میزان بقا برای جراحی آئورت

جراحی ریشه آئورت، درمانی برای بخش بزرگ شده آئورت است که به آن آنوریسم آئورت نیز گفته می شود. آئورت رگ خونی بزرگی است که خون را از قلب به بدن می رساند. ریشه آئورت محل اتصال آئورت و قلب است.

آنوریسم آئورت در نزدیکی ریشه آئورت ممکن است به دلیل یک بیماری ارثی به نام سندرم مارفان باشد.

علل دیگر عبارتند از ناراحتی های قلبی در بدو تولد، مانند دریچه نامنظم بین قلب و آئورت. آنوریسم آئورت خطر رویدادهای تهدید کننده زندگی را ایجاد می کند.

با افزایش اندازه آئورت، خطر بروز حوادث قلبی افزایش می یابد. جراحی ریشه آئورت معمولاً برای جلوگیری از این شرایط انجام می شود:

• پارگی آئورت.
• پارگی بین لایه های دیواره آئورت که به آن دیسکسیون آئورت می گویند.
• برگشت خون به قلب که به آن نارسایی آئورت می گویند، به دلیل بسته شدن ناقص دریچه.
• جراحی ریشه آئورت همچنین به عنوان درمانی برای دیسکسیون آئورت یا سایر آسیب های تهدید کننده زندگی به آئورت استفاده می شود.

خطرات جراحی آئورت

خطرات جراحی ریشه آئورت در مقایسه با سایر جراحی های غیر اورژانسی به طور کلی زیاد است. خطرات عبارتند از:

• خونریزی که نیاز به جراحی اضافی دارد.
• نارسایی آئورت
• مرگ

زمانی که جراحی ریشه آئورت به عنوان یک درمان اورژانسی برای دیسکسیون آئورت یا پارگی آئورت انجام شود، خطرات بیشتر است. 

جراحی ریشه آئورت زمانی انجام می شود که مزایای احتمالی پیشگیرانه بر خطرات جراحی بیشتر باشد.

آزمایشات لازم برای جراحی آئورت

آزمایش‌هایی برای تعیین خطر تشریح آئورت یا پارگی آئورت انجام می‌شود. عوامل مهم عبارتند از:

• اندازه ریشه آئورت.
• میزان افزایش سایز.
• وضعیت دریچه بین قلب و آئورت.
• سلامت عمومی قلب.

از نتایج این آزمایشات برای تصمیم گیری در مورد اینکه آیا شما باید جراحی کنید، چه زمانی آن را انجام می دهید و چه نوع جراحی باید انجام شود، استفاده می شود.

انواع مختلفی از جراحی ریشه آئورت وجود دارد، از جمله:

تعویض دریچه آئورت و ریشه این روش جایگزینی ریشه آئورت مرکب نیز نامیده می شود. جراح بخشی از آئورت و دریچه آئورت را برمی دارد.

سپس جراح بخش آئورت را با یک لوله مصنوعی به نام پیوند جایگزین می کند. دریچه آئورت با یک دریچه مکانیکی یا بیولوژیکی جایگزین می شود.

هرکسی که دریچه مکانیکی دارد، برای جلوگیری از لخته شدن خون باید تا آخر عمر از داروی رقیق کننده خون استفاده کند. داروهای رقیق کننده خون نیز رقیق کننده خون یا ضد انعقاد نامیده می شوند.

ترمیم ریشه آئورت محافظ دریچه. جراح بخش بزرگ شده آئورت را با پیوند جایگزین می کند. دریچه آئورت در جای خود باقی می ماند. در یک تکنیک، جراح دریچه را در داخل پیوند می دوزد.

اگر بیماری قلبی دیگری دارید، جراح شما ممکن است آن را همزمان با جراحی ریشه آئورت درمان کند.

نتایج جراحی ریشه آئورت 

جراحی ریشه آئورت می تواند عمر افراد مبتلا به آنوریسم آئورت را افزایش دهد. در بیمارستان‌هایی با تیم‌های جراحی مجرب، میزان بقای پنج سال پس از جراحی حدود 90 درصد است.

میزان بقا برای افرادی که پس از کالبد شکافی آئورت یا پارگی آئورت جراحی می‌کنند یا نیاز به جراحی مجدد دارند کمتر است.

میزان بقای جراحی آنوریسم آئورت

میزان بقا برای جراحی آنوریسم الکتیو به طور کلی مطلوب است.

یک مطالعه در سال 2020 شامل 738 نفر تحت عمل جراحی برای آنوریسم آئورت صعودی نشان داد که 5.96٪ منبع مورد اعتماد (44 نفر) در مدت کوتاهی پس از جراحی فوت کردند.

بقا نیز ممکن است در طول زمان بهبود یافته باشد. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال 2023 با منبع مطمئن نتایج جراحی AAA نشان داد که میزان مرگ و میر 30 روزه برای AAA های پاره نشده از 5.8٪ در سال 2001 به 1.7٪ در سال 2021 کاهش یافته است.

بقا برای افرادی که برای آنوریسم های پاره شده تحت عمل جراحی قرار می گیرند کمتر مطلوب است.

یک مطالعه در سال 2020 با 178 نفر که به دلیل پارگی AAA عمل جراحی باز انجام داده بودند، نشان داد که 55٪ منبع مورد اعتماد (95 نفر) در مدت کوتاهی پس از جراحی فوت کردند.

خطر مرگ به عوامل زیادی بستگی دارد، مانند:

• سلامت قلب قبل از جراحی
• سن
• داشتن بیماری کلیوی یا دیابت

امید به زندگی پس از ترمیم آنوریسم آئورت

امید به زندگی پس از جراحی آنوریسم آئورت می تواند بر اساس عوامل مختلفی متفاوت باشد. برخی از این موارد شامل سن و سلامت کلی شما است.

یک مطالعه در سال 2019 شامل افرادی که جراحی باز یا EVAR انجام دادند، نشان داد که میزان مرگ و میر 10 ساله برای افراد زیر 70 سال 38.1 درصد و برای افراد بالای 80 سال 80 درصد است.

همچنین چشم انداز بلندمدت برای افرادی با بیماری های همراه کمتر یا شرایط همزیستی بهتر بود.

نوع روش نیز می تواند نقش داشته باشد. یک مطالعه در سال 2022 نشان داد که در حالی که جراحی باز احتمال مرگ و میر 30 روزه بالاتری داشت، با مرگ و میر 6 ساله کمتر، پارگی 6 ساله کمتر و نیاز کمتر در آینده به انجام مجدد این روش در مقایسه با EVAR همراه بود.

زندگی پس از جراحی آنوریسم آئورت

تیم مراقبت شما دستورالعمل‌های مربوط به فعالیت‌ها را هنگامی که پس از جراحی از بیمارستان به خانه بازمی‌گردید، به شما می‌دهد.

این شامل مواردی مانند زمانی است که رانندگی کردن، بازگشت به محل کار، ورزش و بلند کردن دوباره چیزهای سنگین خوب است.

بلند کردن اجسام سنگین می تواند فشار خون را افزایش دهد و بر آئورتی که اخیراً ترمیم شده است تأثیر منفی بگذارد. حتما دستورالعمل های آنها را به دقت دنبال کنید.

کنترل فشار خون به دنبال این روش بسیار مهم است. حفظ فشار خون سالم فشار کمتری بر آئورت و پیوندی که قرار داده شده وارد می کند.

بسیاری از افرادی که جراحی آنوریسم آئورت انجام می دهند می توانند به زندگی عادی ادامه دهند. با این حال، برخی ممکن است عوارضی را تجربه کنند که نیاز به یک روش اضافی یا پارگی آنوریسم خود را تجربه کنند.

سوالات متداول در مورد جراحی آنوریسم آئورت

در اینجا چند پاسخ به سوالات متداول در مورد جراحی آنوریسم آئورت آورده شده است.

چه چیزی می تواند باعث مشکلات روده، ضعف در پاها یا نارسایی کلیه پس از جراحی آنوریسم آئورت شود؟

ایسکمی می تواند تمام عوارض فوق را ایجاد کند. ایسکمی زمانی است که بافتی اکسیژن کافی دریافت نمی کند. هنگامی که این اتفاق می افتد، آسیب بافت ممکن است رخ دهد. ایسکمی می تواند بسیاری از قسمت های بدن را پس از جراحی آنوریسم از جمله اندام ها، کلیه ها، دستگاه گوارش و نخاع تحت تاثیر قرار دهد.

آیا می توانید پس از ترمیم آنوریسم آئورت یک زندگی عادی داشته باشید؟

بله، پس از ترمیم آنوریسم آئورت می توان زندگی عادی داشت. برخی از افراد ممکن است عوارضی داشته باشند که باید با اقدامات پزشکی اضافی برطرف شوند، در حالی که برخی دیگر ممکن است همچنان پارگی آنوریسم خود را تجربه کنند.

EVAR پتانسیل طولانی مدت منبع قابل اعتماد بیشتری برای جراحی آینده و میزان پارگی نسبت به جراحی باز دارد.

محدودیت های بعد از جراحی آنوریسم آئورت چیست؟

در حالی که ممکن است ورزش های سبک مانند پیاده روی کوتاه انجام دهید، توصیه می شود حداقل تا 6 هفته پس از جراحی آئورت از انجام فعالیت های شدید یا بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید.

فعالیت های دیگری که ممکن است محدود شوند عبارتند از: حمام کردن، داشتن رابطه جنسی، رانندگی با ماشین و بازگشت به محل کار. پزشک در مورد اینکه چه زمانی می توانید به این فعالیت ها بازگردید، راهنمایی های خاصی به شما ارائه می دهد.

آیا درمان های دیگری برای آنوریسم آئورت وجود دارد؟

بله، اما به طور معمول به اندازه آنوریسم و ​​سرعت رشد بستگی دارد. مدیریت فشار خون و حفظ آن در محدوده سالم ممکن است آنوریسم های کوچک آئورت را درمان کند. همچنین مهم است که از کشیدن سیگار خودداری کنید.

با کنترل این دو عامل خطر، شما و پزشک تان می توانید از رسیدن آنوریسم به اندازه ای که نیاز به جراحی دارد جلوگیری کنید. هنگامی که به اندازه کافی بزرگ شد، جراحی تنها راه برای ترمیم آنوریسم است.

چگونه یک پزشک تصمیم می گیرد که آیا جراحی برای آنوریسم آئورت من توصیه می شود؟

اگر پزشک شما آنوریسم آئورت را تشخیص دهد، آن را به صورت دوره ای با استفاده از تصویربرداری کنترل می کند. اگر آنوریسم بزرگ شده یا به سرعت در حال رشد است، ممکن است جراحی را توصیه کنند.

جراحی آنوریسم آئورت به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، اما با خطرات و عوارض همراه است. نمونه هایی از برخی از خطرات رایج عبارتند از لخته شدن خون، عوارض ایسکمیک و خونریزی بیش از حد.

اگر پزشک شما جراحی را برای آنوریسم آئورت شما توصیه کرد، می توانید از آنها در مورد خطرات مربوط به عمل خود بپرسید. چشم انداز شما می تواند به عوامل زیادی مانند سن، سلامت کلی و نوع جراحی شما بستگی داشته باشد.

خدمات دکتر رامین بقایی

• پیوند قلب
• جراحی آئورت
• بیماری عروق کرونر
• جراحی دریچه های قلب
• جراحی کم تهاجمی قلبی
• مشاوره به مادران باردار
• تشخیص بیماری های قلبی
• جراحی تخصصی قلب کودکان

ارتباط با دکتر رامین بقایی

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

 منبع: https://dr-baghaei.com/

سرطان خون یا لوسمی در کودکان و نوزادان

هر سال حدود 400000 کودک و نوجوان 0 تا 19 ساله به سرطان مبتلا می شوند. شایع ترین انواع سرطان دوران کودکی شامل لوسمی ها، تومورهای مغزی، لنفوم ها و تومورهای جامد مانند نوروبلاستوما و تومور ویلمز است.

در کشورهای با درآمد بالا، که خدمات جامع عموماً در دسترس است، بیش از 80 درصد از کودکان مبتلا به سرطان درمان می شوند. در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​(LMIC)، کمتر از 30 درصد درمان می شوند.

مرگ و میرهای قابل اجتناب ناشی از سرطان های دوران کودکی در LMIC ها ناشی از عدم تشخیص، تشخیص اشتباه یا تشخیص تاخیری، موانع دسترسی به مراقبت، ترک درمان، مرگ ناشی از مسمومیت و عود است. 

تنها 29 درصد از کشورهای کم درآمد گزارش می دهند که داروهای سرطان به طور کلی در دسترس جمعیت آنها است در حالی که 96 درصد کشورهای با درآمد بالا هستند.

سرطان عامل اصلی مرگ و میر کودکان و نوجوانان است. احتمال زنده ماندن در تشخیص سرطان دوران کودکی بستگی به کشوری دارد که کودک در آن زندگی می کند.

