصیه می شود. همچنین گزینه خوبی برای کسانی است که دارای رسوبات چربی اضافی در پلک هستند که باعث پف یا کیسه های زیر چشم می شود.

با این حال، از آنجایی که این یک روش جراحی است، به زمان بهبودی طولانی تری نیاز دارد و خطر عوارض بیشتری را به همراه دارد. از طرف دیگر لیفت با نخ گزینه خوبی برای کسانی است که دارای افتادگی خفیف تا متوسط پوست هستند و نمی خواهند تحت عمل جراحی قرار بگیرند یا زمان بهبودی کوتاه تری داشته باشند.

همچنین برای کسانی که می خواهند مناطق خاصی مانند گوشه بیرونی چشم یا خط ابرو را هدف قرار دهند، انتخاب خوبی است. 

در نهایت، بهترین راه برای تعیین اینکه کدام روش برای شما مناسب است، مشورت با یک جراح زیبایی واجد شرایط است که می تواند نیازها و اهداف فردی شما را ارزیابی کند و بهترین اقدام را توصیه کند.

به طور خلاصه، بلفاروپلاستی و لیفت با نخ راه‌های موثری برای دستیابی به ظاهری جوان‌تر و با طراوت در اطراف چشم هستند.

تصمیم برای انجام هر یک از این روش ها به عوامل مختلفی از جمله شدت افتادگی پوست، سلامت کلی و ترجیحات شخصی شما بستگی دارد.

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

منبع: https://dr-aghapour.com/

پیشگیری از روماتیسم قلبی (Rheumatic Hearst Disease)

بیماری روماتیسمی قلب (RHD) یک بیماری قلبی تهدید کننده زندگی است که در نتیجه آسیب دریچه های قلب ناشی از یک یا چند دوره تب روماتیسمی، یک واکنش التهابی خود ایمنی به عفونت با باکتری استرپتوکوک (فارنژیت استرپتوکوکی یا گلودرد استرپتوکوکی) است.

باکتری استرپتوکوک پیوژنز (استرپتوکوک گروه A) می تواند به راحتی از فردی به فرد دیگر مانند سایر عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی منتقل شود. این عفونت ها بیشتر در دوران کودکی دیده می شوند.

در برخی موارد، عفونت‌های مکرر استرپتوکوکی می‌تواند منجر به تب روماتیسمی شود، که زمانی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی در برابر بافت‌های بدن واکنش نشان می‌دهد، از جمله التهاب و زخم دریچه‌های قلب.

بیماری روماتیسمی قلب در اثر آسیب به دریچه های قلب و عضله قلب ناشی از التهاب و اسکار ناشی از تب روماتیسمی ایجاد می شود.

بیماری ناشی از فقر

بیماری روماتیسمی قلبی یک مشکل بهداشت عمومی قابل پیشگیری و در عین حال جدی در کشورهای با درآمد کم و متوسط و در جوامع حاشیه نشین در کشورهای با درآمد بالا، از جمله جمعیت های بومی است.

بیماری روماتیسمی قلبی که پس از جنگ جهانی دوم در اروپا بسیار شایع بود، اکنون بیشتر کشورهای با درآمد کم و متوسط را تحت تاثیر قرار می دهد، به ویژه در جنوب صحرای آفریقا، خاورمیانه، آسیای جنوب شرقی و غرب اقیانوس آرام.

سالانه بیش از 300000 نفر به دلیل RHD جان خود را از دست می دهند و 40 میلیون نفر دیگر با این بیماری زندگی می کنند که بیشتر آنها کودکان و نوجوانان در کشورهای با درآمد کم و متوسط هستند، به ویژه در کشورهایی که فقر گسترده است و دسترسی به خدمات بهداشتی محدود است.

عوامل اجتماعی-اقتصادی و محیطی مانند مسکن نامناسب، سوءتغذیه، ازدحام بیش از حد و فقر از عوامل شناخته شده ای هستند که در بار تب روماتیسمی و بیماری روماتیسمی قلبی نقش دارند.

چه چیزی باعث بیماری روماتیسمی قلب می شود؟

بیماری روماتیسمی قلبی ناشی از تب روماتیسمی است، یک بیماری التهابی که می تواند بسیاری از بافت های همبند، به ویژه در قلب، مفاصل، پوست یا مغز را تحت تاثیر قرار دهد.