در کشورهای با درآمد بالا، بیش از 80 درصد از کودکان مبتلا به سرطان درمان می شوند، اما در بسیاری از LMIC ها کمتر از 30 درصد درمان می شوند.

اگرچه سرطان دوران کودکی را نمی توان به طور کلی از طریق غربالگری پیشگیری یا شناسایی کرد، اکثر انواع سرطان دوران کودکی را می توان با داروهای ژنریک و سایر اشکال درمان، از جمله جراحی و رادیوتراپی، درمان کرد.

دلایل کاهش نرخ بقا در LMICها شامل تاخیر در تشخیص، ناتوانی در دستیابی به تشخیص دقیق، درمان غیرقابل دسترس، ترک درمان، مرگ ناشی از سمیت (عوارض جانبی) و عود قابل اجتناب است.

بهبود دسترسی به مراقبت‌های سرطان دوران کودکی، از جمله به داروها و فن‌آوری‌های ضروری، بسیار مقرون‌به‌صرفه، امکان‌پذیر است و می‌تواند بقا را در همه محیط‌های درآمدی بهبود بخشد.

سیستم‌های داده سرطان دوران کودکی برای ایجاد بهبود مستمر در کیفیت مراقبت و اطلاع‌رسانی تصمیمات سیاستی مورد نیاز است.

علل سرطان خون

سرطان در افراد در هر سنی رخ می دهد و می تواند هر قسمتی از بدن را درگیر کند. این بیماری با تغییر ژنتیکی در سلول‌های منفرد شروع می‌شود، که سپس می‌تواند به یک توده (یا تومور) تبدیل شود، به سایر قسمت‌های بدن حمله کند و در صورت عدم درمان باعث آسیب و مرگ شود.

برخلاف سرطان در بزرگسالان، بیشتر سرطان های دوران کودکی علت شناخته شده ای ندارند. بسیاری از مطالعات به دنبال شناسایی علل سرطان دوران کودکی بوده‌اند، اما تعداد بسیار کمی از سرطان‌ها در کودکان ناشی از عوامل محیطی یا سبک زندگی هستند.

تلاش‌های پیشگیری از سرطان در کودکان باید بر رفتارهایی متمرکز شود که از ابتلای کودک به سرطان قابل پیشگیری در بزرگسالی جلوگیری کند. 

برخی از عفونت های مزمن مانند HIV، ویروس اپشتین بار و مالاریا از عوامل خطر سرطان دوران کودکی هستند. آنها به ویژه در LMIC ها مرتبط هستند.

سایر عفونت‌ها می‌توانند خطر ابتلای کودک به سرطان را در بزرگسالی افزایش دهند، بنابراین مهم است که واکسینه (در برابر هپاتیت B برای کمک به پیشگیری از سرطان کبد و علیه ویروس پاپیلومای انسانی برای کمک به پیشگیری از سرطان دهانه رحم) و سایر روش‌ها مانند تشخیص زودهنگام و درمان عفونت‌های مزمن که می‌تواند منجر به سرطان شود.

داده های کنونی نشان می دهد که تقریباً 10 درصد از همه کودکان مبتلا به سرطان به دلیل عوامل ژنتیکی مستعد هستند (3). تحقیقات بیشتری برای شناسایی عوامل موثر بر رشد سرطان در کودکان مورد نیاز است.

بهبود نتایج سرطان دوران کودکی

از آنجایی که به طور کلی پیشگیری از سرطان در کودکان ممکن نیست، موثرترین استراتژی برای کاهش بار سرطان در کودکان و بهبود نتایج، تمرکز بر تشخیص سریع و صحیح و به دنبال آن درمان موثر و مبتنی بر شواهد با مراقبت‌های حمایتی مناسب است.

تشخیص زودهنگام

زمانی که سرطان زود تشخیص داده شود، به احتمال زیاد به درمان مؤثر پاسخ می دهد و منجر به احتمال بقای بیشتر، رنج کمتر و اغلب درمان کم هزینه و فشرده تر می شود.

با تشخیص زودهنگام سرطان و اجتناب از تأخیر در مراقبت، می توان پیشرفت های قابل توجهی در زندگی کودکان مبتلا به سرطان ایجاد کرد.

تشخیص صحیح برای درمان کودکان مبتلا به سرطان ضروری است زیرا هر سرطان به یک رژیم درمانی خاص نیاز دارد که ممکن است شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی باشد.

تشخیص زودهنگام از 3 جزء تشکیل شده است:

آگاهی از علائم توسط خانواده ها و ارائه دهندگان مراقبت های اولیه؛

ارزیابی دقیق و به موقع بالینی، تشخیص و مرحله بندی (تعیین میزان گسترش سرطان). و

دسترسی به درمان سریع

تشخیص زودهنگام در همه شرایط مرتبط است و بقای بسیاری از سرطان ها را بهبود می بخشد. برنامه‌هایی برای ترویج تشخیص زودهنگام و صحیح با موفقیت در کشورهایی با هر سطح درآمدی، اغلب از طریق تلاش‌های مشترک دولت‌ها، جامعه مدنی و سازمان‌های غیردولتی، با نقش‌های حیاتی توسط گروه‌های والدین اجرا شده است.

سرطان دوران کودکی با طیفی از علائم هشداردهنده مانند تب، سردردهای شدید و مداوم، درد استخوان و کاهش وزن همراه است که توسط خانواده ها و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی اولیه آموزش دیده قابل تشخیص است. 

غربالگری به طور کلی برای سرطان های دوران کودکی مفید نیست. در برخی موارد منتخب، می توان آن را در جمعیت های پرخطر در نظر گرفت.

به عنوان مثال، برخی از سرطان های چشم در کودکان می تواند ناشی از جهشی باشد که ارثی است، بنابراین اگر آن جهش یا بیماری در خانواده کودک مبتلا به رتینوبلاستوما شناسایی شود، می توان مشاوره ژنتیکی ارائه داد و خواهر و برادر با معاینه منظم چشم در اوایل زندگی تحت نظر قرار گرفتند.

علل ژنتیکی سرطان های دوران کودکی تنها در نسبت کمی از کودکان مبتلا به سرطان مرتبط است. شواهد با کیفیتی برای حمایت از برنامه های غربالگری مبتنی بر جمعیت در کودکان وجود ندارد.

درمان

تشخیص صحیح برای تجویز درمان مناسب برای نوع و وسعت بیماری ضروری است. درمان های استاندارد شامل شیمی درمانی، جراحی و/یا رادیوتراپی است.

کودکان همچنین نیاز به توجه ویژه به رشد مداوم جسمی و شناختی و وضعیت تغذیه ای خود دارند که به یک تیم اختصاصی و چند رشته ای نیاز دارد.

دسترسی به تشخیص مؤثر، داروهای ضروری، آسیب شناسی، فرآورده های خونی، پرتودرمانی، فناوری و مراقبت های روانی اجتماعی و حمایتی در سراسر جهان متغیر و نابرابر است.

با این حال، درمان برای بیش از 80 درصد از کودکان مبتلا به سرطان زمانی امکان پذیر است که خدمات سرطان دوران کودکی در دسترس باشد.

برای مثال، درمان دارویی شامل داروهای ژنریک ارزان قیمت است که در فهرست داروهای ضروری برای کودکان WHO گنجانده شده است.

کودکانی که درمان را کامل می کنند به مراقبت مداوم برای نظارت بر عود سرطان و مدیریت هر گونه تأثیر احتمالی طولانی مدت درمان نیاز دارند.

مراقبت تسکینی

مراقبت تسکینی علائم ناشی از سرطان را تسکین می دهد و کیفیت زندگی بیماران و خانواده های آنها را بهبود می بخشد. همه کودکان مبتلا به سرطان قابل درمان نیستند، اما تسکین رنج برای همه امکان پذیر است.

مراقبت تسکینی اطفال جزء اصلی مراقبت جامع در نظر گرفته می‌شود، که از زمانی شروع می‌شود که بیماری تشخیص داده می‌شود و در طول درمان و مراقبت ادامه می‌یابد، صرف نظر از اینکه آیا کودک درمان را با هدف درمانی دریافت می‌کند یا خیر.

برنامه‌های مراقبت تسکینی را می‌توان از طریق مراقبت‌های اجتماعی و خانگی، ارائه تسکین درد و حمایت روانی اجتماعی به بیماران و خانواده‌هایشان ارائه کرد.

برای درمان درد سرطانی متوسط ​​تا شدید، که بیش از 80 درصد از بیماران سرطانی را در مرحله پایانی تحت تأثیر قرار می دهد، باید دسترسی کافی به مورفین خوراکی و سایر داروهای ضد درد فراهم شود.

شایع ترین نوع سرطان دوران کودکی لوسمی لنفوسیتی حاد (ALL) است، سرطان خون و مغز استخوان که گلبول های سفید نابالغی را ایجاد می کند که نمی توانند عملکرد معمول خود را انجام دهند. به همین دلیل، بیماری به سرعت تشدید می شود.

به گفته انجمن سرطان آمریکا، ALL به احتمال زیاد در اوایل دوران کودکی رخ می دهد، در پسران شایع تر از دختران است. کودکان زیر پنج سال بیشتر در معرض خطر ابتلا به ALL هستند.

 یک متخصص خون و انکولوژیست کودکان در کلینیک مایو، کودکان در تمام سنین مبتلا به ALL را درمان می کند. در اینجا چیزی است که او می خواهد خانواده ها در مورد این بیماری بدانند:

1. ALL نادر است و مجموعه ای از علائم پایدار دارد.

در سال 2023، انجمن سرطان آمریکا تخمین می زند که 6540 مورد جدید ALL در کودکان و بزرگسالان تشخیص داده می شود. این نشان دهنده کمتر از نیمی از 1٪ از کل سرطان ها در ایالات متحده است.

همه علائم متفاوت است و می تواند شبیه علائم آنفولانزا و سایر بیماری های رایج باشد. اکثر تب های بالا، تورم غدد لنفاوی و کبودی بخشی از رشد معمول دوران کودکی هستند.

والدین باید با متخصص مراقبت های بهداشتی فرزند خود تماس بگیرند اگر این علائم ادامه یافت، همزمان رخ داد یا غیرعادی به نظر می رسید.

با ALL، ما اغلب شاهد تب های شدید مکرر یا روزانه هستیم که نمی توانید توضیح دهید. ما اغلب شاهد کاهش وزن سریع هستیم که برای سطح فعالیت کودک منطقی نیست.

و ما همیشه در مورد توده ها یا برجستگی ها می پرسیم که می تواند نشان دهنده تورم غدد لنفاوی و همچنین تعریق شبانه، درد استخوان و هرگونه کبودی یا خونریزی جدید باشد.

اگر تیم مراقبت های بهداشتی شما مشکوک باشد که فرزند شما ALL دارد، برای آزمایش خون می گیرند. ما انتظار داریم که در یک کودک مبتلا به ALL تغییراتی در شمارش خون مشاهده کنیم. هموگلوبین پایین، پلاکت کم، نوتروفیل کم - داشتن تمام این شمارش خون پایین ممکن است نشان دهنده ALL باشد.

علاوه بر آزمایش خون، متخصصان مراقبت های بهداشتی ممکن است از آزمایش مغز استخوان، آزمایش های تصویربرداری و آزمایش مایع نخاعی نیز برای تشخیص ALL استفاده کنند.

داشتن یک علامت ALL، مانند کبودی یا یک شمارش خون پایین، به طور کلی جای نگرانی نیست. ALL خودش را اعلام می کند. قرار نیست دزدکی به شما نفوذ کند. مجموعه ای از علائم را که ما می بینیم ایجاد می کند 

2. کودکانی که مبتلا به ALL تشخیص داده شده اند، گزینه های خوبی برای مراقبت دقیق دارند.

تیم مراقبت از کودک شما هنگام تعیین بهترین درمان برای ALL عوامل بسیاری را در نظر می گیرد، از جمله:

نوع لنفوسیت های درگیر - سلول های B یا سلول های T.

تغییرات ژنتیکی خاص موجود در سلول های سرطان خون کودک.

سن کودک

نتایج آزمایشات آزمایشگاهی، مانند تعداد گلبول های سفید شناسایی شده در نمونه خون.

سپس تیم‌های مراقبتی، برنامه‌های درمانی را برای هر بیمار بر اساس عواملی تنظیم می‌کنند که نشان‌دهنده خطر استاندارد یا خطر بالای عود است. این رویکرد به درمان که طبقه بندی ریسک نامیده می شود، بقا را بهبود بخشیده است.

فردی با خطر استاندارد معمولاً بین 1 تا 10 سال سن دارد. کودکی در این گروه سنی با تعداد گلبول های سفید خون کمتر از 50000 خطر استاندارد در نظر گرفته می شود. بیماران خارج از این پارامترها نیاز به درمان شدیدتری دارند و پرخطر در نظر گرفته می شوند.

برای بیماران در معرض خطر استاندارد، درمان معمولاً شامل شیمی درمانی است که از طریق انفوزیون انجام می شود. ما همچنین شیمی‌درمانی را از طریق ضربه زدن به ستون فقرات وارد می‌کنیم، زیرا می‌دانیم که برخی از لوسمی‌ها در پنهان شدن در آن فضا بسیار خوب هستند و این می‌تواند از عود و عود بعدی جلوگیری کند.

درمان می تواند دو تا سه سال طول بکشد و چند ماه اول شدیدترین است.

پس از شش ماه اول، بیمار وارد دوره ای می شود که به آن نگهداری می گویند. سپس بیماران را کمتر می بینیم زیرا نیاز به درمان با شدت کمتری دارند. بچه ها به مدرسه باز می گردند و سیستم ایمنی آنها کمی قوی تر می شود.

آنها می توانند به تعطیلات بروند و موهایشان دوباره شروع به رشد می کند. ALL شروع به احساس یک چیز آزاردهنده برای مدیریت می کند و کمتر شبیه یک بیماری ویرانگر و تغییر دهنده زندگی است.

تیم مراقبت بیوپسی مغز استخوان را برای تعیین اینکه آیا ALL بهبود یافته است انجام می دهد. اگر لوسمی در بیوپسی وجود نداشته باشد، این بهترین نشانه این است که بیمار در حال بهبودی است و با بهترین نتایج همراه است.

گزینه های بسیار دیگری برای کودکانی با جهش های ژنتیکی پرخطر یا بیماری های تهاجمی وجود دارد که شیمی درمانی برای آنها موثر نیست. همه درمان ها ممکن است شامل درمان هدفمند، پرتودرمانی، پیوند مغز استخوان، سلول درمانی CAR-T و آزمایشات بالینی باشد.

3. چشم انداز کودکان مبتلا به ALL عالی است و گزینه های درمانی همچنان در حال بهبود هستند.

نرخ بقای پنج ساله برای کودکان مبتلا به سرطان خون ALL حدود 90٪ است و اگر کودکی پنج سال پس از درمان بدون سرطان باقی بماند، احتمالاً درمان می شود.

کودکانی که مبتلا به ALL تشخیص داده شده اند، در بقای خوب عمل می کنند. آنها می توانند زندگی عادی و سالمی داشته باشند - ازدواج کنند، بچه دار شوند و طول عمر عادی داشته باشند.

در همین حال، گزینه های درمانی موجود همچنان در حال بهبود هستند.

یکی از امیدوارکننده‌ترین گزینه‌های درمانی جدید، درمان با سلول‌های CAR-T برای بیماران اطفال است که از سلول‌های T بیمار استفاده می‌کند و آنها را مهندسی ژنتیک می‌کند تا سلول‌های لوسمی آنها را هدف قرار داده و از بین ببرد.

این نوع درمانی می‌تواند بیمار را از پیوند سلول‌های بنیادی که عوارض جانبی و عوارض بیشتری دارد، نجات دهد.

فکر کردن به سرطان فرزندتان کاملاً وحشتناک است، اما اولین چیزی که می خواهم والدین بشنوند این است که ALL یکی از قابل درمان ترین سرطان هاست. و ما راهی بسیار طولانی را با روش های درمانی پیموده ایم.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

خدمات دکتر بهار اشجعی

• جراحی فتق کشاله ران در کودکان
• جراحی فتق ناف در کودکان
• ختنه در کودکان
• عدم نزول بیضه در کودکان
• تنگی مجرای ادرار در کودکان
• جراحی هیپوسپادیاس در کودکان

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

تزریق بوتاکس 

بوتاکس (onabotulinumtoxinA) یک درمان پیشگیرانه برای بزرگسالان مبتلا به میگرن مزمن، یک بیماری عصبی ناتوان کننده همراه با سردردهای مکرر و شدید است.

درمان بوتاکس شامل یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باتجربه است که دوزهای کمی از یک سم مشتق شده از باکتری را به نواحی خاصی از صورت، سر و گردن تزریق می کند.

شواهد علمی از بوتاکس به عنوان یک گزینه درمانی ایمن، قابل تحمل و موثر برای میگرن مزمن حمایت می‌کند. اثر بوتاکس موقتی است و معمولاً هر 12 هفته یکبار نیاز به تزریق مجدد دارد. 

سازمان غذا و دارو (FDA) بوتاکس را در سال 2010 برای جلوگیری از میگرن مزمن (15 روز یا بیشتر سردرد در ماه) در بزرگسالان تایید کرد.

برای پیشگیری از میگرن اپیزودیک که 14 سردرد یا کمتر در ماه است، تایید نشده است.

بوتاکس در دو مطالعه علمی برای کسب تاییدیه FDA مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات نشان داد شرکت‌کنندگانی که تزریق بوتاکس را دریافت می‌کردند 7.8 تا 9.0 روز سردرد کمتری در ماه داشتند. این در مقایسه با گروه دارونما (درمان غیر فعال) از نظر آماری معنی دار بود.

داده‌های جمع‌آوری شده از این دو مطالعه همچنین فوایدی مانند کاهش ناتوانی مرتبط با سردرد و بهبود کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در گروه درمان را نشان داد. از زمان تأیید FDA، بوتاکس برای میگرن مزمن مؤثر است.

بوتاکس چگونه کار می کند؟

بوتاکس از باکتری کلستریدیوم بوتولینوم گرفته می شود. این حاوی مقادیر کمی از نوروتوکسین باکتری است - یک ماده سمی یا "سمی" که به اعصاب آسیب می رساند.

کارشناسان گمان می کنند که از طریق موارد زیر از میگرن مزمن جلوگیری می کند:

بوتاکس از عمل استیل کولین، یک ماده شیمیایی عصبی که مسئول انقباض عضلانی است، جلوگیری می کند. به این ترتیب، هنگامی که بوتاکس به عضله تزریق می شود، باعث شل شدن و کاهش درد می شود.

بوتاکس آزادسازی پروتئین های التهابی مانند پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) را که در انتقال سیگنال های درد سردرد میگرنی نقش دارد، مختل می کند.

بوتاکس سلول‌های عصبی را کمتر به تحریک واکنش نشان می‌دهد و در نتیجه چرخه معیوب سردرد بر سردردهایی که با میگرن مزمن مشاهده می‌شود را کاهش می‌دهد.

بوتاکس چه مدت دوام دارند؟

اثر بوتاکس موقتی است و حدود سه ماه ماندگاری دارد. بنابراین، برنامه درمانی توصیه شده هر 12 هفته، معادل چهار درمان در سال است.

انجام تزریق بوتاکس یک روش نسبتا سریع است که حدود 20 دقیقه طول می کشد. بیشتر افراد می توانند بلافاصله پس از آن به فعالیت های روزانه خود بازگردند.

در طول این عمل، یک متخصص مغز و اعصاب (پزشک متخصص در اختلالات سیستم عصبی) بوتاکس را به 31 محل مختلف صورت، سر و گردن تزریق می کند. FDA دوز کلی 155 واحد را با پنج واحد در هر محل توصیه می کند.

این سایت ها عبارتند از:

بالای پل بینی

پیشانی

معابد

پشت سر

بالای گردن

عضلات ناحیه فوقانی پشت/گردن (عضلات ذوزنقه ای)

بعد از تزریق، بوتاکس 10 تا 14 روز طول می کشد تا اثر بهینه داشته باشد.

عوارض جانبی بوتاکس

شایع ترین عوارض جانبی گزارش شده پس از تزریق بوتاکس برای میگرن مزمن، درد گردن و سردرد است. در مطالعات پیش تاییدی که قبلا ذکر شد، گردن درد در 9 درصد از افرادی که برای میگرن مزمن تزریق بوتاکس دریافت می کردند، رخ داد، در حالی که 3 درصد از افرادی که تحت دارونما قرار گرفتند، درد گردن را گزارش کردند.

از افرادی که تحت بوتاکس قرار می گیرند. 5% سردرد و 4% میگرن را گزارش کردند، در مقایسه با 3% که در گروه دریافت کننده دارونما این سردرد را گزارش کردند.

متخصصان گمان می کنند که پس از دریافت بوتاکس، ممکن است عضله مورد نظر قبل از شل شدن دچار اسپاسم شود و باعث سردرد موقت شود.

آسیب به رگ خونی، برخورد اشتباه سوزن به غشای پوشش دهنده استخوان، یا اضطراب و استرس ناشی از خود عمل نیز ممکن است منجر به سردرد شود.

سایر عوارض جانبی احتمالی بوتاکس عبارتند از:

• فلج صورت (ضعف صورت / اختلال در حرکت)
• افتادگی پلک (پتوز)
• برونشیت (تورم لوله هایی که هوا را به ریه ها می رسانند)
• سفتی / درد / ضعف / اسپاسم عضلانی
• درد محل تزریق
• فشار خون بالا

موارد کمتر (کمتر از 1٪ از افرادی که تحت بوتاکس برای میگرن مزمن قرار می گیرند) عوارض جانبی را گزارش کردند.

• سرگیجه (احساس چرخیدن)
• خشکی چشم
• تورم پلک
• مشکل در بلع (دیسفاژی)
• عفونت چشم
• درد فک

واکنش های آلرژیک، از جمله واکنش های بالقوه تهدید کننده زندگی به نام آنافیلاکسی، می تواند با بوتاکس رخ دهد. در چنین مواردی، واکنش باید درمان شود و دارو دوباره استفاده نشود.

به دلیل پتانسیل عوارض جانبی جدی مانند انتشار سم از محل تزریق، بوتاکس یک هشدار جعبه ای داده شد که قوی ترین هشداری است که FDA می تواند صادر کند.

علائم مسمومیت با سم بوتولینوم ساعت ها تا هفته ها پس از تزریق گزارش شده است. آنها ممکن است شامل ضعف عضلانی که در سراسر بدن احساس می شود و مشکلات تنفسی، در میان سایر علائم عصبی باشد.

با این حال، هنگامی که در دوزهای توصیه شده برای میگرن مزمن تجویز می شود، FDA بیان می کند که هیچ گزارش قطعی از گسترش سم بوتاکس وجود ندارد.

چه کسی باید بوتاکس را در نظر بگیرد؟

اگر بزرگسال مبتلا به میگرن مزمن هستید، ممکن است کاندیدای خوبی برای تزریق بوتاکس باشید.

میگرن مزمن به سردردهایی گفته می شود که 15 روز یا بیشتر در ماه به مدت بیش از سه ماه رخ می دهد و این سردردها دارای ویژگی های میگرن (ویژگی های میگرنی) در حداقل هشت روز در ماه هستند.

نمونه هایی از ویژگی های میگرن شامل سردردهایی است که عبارتند از:

در یک طرف سر قرار دارد.

ضربان دار و با شدت متوسط ​​تا شدید

با فعالیت بدنی بدتر می شود.

همراه با علائمی مانند حساسیت به نور/صدا/بو، تهوع و استفراغ

به خاطر داشته باشید که بوتاکس تنها یک گزینه برای پیشگیری از میگرن مزمن است. سایر درمان های پزشکی عبارتند از:

ایندرال LA (پروپانولول)، یک داروی فشار خون بالا

الاویل (آمی تریپتیلین)، یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای

توپاماکس (توپیرامات)، یک داروی ضد تشنج

مسدود کننده های پپتید مرتبط با ژن کلسی تونین (CGRP) مانند Aimovig (erenumab)، Ajovy (fremanezumab) و Emgality (galcanezumab)

چه کسی کاندید بوتاکس نیست؟

بوتاکس برای جمعیت های زیر مورد تایید FDA نیست:

افراد مبتلا به میگرن اپیزودیک که 14 سردرد یا کمتر در ماه است.

کودکان یا نوجوانان زیر سن

افرادی که باردار یا شیرده هستند.

افراد مبتلا به آلرژی شناخته شده به سم بوتولینوم نیز کاندید نیستند.

خلاصه

FDA تزریق بوتاکس را برای پیشگیری از میگرن مزمن تایید کرده است. بوتاکس با شل کردن عضلات تزریق شده و جلوگیری از آزاد شدن پروتئین های التهابی که معمولا سیگنال های درد مرتبط با سردردهای میگرنی را منتقل می کنند، عمل می کند.

مطالعات متعدد فواید بوتاکس را در کاهش روزهای سردرد در ماه و بهبود کیفیت زندگی ثابت کرده اند. بوتاکس همچنین دارای مشخصات ایمنی قوی است و عوارض جانبی کمی دارد، به ویژه در مقایسه با سایر داروهای پیشگیری کننده از میگرن.

درک این نکته مهم است که بهترین برنامه درمانی واحد برای مدیریت میگرن مزمن وجود ندارد. با یک متخصص مغز و اعصاب یا متخصص سردرد در مورد اینکه آیا بوتاکس یک درمان بالقوه و معقول برای مراقبت از میگرن شما است صحبت کنید.