دریچه های قلب ممکن است ملتهب شده و به مرور زمان زخمی شوند. این می تواند منجر به باریک شدن یا نشتی دریچه قلب شود و عملکرد طبیعی قلب را سخت تر کند. این ممکن است سال ها طول بکشد تا ایجاد شود و می تواند منجر به نارسایی قلبی شود.

تب روماتیسمی در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما معمولا در کودکان 5 تا 15 ساله رخ می دهد. در کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده نادر است.

چه کسانی در خطر ابتلا به بیماری روماتیسمی قلبی هستند؟

عفونت های استرپتوکوکی درمان نشده یا کامل درمان نشده می تواند خطر ابتلا به بیماری روماتیسمی قلبی را افزایش دهد. کودکانی که به طور مکرر دچار عفونت گلودرد استرپتوکوکی می شوند، در معرض خطر ابتلا به تب روماتیسمی و بیماری روماتیسمی قلبی هستند.

علائم بیماری روماتیسمی قلب چیست؟

سابقه اخیر عفونت استرپتوکوکی یا تب روماتیسمی کلید تشخیص بیماری روماتیسمی قلبی است. علائم تب روماتیسمی متفاوت است و معمولاً 1 تا 6 هفته پس از حمله گلودرد استرپتوکوکی شروع می شود.

در برخی موارد، عفونت ممکن است خیلی خفیف بوده باشد که تشخیص داده نشده باشد، یا ممکن است تا زمانی که فرد به پزشک مراجعه کند از بین رفته باشد.

اینها شایع ترین علائم تب روماتیسمی هستند:

• تب
• مفاصل متورم، حساس، قرمز و بسیار دردناک - به ویژه زانوها و مچ پا
• ندول ها (توده های زیر پوست)
• بثورات قرمز، برجسته، مشبک مانند، معمولا در قفسه سینه، پشت و شکم
• تنگی نفس و ناراحتی قفسه سینه
• حرکات کنترل نشده بازوها، پاها یا عضلات صورت
• ضعف

علائم بیماری روماتیسمی قلبی به میزان آسیب دریچه بستگی دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تنگی نفس (به خصوص هنگام فعالیت یا دراز کشیدن)
• درد قفسه سینه
• تورم

بیماری روماتیسمی قلب چگونه تشخیص داده می شود؟

افراد مبتلا به بیماری روماتیسمی قلبی، عفونت استرپتوکوکی داشته یا اخیراً داشته اند. کشت گلو یا آزمایش خون ممکن است برای بررسی استرپتوکوک استفاده شود.

آنها ممکن است سوفل داشته باشند که ممکن است در طول یک معاینه فیزیکی معمول شنیده شود. سوفل ناشی از نشت خون در اطراف دریچه آسیب است. سوفل زمانی ایجاد می‌شود که بافت‌های ملتهب قلب حرکت کنند یا روی یکدیگر ساییده شوند.

همراه با یک تاریخچه پزشکی کامل و معاینه فیزیکی، آزمایش‌هایی که برای تشخیص بیماری روماتیسمی قلب استفاده می‌شوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:

اکوکاردیوگرافی (اکو). این آزمایش از امواج صوتی برای بررسی حفره ها و دریچه های قلب استفاده می کند. امواج صوتی پژواک تصویری را بر روی صفحه نمایش ایجاد می کنند، زیرا مبدل اولتراسوند از روی پوست روی قلب عبور می کند.

اکو می تواند آسیب به فلپ های دریچه، جریان برگشت خون از طریق دریچه نشتی، مایع اطراف قلب و بزرگ شدن قلب را نشان دهد. این مفیدترین آزمایش برای تشخیص مشکلات دریچه قلب است.

الکتروکاردیوگرام (ECG). این تست قدرت و زمان فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند. ریتم های غیر طبیعی (آریتمی یا دیس ریتمی) را نشان می دهد و گاهی اوقات می تواند آسیب عضله قلب را تشخیص دهد. حسگرهای کوچکی به پوست شما چسبانده می شوند تا فعالیت الکتریکی را دریافت کنند.

اشعه ایکس قفسه سینه. ممکن است برای بررسی ریه‌های شما و بررسی بزرگ شدن قلب شما یک عکس اشعه ایکس انجام شود.