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

بیماری قلبی مادرزادی چیست؟

بیماری مادرزادی قلب (CHD) یک مشکل در نحوه تشکیل قلب قبل از تولد است. برخی از مسائل شدیدتر از سایرین هستند، اما همه آنها از جریان طبیعی خون در قلب شما و فراتر از آن جلوگیری می کنند. پیشرفت در تشخیص و درمان به اکثر کودکان مبتلا به CHD کمک می کند تا بزرگسال شوند.

بیماری مادرزادی قلب (CHD) یک مشکل در ساختار قلب شما است که در بدو تولد وجود دارد. این مسائل - که مانع از جریان طبیعی خون می شود - ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• سوراخی در دیوار قلب
• مشکلات رگ های خونی شما (خیلی زیاد یا خیلی کم، جریان خون خیلی آهسته، به مکان نامناسب یا در جهت اشتباه).
• مشکلات دریچه های قلب که جریان خون را کنترل می کنند.

برخی از موارد CHD ساده هستند و ممکن است هیچ علامتی ایجاد نکنند. اما برخی دیگر می توانند تهدید کننده زندگی باشند و در دوران نوزادی نیاز به درمان دارند.

ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند نقایص قلبی را در مراحل اولیه (قبل یا اندکی پس از تولد) تشخیص دهند. اما گاهی اوقات، افراد تا سن کودکی، نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص CHD نمی‌دهند.

انواع بیماری های مادرزادی قلب چیست؟

دو گروه اصلی CHD وجود دارد:

• سیانوتیک (کم اکسیژن در خون) بیماری مادرزادی قلبی.
• بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک (سطح اکسیژن خون قابل قبول است).

بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک

این ناهنجاری های قلبی میزان اکسیژنی را که قلب می تواند به بقیه بدن برساند کاهش می دهد. نوزادانی که با بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک متولد می شوند معمولاً سطح اکسیژن پایینی دارند و نیاز به جراحی دارند. مثالها عبارتند از:

ضایعات انسدادی قلب چپ: این ضایعات باعث کاهش جریان خون بین قلب و بقیه بدن شما می شود (جریان خون سیستمیک). به عنوان مثال می توان به سندرم قلب چپ هیپوپلاستیک (زمانی که قلب شما در سمت چپ خیلی کوچک است) و قوس آئورت منقطع (آئورت ناقص است) اشاره کرد.

ضایعات انسدادی قلب راست: این ضایعات جریان خون را بین قلب و ریه‌ها کاهش می‌دهند (جریان خون ریوی). به عنوان مثال می توان به تترالوژی فالوت (گروهی متشکل از چهار ناهنجاری)، ناهنجاری ابشتاین، آترزی ریوی و آترزی تریکوسپید (دریچه ها به درستی رشد نمی کنند) اشاره کرد.

ضایعات مخلوط: بدن جریان خون سیستمیک و ریوی را مخلوط می کند. یک مثال جابجایی شریان بزرگ است، به این معنی که دو شریان اصلی که قلب شما را ترک می کنند در جای اشتباهی قرار دارند. دیگری ترانکوس شریانی است، زمانی که قلب شما به جای دو شریان، تنها یک شریان اصلی برای حمل خون به بدن شما دارد.

بیماری قلبی مادرزادی سیانوتیک

این شامل مسئله ای است که باعث می شود خون به روشی غیرعادی در بدن شما پمپ شود. به عنوان مثال:

سوراخ در قلب: یکی از دیواره های قلب شما می تواند دارای یک باز شدن غیر طبیعی باشد. بسته به محل سوراخ، ممکن است به این نقص سپتوم دهلیزی، کانال دهلیزی-بطنی، مجرای شریانی باز یا نقص دیواره بین بطنی گفته شود.

مشکل آئورت: آئورت شریان اصلی است که خون را از قلب به بقیه بدن می برد. ممکن است خیلی باریک باشد (کوآرکتاسیون آئورت). یا دریچه آئورت (که برای تنظیم جریان خون باز و بسته می شود) ممکن است در باز شدن محدود باشد یا به جای سه فلپ فقط دو فلپ داشته باشد (به نام دریچه آئورت دو لپه ای).

مشکل در شریان ریوی: شریان ریوی خون را از سمت راست قلب به ریه های شما می برد تا اکسیژن دریافت کند. اگر این شریان خیلی باریک باشد به آن تنگی شریان ریوی می گویند.

علائم و علل بیماری قلبی مادرزادی

علائم بیماری قلبی مادرزادی ممکن است به محض تولد نوزاد شروع شود یا ممکن است تا اواخر زندگی ظاهر نشود. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

• سیانوز (کبود شدن پوست، لب ها یا ناخن ها).
• خواب آلودگی بیش از حد.
• تنفس سریع یا مشکل در تنفس.
• خستگی (خستگی شدید).
• خستگی غیرعادی یا تنگی نفس در حین ورزش.
• سوفل قلب (صدای چرخشی که قلب شما تولید می کند که ممکن است نشان دهنده جریان غیر طبیعی خون باشد).
• گردش خون ضعیف.
• نبض ضعیف یا تپش قلب.

علائم و نشانه های نقص مادرزادی قلب بسته به موارد زیر بسیار متفاوت است:

• سن
• تعداد مشکلات قلبی (یک فرد ممکن است با بیش از یک مورد به دنیا بیاید).
• شدت وضعیت.
• نوع بیماری مادرزادی

چه چیزی باعث بیماری قلبی مادرزادی می شود؟

CHD زمانی اتفاق می افتد که قلب جنین به درستی در رحم رشد نمی کند. دانشمندان به طور کامل نمی دانند که چرا این اتفاق می افتد، اما ممکن است مربوط به موارد زیر باشد:

• داشتن کروموزوم های غیر طبیعی یا ژنتیکی که از والدین می آیند یا به طور تصادفی رخ می دهند.
• نوشیدن الکل، سیگار کشیدن یا تنفس در دود دست دوم در دوران بارداری.
• مصرف داروها در دوران بارداری مانند داروهای خاص برای فشار خون بالا، کلسترول بالا یا آکنه.
• داشتن یک بیماری در دوران بارداری (دیابت، فنیل کتونوری یا عفونت ویروسی مانند سرخجه).

محققان این عوامل را از عوامل خطر بیماری قلبی مادرزادی می دانند.

عوارض بیماری قلبی مادرزادی چیست؟

نقایص مادرزادی قلب می تواند احتمال ابتلا به موارد زیر را افزایش دهد:

• ریتم غیر طبیعی قلب (آریتمی).
• نارسایی قلبی.
• بیماری کلیوی.
• لخته شدن خون.
• فشار خون ریوی.
• اندوکاردیت.
• بیماری کبد.
• مسائل گفتاری
• اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD).

تشخیص و آزمایش بیماری های مادرزادی قلب

بیماری مادرزادی قلب چگونه تشخیص داده می شود؟

گاهی اوقات یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی قبل از تولد نوزاد یک بیماری مادرزادی پیدا می کند. اگر پزشک شما در طول یک سونوگرافی معمول قبل از تولد چیز غیرعادی پیدا کند، ممکن است شما و جنین به آزمایشات بیشتری نیاز داشته باشید.

به عنوان مثال، اکوکاردیوگرافی جنین از امواج صوتی بی ضرر برای ایجاد تصاویری از قلب جنین استفاده می کند.

ارائه دهندگان سایر مشکلات قلبی را بلافاصله پس از تولد نوزاد تشخیص می دهند. به عنوان مثال، آنها می توانند CHD سیانوتیک را با پالس اکسیمتری تشخیص دهند. این آزمایش ساده و بدون درد از حسگرهایی روی انگشتان دست یا پاهای کودک استفاده می کند تا بفهمد که آیا سطح اکسیژن خیلی پایین است یا خیر.

گاهی اوقات، افراد تا اواخر زندگی تشخیص نقص مادرزادی قلب را دریافت نمی کنند.

برای تشخیص بیماری مادرزادی قلب چه آزمایشاتی انجام می شود؟

آزمایشاتی که می تواند به تشخیص CHD در نوزادان، کودکان یا بزرگسالان کمک کند عبارتند از:

• معاینه فیزیکی: در طول معاینه، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای هر گونه صداهای غیر طبیعی به قلب شما گوش می دهد.
• اشعه ایکس قفسه سینه: رادیوگرافی قفسه سینه از داخل قفسه سینه عکس می گیرد تا هرگونه ناهنجاری ساختاری را آشکار کند.
• الکتروکاردیوگرام: الکتروکاردیوگرام (EKG یا ECG) فعالیت الکتریکی قلب شما را اندازه گیری می کند.
• اکوکاردیوگرام: یک اکوکاردیوگرام (اکو) از اولتراسوند برای ایجاد تصاویری از دریچه‌ها و حفره‌های قلب شما استفاده می‌کند.
• کاتتریزاسیون قلب: یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند با انجام کاتتریزاسیون قلب بگوید که قلب شما چقدر خون را پمپاژ و گردش می کند. ارائه دهندگان همچنین آن را کاتتریزاسیون قلبی یا آنژیوگرافی عروق کرونر می نامند.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): MRI برای بیماری قلبی می تواند تصاویر دقیقی از قلب شما ایجاد کند.

مدیریت و درمان بیماری مادرزادی قلبی

بیماری مادرزادی قلب چگونه درمان می شود؟

درمان بیماری قلبی مادرزادی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یک روش کاتتر برای قرار دادن پلاگین در یک نقص.
• داروهایی که به قلب شما کمک می کند کارآمدتر کار کند یا فشار خون را مدیریت کند.
• یک روش غیرجراحی برای رفع مشکل با استفاده از دستگاه بسته.
• اکسیژن درمانی، که سطوح بالاتری از اکسیژن را نسبت به هوای معمولی اتاق فراهم می کند.
• پروستاگلاندین E1 که ماهیچه صاف قلب را شل می کند و می تواند مجرای شریانی (رگ خونی که به طور معمول پس از تولد بسته می شود) را باز نگه دارد و به تامین گردش خون مورد نیاز کمک می کند.
• جراحی برای ترمیم یک مشکل، باز کردن جریان خون یا تغییر مسیر خون. در موارد شدید، افراد نیاز به پیوند قلب دارند.
• برخی از موارد CHD ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند. برخی دیگر تهدید کننده زندگی هستند و بلافاصله پس از تولد نیاز به درمان دارند.

عوارض درمان بیماری مادرزادی قلبی

عوارض درمان بیماری قلبی مادرزادی بسته به روش متفاوت است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• خونریزی.
• عفونت.
• آریتمی (ریتم غیر طبیعی قلب).
• بافت اسکار.
• لخته شدن خون.
• آنوریسم (رگ خونی کشیده شده).
• حمله قلبی.
• نشتی دریچه قلب.

چه مدت طول می کشد تا پس از این درمان بهبودی حاصل شود؟

بسته به روشی که کودک شما انجام می دهد، ممکن است چند روز، یک هفته یا حتی چند ماه برای بهبودی نیاز داشته باشد. از ارائه دهنده فرزندتان در مورد بهبودی برای روش خاصی که در حال برنامه ریزی است، بپرسید.

پیشگیری از بیماری های مادرزادی قلبی

آیا می توان از بیماری های مادرزادی قلبی پیشگیری کرد؟

هیچ استراتژی اثبات شده ای برای جلوگیری از CHD وجود ندارد. افراد معمولاً به دلایل ناشناخته با آن متولد می شوند. خارج از کنترل آنهاست

چگونه می توانم خطر خود را کاهش دهم؟

دانشمندان هنوز همه پاسخ‌ها را در مورد علت نقص‌های مادرزادی قلب به جز جهش‌های ژنی تصادفی ندارند. اما برخی چیزها - مانند سیگار کشیدن، الکل و برخی داروها - شما را در معرض خطر بیشتری قرار می دهد و باید در دوران بارداری از آنها اجتناب کنید.

شما باید دستورالعمل های ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود را در دوران بارداری دنبال کنید، از جمله:

• از داروهای تفریحی استفاده نکنید.
• تمام تست های غربالگری توصیه شده در دوران بارداری را برای تشخیص مشکلات در اسرع وقت انجام دهید.
• هر گونه بیماری مانند دیابت و فنیل کتونوری را مدیریت کنید.
• سیگار را کنار بگذارید و از دود دست دوم سیگار خودداری کنید.
• از الکل اجتناب کنید.

اگر بیماری قلبی مادرزادی داشته باشم چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

چشم انداز افراد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی به نوع مشکل و شدت آن بستگی دارد. اگرچه موارد جدی می تواند تهدید کننده زندگی باشد، بسیاری از افراد مبتلا به CHD زندگی طولانی، نسبتاً طبیعی و رضایت بخشی دارند.