ام آر آی قلب. این یک تست تصویربرداری است که تصاویر دقیقی از قلب می گیرد. ممکن است برای مشاهده دقیق تر دریچه های قلب و عضله قلب استفاده شود.

آزمایشات خون. ممکن است برای بررسی عفونت و التهاب از آزمایش‌های خون خاصی استفاده شود.

بیماری روماتیسمی قلب چگونه درمان می شود؟

درمان تا حد زیادی به میزان آسیب وارد شده به دریچه های قلب بستگی دارد. در موارد شدید، درمان ممکن است شامل جراحی برای تعویض یا ترمیم دریچه به شدت آسیب دیده باشد.

بهترین درمان پیشگیری از تب روماتیسمی است. آنتی بیوتیک ها معمولا می توانند عفونت های استرپتوکوکی را درمان کنند و از بروز تب روماتیسمی جلوگیری کنند.

داروهای ضد التهابی ممکن است برای کاهش التهاب و کاهش خطر آسیب قلبی استفاده شود. ممکن است برای مدیریت نارسایی قلبی به داروهای دیگری نیاز باشد.

به افرادی که تب روماتیسمی داشته‌اند، معمولاً برای جلوگیری از عفونت‌های مکرر و کاهش خطر آسیب‌های قلبی بیشتر، درمان‌های روزانه یا ماهانه آنتی‌بیوتیک، احتمالاً مادام‌العمر، داده می‌شود. برای کاهش التهاب، آسپرین، استروئیدها یا داروهای غیر استروئیدی ممکن است تجویز شود.

عوارض بیماری روماتیسمی قلب چیست؟

برخی از عوارض بیماری روماتیسمی قلبی عبارتند از:

• نارسایی قلبی. این می تواند از تنگ شدن شدید یا نشتی دریچه قلب رخ دهد.
• اندوکاردیت باکتریایی. این عفونت پوشش داخلی قلب است و ممکن است زمانی رخ دهد که تب روماتیسمی به دریچه های قلب آسیب زده باشد.
• عوارض بارداری و زایمان به دلیل آسیب قلبی. زنان مبتلا به بیماری روماتیسمی قلب باید قبل از بارداری وضعیت خود را با پزشک خود در میان بگذارند.
• پارگی دریچه قلب. این یک اورژانس پزشکی است که باید با جراحی برای تعویض یا ترمیم دریچه قلب درمان شود.

دکتر رامین بقایی، بهترین متخصص جراحی قلب در تهران

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراح قلب و عروق در کودکان و بزرگسالان هستند. دکتر رامین بقایی با بیش از 20 سال تجربه درمان و جراحی انواع بیماری‌های قلبی در کودکان و بزرگسالان، به بهترین پزشک متخصص جراحی قلب و عروق در تهران تبدیل شده‌اند.

ایشان همچنین به مدت 3 سال ریاست بخش قلب در بیمارستان مدرس را بر عهده داشتند و دارای بورد جراحی قلب از انجمن جراحان قلب ایران به مدت 6 سال هستند.

دکتر رامین بقایی انواع خدمات مشاوره و درمان اختلالات قلبی را از قبیل پیوند قلب، جراحی آئورت، جراحی دریچه‌های قلبی و … را در مطب خودشان واقع در محله جردن تهران ارائه می‌دهند.

ارتباط با دکتر رامین بقایی

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

منبع: https://dr-baghaei.com/

تشخیص بیماری هیرشپرونگ در کودکان 

بیماری هیرشپرونگ (HIRSH-sproongz) وضعیتی است که روده بزرگ (کولون) را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث ایجاد مشکلاتی در دفع مدفوع می شود.

این بیماری در بدو تولد (مادرزادی) در نتیجه از دست رفتن سلول های عصبی در عضلات روده بزرگ نوزاد وجود دارد.

بدون این که این سلول های عصبی ماهیچه های روده را برای کمک به حرکت محتویات در روده بزرگ تحریک کنند، محتویات می توانند پشتیبان گرفته و باعث ایجاد انسداد در روده شوند.

نوزادی که به بیماری هیرشپرونگ مبتلا است معمولاً در روزهای پس از تولد نمی تواند مدفوع کند. در موارد خفیف، این بیماری ممکن است تا اواخر دوران کودکی تشخیص داده نشود.

به طور غیر معمول، بیماری هیرشپرونگ برای اولین بار در بزرگسالان تشخیص داده می شود. جراحی برای بای پس یا برداشتن قسمت بیمار روده بزرگ درمان است. 