چند دهه پیش، تنها 10 درصد از کودکان مبتلا به CHD تا بزرگسالی زنده ماندند. پیشرفت در تشخیص و درمان در حال حاضر به حدود 90٪ کمک می کند تا زنده بمانند.

بیماری قلبی مادرزادی چقدر طول می کشد.

حتی پس از انجام یک ترمیم جراحی، بیماری مادرزادی قلبی یک وضعیت پزشکی است که باید سال‌ها در مورد آن به ارائه‌دهندگان خود بگویید. بسته به موقعیت شما، ممکن است بعداً مشکلات ناشی از بیماری مادرزادی قلبی ایجاد شود.

چگونه مراقبت کنیم؟

برای حفظ سلامت قلب تا حد امکان و جلوگیری از عوارض بیماری های مادرزادی قلبی:

• وعده های غذایی متعادل و مغذی همراه با غذاهای سالم برای قلب بخورید.
• به طور منظم ورزش کنید (اما فقط با تایید متخصص قلب).
• وزنی را حفظ کنید که برای شما سالم باشد.
• به همه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد مشکل قلبی که دارید، همه داروهایی که مصرف می کنید و جراحی هایی که انجام داده اید بگویید.
• نوع خاصی از بیماری مادرزادی شما و عوارض احتمالی آن را بدانید.
• اگر قصد بارداری دارید، از قبل با متخصص قلب، متخصص زنان و زایمان و ارائه دهنده مراقبت های اولیه (PCP) صحبت کنید. آنها به شما در درک و مدیریت خطرات در طول بارداری کمک می کنند.

چه زمانی باید به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود مراجعه کنیم؟

شما باید در طول زندگی خود به طور منظم به متخصص قلب مراجعه کنید تا بیماری های مادرزادی قلبی را کنترل و مدیریت کنید و هر گونه عارضه را تشخیص دهید. ممکن است در طول زمان به بیش از یک درمان نیاز داشته باشید تا مشکلات ایجاد شده را برطرف کنید.

چه زمانی باید به اورژانس مراجعه کرد؟

یک فرد مبتلا به بیماری مادرزادی قلبی را به اورژانس ببرید یا در صورت تجربه با 911 (یا شماره خدمات اورژانس محلی خود) تماس بگیرید:

• سرگیجه.
• تنگی نفس.
• درد قفسه سینه.
• غش کردن.

چه سوالاتی باید از پزشک بپرسیم؟

ممکن است بخواهید از ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی فرزندتان بپرسید:

• فرزند من چه نوع بیماری مادرزادی قلبی دارد؟
• آیا مشکل قلبی آنها را جزئی می دانید یا بزرگ؟
• چه نوع درمانی برای فرزندم بهترین است؟
• آیا فرزندم نیاز به جراحی دارد؟
• آیا گروه حمایتی برای والدین در شرایط من وجود دارد؟

 اگر کودک شما مشکل قلبی دارد، مهم است که به یک متخصص قلب متخصص در CHD مراجعه کنید. هرچه می توانید در مورد مشکل فرزندتان بیاموزید تا بهترین راه های کمک به او را بدانید.

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

همچنین ایشان دارای سوابق علمی – آموزشی چون: عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی، عضو هیئت بورد جراحی قلب کشور دبیر انجمن جراحان قلب ایران به مدت ۶ سال و سوابق اجرایی چون: ریاست بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدرس به مدت ۳ سال اشاره کرد.

خدمات دکتر رامین بقایی

• پیوند قلب
• جراحی آئورت
• بیماری عروق کرونر
• جراحی دریچه های قلب
• جراحی کم تهاجمی قلبی
• مشاوره به مادران باردار
• تشخیص بیماری های قلبی
• جراحی تخصصی قلب کودکان

دکتر رامین بقایی تهرانی

• عضو هیئت علمی دانشگاه
• در سطح وزارت بهداشت
• عضو هیئت بورد جراحی قلب
• فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان)
• یکی از پایه گذاران دوره تکمیلی (فلوشیپ جراحی بیماری مادرزادی قلبی)

به وبسایت شخصی دکتر رامین بقایی تهرانی مراجعه کنید.

شما کاربران گرامی می توانید از طریق شماره تماس های درج شده در وبسایت و یا از طریق فرم های تماس با ما در وبسایت با ایشان در تماس باشید.

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

شماره تماس: ۸۸۶۷۰۳۵۰-۰۲۱

شماره تماس منشی: ۰۹۰۱۳۰۵۰۶۸۴

منبع: https://dr-baghaei.com/

شش مشکل رایج دستگاه تناسلی در نوزادان

اگر چیزی در ناحیه پوشک کودکتان درست به نظر نمی رسد، با راهنمای ما مشورت کنید. 

با در نظر گرفتن تمام زمانی که والدین برای تمیز کردن و مراقبت از ناحیه تناسلی نوزاد خود در هنگام تعویض پوشک و حمام صرف می کنند، قابل درک است که آیا همه چیز طبیعی است یا خیر.

در حالی که شما همیشه باید در مورد هر گونه نگرانی که ممکن است داشته باشید با پزشک اطفال خود مشورت کنید، ما از متخصصان خواستیم برخی از رایج ترین مشکلات دستگاه تناسلی را که می تواند نوزادان را تحت تاثیر قرار دهد، بررسی کنیم.

بیضه های نزول نکرده

بیضه ها در شکم رشد کرده و در چند هفته آخر قبل از تولد یا کمی پس از تولد به کیسه بیضه فرود می آیند.

با این حال، گاهی اوقات یک یا هر دو بیضه در جای خود قرار نمی گیرند، که به عنوان "بیضه نزول نکرده" شناخته می شود.

در موارد دیگر ممکن است بیضه ها پایین بیایند، اما کانال مغبنی (مسیر بین شکم و کشاله ران) به طور کامل بسته نمی شود و بیضه ها بین شکم و کیسه بیضه به جلو و عقب حرکت می کنند - وضعیتی که به آن بیضه های عقب کشیده می گویند.

بیضه نزول نکرده در هنگام تولد تقریباً در 1 نوزاد پسر از هر 100 نوزاد بیولوژیک اتفاق می افتد و در نوزادان نارس شایع تر است. 

در بیشتر موارد، بیضه ها در عرض 6 تا 12 ماه از تولد به جای خود حرکت می کنند. اگر این کار را نکنند، ممکن است پزشک اطفال هورمون درمانی یا جراحی را پیشنهاد دهد.

فتق مغبنی

فتق مغبنی زمانی رخ می دهد که بافت شکمی مانند حلقه روده به داخل شکاف بین شکم و کشاله ران حرکت می کند و باعث ایجاد برآمدگی بدون درد می شود که ممکن است در هنگام تعویض پوشک مشاهده کنید.

فتق مغبنی می تواند در هر سنی ظاهر شود و در مردان بیولوژیک بیشتر از زنان بیولوژیک دیده می شود.

کودک شما برای جلوگیری از ایجاد فتق خفه شده به جراحی جزئی برای بستن راه باز نیاز دارد، وضعیتی که زمانی رخ می دهد که قطعه ای از روده در کانال گیر کرده و جریان خون را به آن قسمت روده قطع می کند.

اگر این اتفاق بیفتد، برآمدگی متورم به نظر می رسد، احساس سختی می کند و باعث درد شدید می شود.

کودک شما ممکن است استفراغ کند، گریه کند، بد تغذیه کند یا تب داشته باشد - و شما باید فورا او را به بخش اورژانس ببرید.

هیدروسل

هیدروسل یکی دیگر از مشکلات کانال مغبنی است، اما این مشکل فقط نوزادان پسر بیولوژیکی را تحت تاثیر قرار می دهد.

زمانی که کانال مغبنی پسری بسته نمی‌شود، مایع از شکم می‌تواند در کیسه بیضه جمع شود. دردناک نیست، اما ممکن است بیضه‌های کودک شما متورم به نظر برسند.

هیدروسل خطری مشابه فتق دارد. اگر به خودی خود از بین نرفته باشد، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی عمل جراحی را پس از اولین تولد توصیه می کنند تا مایع را تخلیه کرده و راه را ببندد.

عفونت دستگاه ادراری (UTI)

عفونت دستگاه ادراری (UTI) رشد بیش از حد باکتری ها در دستگاه ادراری است.

در سال اول زندگی، در نوزادانی که آلت تناسلی دارند، به خصوص آلت تناسلی ختنه نشده، بیشتر دیده می شود زیرا پوست ختنه گاه می تواند باکتری ها را به دام بیندازد. اما نوزادان مبتلا به فرج نیز می توانند به عفونت ادراری مبتلا شوند – زیرا مجرای ادرار و مقعد در آناتومی زنان بسیار نزدیک هستند.

بسیاری از اوقات، تب بالا بدون دلیل تنها علامت عفونت ادراری در نوزاد است.

اما ممکن است متوجه ادرار با بوی عجیب، تحریک پذیری غیر قابل توضیح، تغذیه نامناسب یا استفراغ شوید. در صورت انجام این کار، به ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود اطلاع دهید.

اگر UTI درمان نشود، می تواند باعث عفونت کلیه شود که می تواند منجر به آسیب دائمی شود. دکتر McEvoy می گوید خوشبختانه، یک دوره آنتی بیوتیک (معمولاً 10 روز) به راحتی عفونت ادراری را درمان می کند.

چسبندگی لابیا

چین های پوست جلوی واژن که به نام لابیا شناخته می شوند، می توانند به هم جوش بخورند.

این همجوشی می تواند پس از خام شدن و تحریک شدن پوست (احتمالاً در نتیجه بثورات شدید پوشک) رخ دهد. چسبندگی ها می توانند اندازه متفاوتی داشته باشند، به ندرت دردناک هستند و معمولا جریان ادرار را متوقف نمی کنند.

در بیشتر موارد، چسبندگی لب نیازی به درمان ندارد، اما نباید خودتان سعی کنید پوست را جدا کنید. آنها معمولاً خود به خود برطرف می شوند و با شروع تولید استروژن در دوران بلوغ ناپدید می شوند.

اگر کودک شما در ادرار کردن مشکل دارد یا به طور مکرر علاوه بر چسبندگی لبیال به عفونت ادراری مبتلا می شود، پزشک اطفال ممکن است تجویز استروئید، کرم استروژن یا در موارد نادر جراحی برای جدا کردن چسبندگی ها را توصیه کند.

چسبندگی آلت تناسلی

چسبندگی آلت تناسلی یکی از عوارض احتمالی ختنه است. هر زمان که بافت بدن بریده می شود، لبه ها می توانند به نواحی اطراف بچسبند.

پس از برداشتن پوست ختنه گاه با جراحی، نواحی خام پوست ختنه گاه می تواند به سر آلت تناسلی بچسبد. ممکن است به نظر برسد که سر با یک لایه نازک پوشیده شده است یا انگار هرگز ختنه نشده است.

چسبندگی آلت تناسلی معمولاً بدون درد است و به مرور زمان با رشد آلت تناسلی آزاد می شود، بنابراین اغلب نیازی به درمان نیست.

هنگامی که چسبندگی ها گسترده باشد، یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی ممکن است یک کرم استروئیدی ملایم را برای درمان تجویز کند.

ختنه یک روش نسبتاً ساده است که معمولاً در روز اول یا دوم پس از تولد بر روی نوزادان انجام می شود.

ختنه همچنین می تواند در کودکان بزرگتر و بزرگسالان در یک محیط سرپایی انجام شود، اما به دلیل نیاز احتمالی به بیهوشی عمومی می تواند پیچیده تر باشد.

فواید ختنه (circumcision)

خطر عفونت ادراری (UTI) در کودکان ختنه نشده بیشتر است. این در نوزادان کمتر از 1 سال بیشتر است. اما خطر عفونت ادراری در همه کودکان کمتر از 1٪ است. 

ختنه نوزاد تا حدودی از سرطان آلت تناسلی در سنین بالاتر محافظت می کند. اما خطر کلی سرطان آلت تناسلی در کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده بسیار پایین است.

کودکان و بزرگسالان ختنه شده در معرض خطر کمتری برای برخی از عفونت های مقاربتی هستند.

این شامل HIV نیز می شود. در صورتی که کودک شما فیموز دارد، یعنی ناتوانی در عقب کشیدن پوست ختنه گاه برای نمایان شدن غده یا سر آلت تناسلی، ممکن است ختنه توصیه شود.

فیموز گاهی اوقات انجام بهداشت مناسب در منطقه را دشوار می کند. در پسرانی که از عفونت های دستگاه ادراری، عفونت های پوست ختنه گاه یا عفونت آلت تناسلی (بالانیت) رنج می برند، ختنه ممکن است به جلوگیری از عود این مشکلات کمک کند.

خطرات ختنه

ختنه خطراتی دارد. اما میزان مشکلات پایین است. شایع ترین خطرات خونریزی و عفونت است.

پوست آلت تناسلی نیز بعد از ختنه بسیار حساس است. این ناحیه ممکن است در اثر تماس با پوشک کودک یا آمونیاک موجود در ادرار تحریک شود. این مشکل را می توان با گذاشتن ژل نفتی روی آلت تناسلی به مدت چند روز درمان کرد.

ممکن است خطرات دیگری نیز وجود داشته باشد. این به سلامت کودک شما بستگی دارد. قبل از جراحی در مورد هر گونه نگرانی که دارید با پزشک صحبت کنید.

بعد از عمل ختنه چه اتفاقی می افتد؟

پس از ختنه، باید از آلت تناسلی کودک خود مراقبت کنید تا زمانی که خوب شود. این شامل تمیز کردن منطقه با آب معمولی حداقل یک بار در روز است.

همچنین اگر ناحیه بعد از اجابت مزاج کثیف شد، باید آن را تمیز کنید. سپس اجازه دهید محل خشک شود و روی آن ژله نفتی بمالید. این از چسبیدن پانسمان گاز جلوگیری می کند.

ممکن است از شما خواسته شود روز بعد پانسمان را بردارید. یا ممکن است از شما خواسته شود که هر بار که پوشک را عوض می کنید از یک پانسمان جدید و مقداری ژله نفتی استفاده کنید.

زمانی که دیگر نیازی به پانسمان گاز نیست، ممکن است به شما گفته شود که برای جلوگیری از چسبیدن آلت تناسلی به پوشک، ژل نفتی را برای چند روز دیگر روی انتهای آلت تناسلی قرار دهید.

مقداری تورم روی آلت تناسلی طبیعی است. ایجاد پوسته در آلت تناسلی نیز طبیعی است. این پس از چند روز برطرف می شود. ممکن است مقدار کمی خونریزی رخ دهد.

اما اگر لکه خونی روی پوشک کودک خود دیدید که بزرگتر از یک چهارم است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر آلت تناسلی به خونریزی ادامه داد، برای چند دقیقه فشار محکمی با یک پارچه شستشو دهید. سپس بررسی کنید که آیا خونریزی متوقف شده است یا خیر. اگر خونریزی ادامه داشت، کودک خود را به اورژانس ببرید.

اگر از یک حلقه پلاستیکی استفاده شده باشد، باید ظرف 10 تا 12 روز از آلت تناسلی خارج شود. اگر این اتفاق نیفتد به پزشک خود بگویید. آلت تناسلی کودک معمولاً پس از ختنه در هفت تا ده روز به طور کامل بهبود می یابد.

اگر کودک شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود تماس بگیرید:

• تب
• زخمی که خونریزی را متوقف نمی کند.
• 6 تا 8 ساعت بعد از عمل ادرار وجود ندارد.
• قرمزی یا تورمی که بعد از سه روز بهتر نمی شود یا بدتر می شود.
• ترشح زرد یا پوشش زرد روی آلت بعد از هفت روز.
• آلت تناسلی کودک معمولاً پس از ختنه طی هفت تا ده روز به طور کامل بهبود می یابد.

پزشک باید علاوه بر داشتن علم و دانش در مورد ختنه کودکان، دارای مهارت و تجربه در عمل جراحی ختنه نیز باشد.

کلینیک یا مطب جراح و متخصص باید از امکانات و تجهیزات لازم برخوردار باشد؛ همچنین دکتر خوب برای ختنه به شما این اطمینان را می دهد که در طول جراحی و بعد از آن هیچ گونه مشکلی برای فرزندتان ایجاد نمی شود.

با توجه به اینکه ختنه برای نوزاد یکبار انجام می شود و این عمل، امر مهمی برای خانواده می باشد، بنابراین پیدا کردن دکتر خوب در این زمینه که بتواند با حداقل عوارض و بدون نقص این جراحی را انجام دهد اهمیت خیلی بالایی دارد. دکتر بهار اشجعی عمل ختنه را در محیطی بسیار آرام و بهداشتی انجام می‌دهند.

خدمات دکتر بهار اشجعی

• جراحی فتق کشاله ران در کودکان
• جراحی فتق ناف در کودکان
• ختنه در کودکان
• عدم نزول بیضه در کودکان
• تنگی مجرای ادرار در کودکان
• جراحی هیپوسپادیاس در کودکان

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸ 

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

 منبع: https://dr-ashjaei.com/

هایفو در مقابل سایر درمان های سفت کننده پوست

اولتراسوند متمرکز با شدت بالا (HIFU) یک درمان غیر تهاجمی سفت کننده پوست است که مزایای متعددی را نسبت به روش های دیگر مانند لیفت صورت، لیزر درمانی و میکرونیدلینگ با فرکانس رادیویی (RF) دارد.

مقایسه با لیفت صورت:

بر خلاف لیفت صورت جراحی، هایفو نیازی به برش، بیهوشی یا زمان بهبودی طولانی ندارد.

این یک روش غیر تهاجمی است که با استفاده از انرژی اولتراسوند، لایه های عمیق پوست را هدف قرار می دهد، تولید کلاژن را تحریک می کند و پوست را از درون سفت می کند.

در حالی که لیفت صورت نتایج چشمگیرتری را ارائه می دهد، هایفو یک جایگزین عالی برای کسانی است که می خواهند از جراحی و خطرات، زمان از کار افتادگی و هزینه های مرتبط اجتناب کنند.

مقایسه با لیزر درمانی:

درمان های لیزری مانند لیزرهای CO2 یا Erbium با از بین بردن لایه های بیرونی پوست برای تقویت تولید کلاژن و سفت شدن پوست کار می کنند.

با این حال، این درمان‌ها سطحی‌تر هستند و به دلیل نیاز به بهبودی پوست، می‌توانند باعث خرابی قابل توجهی شوند.

از سوی دیگر، هایفو لایه های عمیق تر پوست را بدون آسیب رساندن به سطح هدف قرار می دهد و در نتیجه کمترین زمان از کار افتادگی و کاهش خطر عوارض را به همراه دارد.

مقایسه با میکرونیدلینگ RF:

میکرونیدلینگ با فرکانس رادیویی (RF) یکی دیگر از درمان‌های سفت کردن پوست است که از سوزن‌های ریز برای رساندن انرژی RF به پوست و تحریک تولید کلاژن استفاده می‌کند.

در حالی که میکرونیدلینگ هایفو و RF هر دو غیر تهاجمی هستند، هایفو می تواند لایه های عمیق تری از پوست را هدف قرار دهد و معمولاً برای دستیابی به نتایج مطلوب به جلسات درمانی کمتری نیاز دارد.

میکرونیدلینگ RF ممکن است برای درمان نگرانی های سطحی پوست مانند خطوط ریز و شلی خفیف پوست مناسب تر باشد.

به طور کلی، هایفو ترکیبی منحصر به فرد از اثربخشی، حداقل زمان از کار افتادگی و رویکردی غیر تهاجمی را ارائه می دهد که آن را به گزینه ای جذاب برای کسانی تبدیل می کند که به دنبال راهی ایمن و راحت برای دستیابی به پوستی سفت تر و جوان تر بدون خطرات و بهبودی مرتبط با جراحی هستند.

معایب درمان هایفوتراپی

درمان هایفو یک درمان غیرتهاجمی محبوب برای بهبود پوست است که می تواند چین و چروک و افتادگی پوست را کاهش دهد.

در حالی که نتایج این درمان می تواند چشمگیر باشد، مهم است که در نظر بگیرید که آیا درمان برای شما مناسب است یا خیر.

در این مقاله، معایب درمان هایفو را بررسی می کنیم تا بتوانید تصمیمی آگاهانه در مورد نیازهای مراقبت از پوست خود بگیرید - چه به دنبال راه حلی سریع برای رفع چین و چروک هستید یا می خواهید بافت پوست خود را در دراز مدت بهبود بخشید.

درمان هایفو یا اولتراسوند متمرکز با شدت بالا یک روش درمانی نسبتاً جدید است که از روش غیرتهاجمی استفاده می کند. در طول درمان، امواج صوتی متمرکز منتشر می شود که به لایه های عمیق پوست نفوذ می کند.

در لایه‌های عمیق پوست، آن امواج صوتی از طریق گرمایی که در آنجا آزاد می‌کنند، تولید کلاژن را تحریک می‌کنند. در نتیجه، نه تنها ساختار کلی پوست شما بهبود می یابد، بلکه چین و چروک ها نیز کاهش می یابد و افتادگی پوست نیز برطرف می شود.

این به این دلیل است که کلاژن مسئول قوی تر و محکم تر کردن پوست است. همچنین خاصیت ارتجاعی پوست را افزایش خواهد داد.

البته، مدتی طول می کشد تا تولید کلاژن پس از درمان شروع شود و همچنین قبل از مشاهده نتایج قابل مشاهده افزایش کلاژن. یعنی بعد از درمان شما هنوز بلافاصله نخواهید دید.

تنها سه ماه پس از درمان، نتایج واضحی خواهید دید و متوجه خواهید شد که پوست به تدریج سفت می شود.

به طور کلی، هایفو یک درمان بسیار ایمن است. تحقیقات علمی نشان داد که درمان هایفو بسیار کارآمد و بسیار ایمن است.

به عنوان مثال، مطالعه ای مبنی بر اینکه هایفو به طور قابل توجهی خاصیت ارتجاعی پوست را افزایش می دهد و این هم در مورد پوست صورت (صورت HIFU) و هم برای بدن (بدن هایفو) صدق می کند.

برخی از رایج ترین معایب درمان هایفو عبارتند از:

احساس ناخوشایند در طول درمان

یکی از مضرات درمان هایفو که اغلب ذکر می شود، ناراحتی بیماران در طول درمان است. اگرچه درمان لزوماً دردناک نیست، اما درمان هایی وجود دارند که احساس خوشایندی دارند.

تورم و قرمزی موقت

یکی دیگر از معایب این است که ممکن است پس از درمان دچار تورم و قرمزی موقت شوید. با این حال، این عوارض گذرا هستند: 48 ساعت پس از درمان، متوجه خواهید شد که به طور کامل از هرگونه تورم یا قرمزی خلاص شده اید.

علاوه بر این، همچنین مهم است که بدانید این عوارض جانبی بسیار کم هستند و درمان هایی با عوارض جانبی شدیدتر و دوره بهبودی طولانی مدت وجود دارد.

به عنوان مثال، پس از عمل جراحی لیفت صورت، به طور متوسط ​​شش ماه زمان بهبودی خواهید داشت.

کمتر از درمان های تهاجمی مانند لیفت صورت یا لیپوساکشن موثر است.

با درمان هایفو نمی توانید به همان نتایجی نرسید که با درمان های تهاجمی تر مانند لیفت صورت یا لیپوساکشن به دست می آورید. این نیز منطقی است.

این درمان بسیار کمتر تهاجمی است، بنابراین نمی‌توانید انتظار داشته باشید که نتایجی مشابه یک درمان داشته باشد.

از سوی دیگر، مطمئناً، پس از درمان هایفو، مانند لیپوساکشن یا لیفت صورت، زمان بهبودی طولانی نخواهید داشت.

بنابراین در این مورد، وزن دادن به مزایا و معایب است: برای مدت طولانی‌تری بیرون بروید یا یک درمان غیرتهاجمی با نتایج طبیعی را انتخاب کنید.

بدون نتیجه دائمی

متأسفانه با درمان های هایفو نتیجه دائمی نخواهید داشت. در حالی که نتایج جراحی دائمی هستند، نتایج HFU دائمی نیستند. برای حفظ نتایج درمان باید به طور منظم مراجعه کنید.

از سوی دیگر، درمان هایفو یک روش بسیار طبیعی برای سفت کردن پوست است که در آن پوست از طریق فرآیندهای طبیعی بدن سفت می شود و فرآیندهای طبیعی بدن را تحریک می کند.

علاوه بر این، نتیجه درمان هایفو نیز بسیار طبیعی به نظر می رسد.

عوارض جانبی احتمالی درمان هایفوتراپی

علاوه بر معایب درمان هایفو، برخی از عوارض جانبی بالقوه مرتبط با آن نیز وجود دارد. به طور کلی، درمان هایفو تقریباً هیچ عارضه جانبی ندارد - به خصوص در مقایسه با سایر درمان های زیبایی شناختی، این درمان بسیار ایمن است.

با این حال، ما می خواهیم تعدادی از عوارض جانبی درمان هایفو را فهرست کنیم.

اگر درمان نادرست انجام شود، خطر آسیب وجود دارد.

درمان هایفو همچنین می تواند باعث آسیب به بافت های اطراف مانند رگ های خونی یا اعصاب در صورت انجام نادرست شود. بنابراین، انتخاب یک متخصص پوست با تجربه هنگام رزرو درمان هایفو بسیار مهم است.