در کودکان مبتلا به بیماری هیرشپرونگ، اعصاب در تمام یا بخشی از روده بزرگ (کولون) تشکیل نمی‌شوند. مواد زائد حاصل از هضم نمی توانند از قسمتی از روده بزرگ که فاقد بافت عصبی است عبور کند.

کولون طبیعی با مدفوع مسدود شده متورم می شود.

علائم هیرشپرونگ

علائم و نشانه های بیماری هیرشپرونگ بسته به شدت بیماری متفاوت است. معمولاً علائم و نشانه‌ها اندکی پس از تولد ظاهر می‌شوند، اما گاهی اوقات تا اواخر زندگی آشکار نمی‌شوند.

به طور معمول، بارزترین علامت، عدم اجابت مزاج نوزاد در 48 ساعت پس از تولد است. علائم و نشانه های دیگر در نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شکم متورم
• استفراغ، از جمله استفراغ یک ماده سبز یا قهوه ای
• یبوست یا گاز، که ممکن است نوزاد تازه متولد شده را بداخلاق کند
• اسهال
• تاخیر در دفع مکونیوم - اولین حرکت روده نوزاد

در کودکان بزرگتر، علائم و نشانه ها می تواند شامل موارد زیر باشد: 

• شکم متورم
• یبوست مزمن
• گاز
• شکست در رشد
• خستگی

علل  بیماری هیرشپرونگ

مشخص نیست که چه چیزی باعث بیماری هیرشپرونگ می شود. گاهی اوقات در خانواده ها رخ می دهد و ممکن است در برخی موارد با یک جهش ژنتیکی همراه باشد.

بیماری هیرشپرونگ زمانی رخ می دهد که سلول های عصبی در روده بزرگ به طور کامل تشکیل نمی شوند. اعصاب در روده بزرگ، انقباضات ماهیچه ای را که غذا را از طریق روده حرکت می دهد، کنترل می کنند.

بدون انقباضات، مدفوع در روده بزرگ باقی می ماند.

عوامل خطر  بیماری هیرشپرونگ

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به بیماری هیرشپرونگ را افزایش دهند عبارتند از:

داشتن یک خواهر یا برادر مبتلا به بیماری هیرشپرونگ. بیماری هیرشپرونگ می تواند ارثی باشد. اگر یک فرزند دارید که به این بیماری مبتلا است، خواهر و برادرهای بیولوژیکی آینده ممکن است در معرض خطر باشند.

مرد بودن. بیماری هیرشپرونگ در مردان شایع تر است.

داشتن سایر شرایط ارثی بیماری. هیرشپرونگ با برخی بیماری های ارثی مانند سندرم داون و سایر ناهنجاری های موجود در بدو تولد مانند بیماری مادرزادی قلبی همراه است.

عوارض  بیماری هیرشپرونگ

کودکانی که به بیماری هیرشپرونگ مبتلا هستند، مستعد ابتلا به یک عفونت روده ای جدی به نام انتروکولیت هستند. انتروکولیت می تواند تهدید کننده زندگی باشد و نیاز به درمان فوری دارد.

تشخیص بیماری هیرشپرونگ

پزشکان بیماری هیرشپرونگ را با گرفتن سابقه پزشکی و خانوادگی، انجام معاینه فیزیکی و تجویز آزمایشات تشخیص می دهند.

آزمایش ها ممکن است شامل آزمایش های تصویربرداری، مانومتری آنورکتال و بیوپسی رکتوم باشد.

تغذیه، رژیم غذایی و تغذیه در  بیماری هیرشپرونگ

قبل از اینکه بیماری هیرشپرونگ تشخیص داده شود و درمان شود، ممکن است کودک در تغذیه دچار مشکلاتی شود، رشد نکند یا دچار سوءتغذیه شود.

با یک پزشک در مورد آنچه که کودک شما باید بعد از جراحی بیماری هیرشپرونگ بخورد و بنوشد صحبت کنید. پس از بهبودی، کودکان معمولاً نیازی به پیروی از رژیم غذایی خاصی ندارند.

اما با مراقبت مناسب - به ویژه یک رژیم غذایی مناسب و آب فراوان - این شرایط باید فروکش کند و اکثر کودکان قادر به تجربه حرکات طبیعی روده در یک سال پس از درمان هستند.