اگر درمان هایفو به درستی انجام نشود، می تواند باعث سوختگی پوست شود. بنابراین، همیشه انتخاب کنید که درمان توسط یک متخصص آگاه انجام شود.

کاهش موقت حساسیت پوست ممکن است پس از درمان رخ دهد. با این حال، این موقتی است، بنابراین پس از چند روز دوباره ناپدید می شود.

نیازی به نگرانی نیست، به هر حال احساس در پوست شما باز خواهد گشت.

پس از درمان، ممکن است قرمزی و تورم موقتی را تجربه کنید. با این حال، اینها عوارض جانبی موقتی هستند که مطمئناً ظرف 48 ساعت پس از درمان ناپدید می شوند.

محصولات مراقبت از پوست ملایم بدون مواد فعال در چند روز اول پس از درمان توصیه می شود.

جایگزین های درمان هایفوتراپی

مطمئن نیستید که درمان هایفوتراپی برای شما مناسب است؟ همچنین جایگزین هایی برای این درمان تقویت کننده پوست وجود دارد. در زیر به اختصار آنها را برای شما فهرست می کنیم.

1. درمان های تهاجمی

منظور ما لیفت صورت و لیپوساکشن است. اینها بهبود و سفت شدن دائمی را ارائه می دهند. با این حال، این درمان ها نیاز به جراحی و دوره نقاهت طولانی دارند.

2. سایر درمان های غیر تهاجمی

تزریق شل کننده های عضلانی یا پرکننده ها راهی سریع و کم تهاجمی برای کاهش چین و چروک و افتادگی پوست است. با این حال، این درمان ها معمولا فقط یک اثر موقت دارند و باید به طور منظم تکرار شوند.

3. درمان های کم تهاجمی

راه حل میانی بین درمان های تهاجمی و غیر تهاجمی، میکرونیدلینگ یا لایه برداری پزشکی است. این درمان‌ها نسبت به درمان‌های تهاجمی کمتر تهاجمی هستند، اما معمولاً اثر ماندگاری کمتری نسبت به درمان هایفو دارند.

به طور کلی، معایب درمان HIFU حداقل است - خطرات، معایب یا عوارض شناخته شده کمی وجود دارد. با این حال، توصیه می کنیم قبل از آن در مورد درمان به طور کامل با یک متخصص پوست صحبت کنید.

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

دکتر رامین بقایی

جراحان قلب و عروق قلب شما را عمل می کنند تا آسیب های ناشی از بیماری ها یا اختلالات سیستم قلبی عروقی را ترمیم کنند. 

جراح قلب نه تنها بر روی قلب بلکه بر روی سایر نواحی قفسه سینه نیز کار می کند. این ناحیه شامل ریه ها، رگ های خونی و مری و همچنین مشکلات دیواره قفسه سینه است.

مهارت های جراح آنها شامل جراحی بای پس، درمان آنوریسم، تعویض دریچه های قلب، ترمیم آسیب قلب و انجام عملیات های مشابه است.

یک جراح قلب و عروق روی قلب و رگ های خونی تمرکز می کند، اما در عمل، بسیاری از اعمال مشابه یک جراح قلب را انجام می دهد.

اغلب اوقات، تشخیص بیماری قلبی با پزشک مراقبت های اولیه شروع می شود که شما را به یک متخصص قلب ارجاع می دهد.

اگر متخصص قلب شما به این نتیجه برسد که شما نیاز به جراحی دارید، شما را به یک جراح قلب و عروق ارجاع می دهد که عضو جدیدی از تیم سلامت قلب شما می شود.

جراحان قلب و عروق انواع مختلفی از عمل ها را انجام می دهند، از جمله تعمیر و تعویض دریچه قلب، ترمیم نقص قلب، بای پس عروق کرونر، ترمیم آنوریسم، بازسازی عروقی با لیزر از طریق میوکارد و پیوند قلب.

آنها همچنین بر روی رگ های خونی بدن شما، از جمله آئورت که تامین کننده اصلی خون بدن است، عمل می کنند.

امروزه جراحی قلب همچنین ممکن است شامل استفاده یا کاشت دستگاه‌های کمک بطنی (VADs) باشد، دستگاه‌های مکانیکی که با کمک به پمپاژ خون در سراسر بدن به قلب نارسا کمک می‌کنند.

زمینه های اصلی جراحی قلب و عروق:

• جراحی قلب
• جراحی قفسه سینه
• جراحی قلب مادرزادی
• جراحی پیوند قلب و ریه

نظارت بر بیماران تحت مراقبت های ویژه پس از جراحی، بخش حیاتی از کار شما است.

اگرچه جراحی قلب بسیار ایمن است، اما ممکن است عوارضی رخ دهد و شما باید برای مقابله با بسیاری از شرایط از جمله آریتمی (بی نظمی ضربان قلب)، خونریزی پس از عمل، سکته مغزی، پلورال افیوژن (مایع در اطراف ریه) ، عفونت زخم یا ترومبوز آماده باشید.

ویژگی های لازم یک جراح قلب و عروق:

• مهارت دستی عالی
• هماهنگی خوب دست و چشم، دید خوب و آگاهی بصری-فضایی خوب
• توجه عالی به جزئیات (حتی کوچکترین خطا در جراحی قلب می تواند فاجعه بار باشد).
• مهارت های ارتباطی عالی برای برخورد با همکاران و بیماران.
• توانایی سازمانی خوب
• توانایی تصمیم گیری سریع، حتی در زمان فشار
• استقامت بدنی برای ایستادن و کار کردن در اتاق عمل برای ساعت ها
• مهارت های رهبری و مدیریت
• خلق و خوی آرام
•  اگر مشکلاتی در حین عمل ظاهر شود، جراح قلب باید مسئولیت را بر عهده بگیرد.
• جراح باید تصمیمات سریع و آرام بگیرد و آنها را به تیم جراحی منتقل کند.

درباره دکتر رامین بقایی

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

همچنین ایشان دارای سوابق علمی – آموزشی چون: عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی، عضو هیئت بورد جراحی قلب کشور دبیر انجمن جراحان قلب ایران به مدت ۶ سال و سوابق اجرایی چون: ریاست بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدرس به مدت ۳ سال اشاره کرد.

تخصص: جراح عمومی

فوق تخصص: جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان)

سوابق تحصیلی: فارغ التحصیل پزشکی عمومی از دانشگاه تهران ۱۳۷۱ فارغ التحصیل جراحی عمومی از دانشگاه تهران ۱۳۷۵ فارغ التحصیل جراحی قلب از دانشگاه ایران ۱۳۸۱

سوابق علمی – آموزشی: عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران و شهید بهشتی

عضو هیئت بورد جراحی قلب کشور دبیر انجمن جراحان قلب ایران به مدت ۶ سال

سوابق اجرایی: ریاست بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدرس به مدت ۳ سال

عضو هیئت علمی دانشگاه

در سطح وزارت بهداشت

عضو هیئت بورد جراحی قلب

فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان)

یکی از پایه گذاران دوره تکمیلی (فلوشیپ جراحی بیماری مادرزادی قلبی)

شما کاربران گرامی می توانید از طریق شماره تماس های درج شده در وبسایت و یا از طریق فرم های تماس با ما در وبسایت با ایشان در تماس باشید

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان

شماره تماس با ما: ۸۸۶۷۰۳۵۰-۰۲۱

شماره تماس منشی: ۰۹۰۱۳۰۵۰۶۸۴

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei

منبع: https://dr-baghaei.com/

بهترین راه درمان فتق ناف در نوزادان و کودکان

فتق ناف، اگرچه اغلب نادیده گرفته می شود، می تواند به طور قابل توجهی بر سلامت و کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد.

این برجستگی های بدون درد در نزدیکی ناف، به ویژه در نوزادان، می تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ضعف مادرزادی و افزایش فشار شکم باشد.

در حالی که ممکن است بی ضرر به نظر برسند، به ندرت باعث ایجاد مشکلی می شوند، فتق ناف در صورت حبس یا خفه شدن بافت ها می تواند پیچیده شود.

این راهنمای جامع به پیچیدگی های فتق ناف می پردازد و بینش های ارزشمندی را برای توانمندسازی افراد در سفر سلامتی خود ارائه می دهد.

فتق نافی چیست؟

فتق ناف برآمدگی یا برآمدگی زیر ناف است که زمانی رخ می دهد که بخشی از روده از دیواره شکم فشار می آورد.

در نوزادانی که نارس یا با وزن کم به دنیا می آیند بیشتر دیده می شود. فتق ناف در نوزادان و نوزادان کمتر از 6 ماه شایع‌تر است و حدود 20 درصد از آنها را مبتلا می‌کند.

معمولاً بدون درد است و به ندرت باعث ایجاد مشکل می شود. با این حال، اگر فتق ناف در بزرگسالی ظاهر شود، مداخله پزشکی توصیه می شود.

علت فتق ناف چیست؟

فتق ناف نوزاد زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه های اطراف ناف پس از بریده شدن بند ناف پس از تولد به طور کامل بسته نمی شوند.

بافت روده از این دهانه غیر طبیعی عبور می کند. در بزرگسالان، فتق ناف زمانی رخ می دهد که دیواره شکم ضعیف باشد.

فتق ناف زنان بیشتر از مردان است. زمانی ظاهر می شود که بافت چربی یا بخشی از روده از ناحیه نزدیک ناف شما عبور کند.

فتق ناف در بزرگسالان بیشتر به دلیل ضعیف شدن دیواره شکم به دلیل چندین بارداری، چاقی و جراحی های شکم ایجاد می شود.

علائم فتق ناف چیست؟

فتق ناف یک برآمدگی یا تورم در ناحیه ناف شما است که زمانی رخ می‌دهد که محتویات شکمی مانند چربی یا روده از دهانه ناف بسته شده معیوب بیرون بزند.

علائم فتق ناف در نوزادان عبارتند از:

برآمدگی یا تورم که ممکن است در هنگام گریه، سرفه یا زور زدن کودک بیشتر قابل توجه باشد.

تورمی که ممکن است زمانی که کودک آرام می شود یا به پشت می خوابد، کوچکتر شود یا از بین برود

علائم فتق ناف در بزرگسالان عبارتند از:

درد، به ویژه هنگام سرفه، عطسه، یا بلند کردن اجسام سنگین

نفخ یا یبوست

عوامل خطر فتق ناف چیست؟

عوامل متعددی می توانند خطر ابتلا به فتق نافی را افزایش دهند، از جمله:

سن: فتق ناف در نوزادان، به ویژه آنهایی که نارس یا با وزن کم هنگام تولد به دنیا می آیند، بیشتر دیده می شود.

داشتن چندین بارداری: در بزرگسالان، زنان بیشتر مستعد فتق هستند زیرا بارداری چند قلو می تواند عضلات شکم را ضعیف کند.

جراحی قبلی در ناحیه شکم: جراحی‌های شکمی در بزرگسالان نیز می‌تواند دیواره شکم را ضعیف کرده و بروز فتق را آسان‌تر کند.

اضافه وزن یا چاقی: اضافه وزن باعث افزایش فشار بر روی شکم می شود که منجر به افزایش خطر فتق می شود.

تجمع مایع در حفره شکم (آسیت): تجمع مایع در شکم می تواند فشار داخل شکم را افزایش دهد و به ایجاد فتق کمک کند.

دریافت دیالیز طولانی مدت از طریق شکم (دیالیز صفاقی): تزریق مداوم مایع دیالیز به شکم شما می تواند فشار داخل شکمی را افزایش دهد و به طور بالقوه منجر به فتق شود.

پزشکان چگونه فتق نافی را تشخیص می دهند؟

پزشکان فتق ناف را از طریق ترکیبی از معاینه فیزیکی، بررسی تاریخچه پزشکی و گاهی اوقات مطالعات تصویربرداری تشخیص می دهند. در اینجا نحوه تشخیص فتق نافی به طور معمول به شرح زیر است: 

معاینه فیزیکی: پزشکان شکم را به صورت چشمی بررسی و لمس می‌کنند و بر روی ناحیه ناف تمرکز می‌کنند تا برآمدگی یا برآمدگی قابل‌توجهی وجود داشته باشد که نشانه‌ای از فتق ناف است.

آنها همچنین ممکن است از شما بخواهند که برای ارزیابی برجسته بودن فتق، سرفه یا فشار بیاورید.

مشاهده: فتق ناف نوزادان اغلب تنها از طریق معاینه فیزیکی به دلیل شناسایی مستقیم آنها تشخیص داده می شود. آنها معمولاً در سنین 4 تا 5 سالگی بدون مداخله برطرف می شوند.

بررسی تاریخچه پزشکی: در بزرگسالان، پرس و جو در مورد علائم، سطح درد، و عوامل بالقوه کمک کننده مانند چاقی یا بارداری به تشخیص کمک می کند.