سایر کودکان در طول زندگی خود تا بزرگسالی دچار مشکلات روده می شوند. از آنجایی که بیماری هیرشپرونگ مادرزادی است، به این معنی است که یک مشکل مادام العمر است که باید تحت نظر باشد.

دکتر بهار اشجعی

فوق تخصص در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباط با ما

مطب:  تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن: 

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

منبع: https://dr-ashjaei.com/

روش سفت کردن پوست با پلاسما جت

روش سفت کردن پوست جت پلاسما از فناوری پیشرفته پلاسما برای ایجاد اثرات قابل توجه سفت کردن پوست بدون نیاز به جراحی استفاده می کند.

این شامل استفاده از یک دستگاه تخصصی است که یک پرتو کنترل شده از گاز پلاسما را ساطع می کند. 

انرژی پلاسما به اپیدرم پوست و سپس به لایه‌های پوستی و زیر جلدی پوست هدایت می‌شود و سطوح بالایی از کلاژن را تحریک می‌کند و ساختار سلولی را از داخل به بیرون بازسازی می‌کند.

این همچنین فولیکول را برای رشد مو تحریک می کند و می تواند روی پوست سر برای جوان سازی مو استفاده شود. 

هنگامی که جت با اکسید-اکسیژن مخلوط می شود، ازن ایجاد می شود که باکتری های سطحی را از بین می برد.

ضد التهاب است و به آرام کردن کراتوز، آکنه، اگزما و روزاسه کمک می کند.

جت پلاسما برای سفت کردن پوست، کاهش چین و چروک، کاهش هایپرپیگمانتاسیون (از جمله ملاسما)، درمان آکنه، جای زخم، ترک های پوستی، اصلاح ریزش مو و کمک به جذب محصول استفاده می شود که در غیر این صورت بدون تزریق سوزنی امکان پذیر نخواهد بود.

روش انجام پلاسما جت

روش سفت کردن پوست جت پلاسما با یک مشاوره آغاز می شود که در طی آن یک متخصص آموزش دیده نگرانی ها و انتظارات خاص بیمار را ارزیابی می کند.

سپس پزشک با تمیز کردن و خشک کردن کامل ناحیه درمان، پوست را آماده می‌کند. هیچ بی حسی مورد نیاز یا مورد نیاز نیست، زیرا این یک روش واقعا غیر تهاجمی و آرامش بخش است. 

هنگامی که پوست آماده شد، دستگاه پلاسما روی نواحی مورد نظر اعمال می شود. این دستگاه گاز پلاسمای یونیزه شده را آزاد می کند که در تماس با سطح پوست یک پرتو پلاسما را تشکیل می دهد.

این انرژی کنترل شده پلاسما، واکنش طبیعی پوست را تحریک می‌کند و باعث تولید کلاژن و الاستین می‌شود، پروتئین‌هایی که مسئول سفتی و کشسانی پوست هستند.

تطبیق پذیری درمان

روش سفت کردن پوست جت پلاسما را می توان برای درمان نواحی مختلف صورت و بدن از جمله پیشانی، پلک ها، گونه ها، گردن، بازوها، شکم، ران ها و پوست سر برای رشد مجدد مو استفاده کرد.

طیف وسیعی از نگرانی‌ها را برطرف می‌کند، مانند پای کلاغی، چین‌های بینی، افتادگی پوست، اسکارهای آکنه، علائم کشش، ریزش مو و آکنه.

نتایج طولانی مدت

در حالی که نتایج فردی ممکن است متفاوت باشد، بسیاری از بیماران بهبود قابل توجهی را در سفتی و بافت پوست تجربه می کنند.

اثرات روش سفت کردن پوست جت پلاسما می تواند تا دو سال باقی بماند و درمان های نگهدارنده می توانند به گسترش بیشتر مزایا کمک کنند.

درمان‌ها را می‌توان هر 48 تا 72 ساعت یکبار انجام داد، اما معمولاً بیماران آنها را به صورت هفتگی انجام می‌دهند.

نتیجه گیری

روش سفت کردن پوست جت پلاسما نشان دهنده پیشرفتی در درمان های زیبایی غیر جراحی است که راه حلی ایمن و موثر برای جوان سازی پوست و رشد مجدد مو ارائه می دهد.

درباره دکتر آرمیتا آقاپور

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

منبع: https://dr-aghapour.com/