مطالعات تصویربرداری: اگر عدم اطمینان ادامه یابد یا مشکوک به عوارض باشد، از سونوگرافی یا سی تی اسکن برای تایید وجود فتق و ارزیابی اندازه و پیش آگهی آن استفاده می شود.

فتق نافی چه عوارضی دارد؟

عوارض فتق ناف ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد: هنگامی که بافت شکمی به دام می افتد و نمی توان آن را به داخل حفره شکم برگرداند، باعث ناراحتی یا درد می شود. برای جلوگیری از مشکلات بیشتر به مراقبت های پزشکی فوری نیاز است.

خفه کردن: در موارد شدید، مختل شدن خون رسانی به بافت فتق می تواند منجر به خفه شدن شود، یک اورژانس پزشکی که نیاز به مداخله جراحی برای جلوگیری از آسیب بافت دارد.

قانقاریا و عفونت: اگرچه به ندرت، فتق حبس شده یا خفه شده می تواند عفونت ایجاد کند و خطر قانقاریا را در پی داشته باشد. در چنین مواردی، مراقبت های پزشکی فوری توصیه می شود.

گزینه های درمانی برای فتق ناف چیست؟

گزینه های درمان فتق ناف عبارتند از:

انتظار هوشیارانه: اگر فتق ناف نوزاد کوچک و بدون علامت باشد، پزشکان ممکن است روش منتظر ماندن را انتخاب کنند، زیرا بسیاری از فتق ها تا سن 4 یا 5 سالگی خود به خود برطرف می شوند.

اصلاح شیوه زندگی: برای فتق ناف در بزرگسالان با فتق های کوچک و قابل کاهش و بدون علائم قابل توجه، تغییرات سبک زندگی مانند کاهش وزن و اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین ممکن است به مدیریت وضعیت شما و جلوگیری از عوارض کمک کند.

ترمیم جراحی: جراحی رویکرد اولیه برای فتق ناف بزرگ یا علامت دار در بزرگسالان و کودکان است. همچنین برای فتق هایی که به خودی خود کاهش نمی یابند یا خطرات عوارضی مانند خفه شدن یا حبس را به همراه ندارند توصیه می شود.

جراحی کم تهاجمی: ممکن است تکنیک‌های لاپاراسکوپی یا با کمک رباتیک را برای ترمیم فتق انتخاب کنید، برش‌های کوچک‌تر، زمان بهبودی سریع‌تر و کاهش درد پس از عمل در مقایسه با جراحی باز سنتی برای درمان فتق ناف در بزرگسالان ارائه می‌شود.

چشم انداز فتق نافی چیست؟

چشم انداز فتق ناف به طور کلی مثبت است، به خصوص در نوزادان و کودکان. در اینجا خلاصه ای وجود دارد:

نوزادان و کودکان: اکثر فتق‌های ناف نوزادان بدون درمان در سن 2 سالگی خودبه‌خود بسته می‌شوند.

فتق های کودکان معمولاً بدون مداخله برطرف می شوند و تنها در صورتی که فتق بیش از 4 یا 5 سالگی باقی بماند یا عوارضی ایجاد کند، جراحی توصیه می شود.

بزرگسالان: ترمیم جراحی برای فتق ناف در بزرگسالان با میزان عود کم، به ویژه در افراد سالم، موفقیت آمیز است.

تکنیک‌های کم تهاجمی مانند جراحی لاپاراسکوپی یا جراحی با کمک رباتیک بهبودی سریع‌تر و عوارض کمتری را ارائه می‌دهند.

عوارض: در حالی که نادر است، عوارضی مانند خفه کردن یا حبس نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. مداخله جراحی به موقع به طور موثر این مشکلات را حل کرده و از مشکلات بعدی جلوگیری می کند.

ترمیم لاپاراسکوپی خطر عوارض زخم را کاهش می دهد و ممکن است برای فتق های ناف بزرگ (بیش از 4 سانتی متر) ترجیح داده می شود.

ترمیم لاپاراسکوپی ممکن است برای فتق های با اندازه متوسط ​​در بیمارانی که در معرض خطر بالای عفونت زخم هستند در نظر گرفته شود. جراح چندین سوراخ یا برش کوچک در شکم ایجاد می کند.

هزینه عمل جراحی فتق ناف کودکان با توجه به شدت بیماری، گستردگی آن و شیوه درمانی که پزشک تعیین می کند بستگی دارد.

به همین جهت شما تنها پس از معاینه دقیق توسط پزشک متخصص و انجام آزمایشات مربوطه است که می توانید از هزینه درمان فتق ناف با عمل جراحی برای کودک خود مطلع شوید.

درباره دکتر بهار اشجعی

دکتر بهار اشجعی دارای بورد فوق تخصصی در جراحی کودکان و نوزادان از پزشکان منحصر به فرد و ماهر در زمینه جراحی اطفال و کودکان در تهران هستند، ایشان دوره پزشکی عمومی را در دانشگاه شهید بهشتی تهران گذراندند و بعد از اتمام دوره پزشکی عمومی به تحصیل در رشته جراحی عمومی در دانشگاه شهید بهشتی تهران پرداختند، بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی در رشته جراحی عمومی، در رشته جراحی اطفال پذیرفته شدند و دوره جراحی اطفال را در دانشگاه علوم پزشکی تهران گذراندند و موفق به کسب رتبه اول کشوری در برد فوق تخصصی جراحی اطفال شدند.

راه های ارتباط با ما

مطب: تهران ـ انتهای بلوار کشاورز، رو به روی درب شرقی بیمارستان امام خمینی، ساختمان شیشه ای سبز، پلاک ۳۷۰ ساختمان ۴۱۶ طبقه ۳ واحد ۱۹

تلفن:

۰۲۱-۴۴۸۰۶۶۶۸

۰۲۱-۴۴۸۴۱۸۶۲

بیمارستان کودکان تهران: تقاطع خیابان طالقانی و ولیعصر، روبروی جهاد کشاورزی، پلاک ۴۵۴

بیمارستان لاله شهرک غرب: تهران ، شهرک غرب ، فاز ۵ ، خیابان سیمای ایران ، نبش فلامک جنوبی

منبع: https://dr-ashjaei.com/

پنج راه حل برای رفع افتادگی پلک

در دهه 50 زندگی پلک های شما می تواند شروع به افتادگی کند و حتی دید شما را محدود کند. در این مقاله چند گزینه درمانی برای شما پیشنهاد شده است.

1. بلفاروپلاستی پلک بالا

چیست؟ جراحی برای برداشتن پوست شل و اضافی روی پلک. لیفت پلک نیز نامیده می شود.

جوانب مثبت نتایج قابل توجه و ماندگار.

معایب بازیابی اولیه 10 تا 14 روز طول می کشد. می تواند علائم خشکی چشم را بدتر کند. اغلب تحت پوشش بیمه نیست.

 2. ترمیم پتوز

چیست؟ جراحی برای سفت کردن عضله در پلک فوقانی 

مزایا نتایج ماندگاری را ارائه می دهد. اگر افتادگی پلک بینایی شما را تحت تاثیر قرار داده باشد، بیمه ممکن است این روش را پوشش دهد.

معایب نیاز به 10 روز استراحت پس از جراحی دارد. این روش پوست اضافی را از بین نمی برد. احتمال تحریک، خشکی و عدم تقارن چشم وجود دارد.

3. لیفت غیر جراحی پلک

چیست؟ بوتاکس یا فیلرهای پوستی بیشتر در اطراف ابروهای شما تزریق می شود و کمی آنها را بلند می کند و در نتیجه پلک های شما را بالا می برد.

جوانب مثبت 10 تا 20 دقیقه طول می کشد، بدون زمان بهبودی. پرکننده ها در صورت ناراضی بودن از آنها می توانند حل شوند.

معایب راه حل دائمی نیست. بوتاکس سه تا شش ماه طول می کشد. پرکننده ها 12 تا 18 ماه دوام می آورند.

4. قطره چشمی تجویزی

چیست؟ یک داروی تایید شده توسط FDA به نام Upneeq به طور موقت پلک های افتاده ناشی از پتوز (عضله ضعیف پلک) را بلند می کند.

مزایا برنامه آسان، یک بار در روز. اثر در عرض دو ساعت شروع می شود و حداقل شش ساعت طول می کشد.

مضرات چندین عارضه جانبی احتمالی، مانند درد یا قرمزی چشم. معمولا تحت پوشش بیمه نیست. پوست اضافی را اصلاح نمی کند.

5. آرایش کانتورینگ

چیست؟ برای پنهان کردن افتادگی پلک، از یک سایه چشم کم رنگ تر در سراسر پلک و یک سایه تیره تر در چین و با هایلایتر زیر استخوان ابرو استفاده کنید.

مزایا اگر قبلا آرایش چشم دارید، اصلاح ساده ای در روال روزانه شماست.

معایب می تواند سنگین به نظر برسد. هیچ مشکل بینایی را برطرف نمی کند.

چگونه لیفت با نخ مایع به سفت شدن پوست و افزایش تولید کلاژن کمک می کند؟

با افزایش سن، پوست دستخوش تغییرات بی‌شماری می‌شود که اغلب منجر به از دست دادن خاصیت ارتجاعی، ظاهر شدن خطوط ظریف و کاهش کلی در حالت جوانی می‌شود.

تولید کلاژن بدن ما در اواخر دهه 20 شروع به کاهش می کند، یعنی زمانی که پوست ممکن است استحکام خود را از دست بدهد. کلاژن مانند بلوک ساختمانی پوست و پروتئینی حیاتی برای محکم و صاف نگه داشتن آن است.

این اثرات پس از 30 سالگی بیشتر مشخص می شوند و اغلب به صورت افتادگی، خطوط ظریف و چین و چروک ظاهر می شوند.

دکتر سام می گوید برای مبارزه با این تغییرات، درمان های مختلفی برای لیفت و صاف کردن پوست و افزایش تولید کلاژن ایجاد شده است.

از جمله گزینه‌های جوان‌سازی پوست که امروزه در دسترس هستند، اولتراپی، سونوگرافی متمرکز با شدت بالا (HIFU)، لیزر و لیفتینگ با نخ است که از نخ‌های ظریف و قابل حل برای لیفت و تحریک نوسازی پوست استفاده می‌کند.

 این روش غیر جراحی برای لیفت پوست از پلی دیوکسانون (PDO) به شکل مایع استفاده می کند. در طی یک جلسه، 1400 نخ بسیار ریز PDO از طریق یک میکرو کانولا با نوک بلانت وارد پوست می شود.

وقتی با گذشت زمان حل شوند، به تحریک تولید کلاژن در پوست کمک می کنند.

این تکنیک کبودی و تورم را به حداقل می‌رساند و تجربه ملایم ‌تری را برای بیماران تضمین می‌کند و برای افرادی در اواخر دهه ۲۰ سالگی و بالاتر که به دنبال بهبود علائم قابل مشاهده پیری هستند مناسب است.

فرمول مایع نخ های PDO همچنین امکان پخش یکنواخت در مناطق درمان را فراهم می کند و به جلوگیری از توده ها یا بافت های ناهموار کمک می کند.

با تحریک تولید کلاژن، لیفت با نخ مایع PDO کمک می کند تا به تدریج پوستی سفت تر و صاف تر داشته باشید.

این درمان، نسل چهارم از نوع خود است، پوست را سفت و بلند می کند و در عین حال حجم نواحی را که ممکن است فرورفته به نظر برسند، افزایش می دهد.

 لیفت با نخ مایع PDO

برای فرآیند درمان: برای آماده سازی پوست با پاکسازی مضاعف شروع می شود و سپس یک اسکن و آنالیز کامل پوست انجام می شوذ.

در طول مشاوره، پوست را برای ایجاد یک برنامه درمانی مناسب ارزیابی کنید. برای اطمینان از راحتی، قبل از انجام عمل از یک کرم بی حس کننده استفاده می شود.

بسته به نیاز هر بیمار، نخ های PDO به شکل مایع به نواحی مورد نظر یا تمام صورت می زند.

قوام به نخ های مایع PDO اجازه می دهد تا به طور یکنواخت در زیر پوست پخش شوند و باعث افزایش اثر لیفتینگ و تحریک تولید کلاژن شود.

مدت زمان درمان بستگی به دوز نخ های مایع PDO دارد، اما یک جلسه معمولاً حدود 30 تا 40 دقیقه طول می کشد. 

لیفت با نخ مایع PDO را می توان در چندین نواحی مانند صورت، زیر چشم، گردن و دست ها برای مبارزه با علائم پیری اعمال کرد.

روی صورت، نگرانی‌های رایجی مانند افتادگی گونه‌ها، حلقه‌های تیره زیر چشم و گودی زیر چشم و همچنین خطوط و چین و چروک‌های ریز اطراف چشم و دهان را هدف قرار می‌دهد.

همچنین می‌توان از این درمان برای بلند کردن نواحی مانند پیشانی و ابروها استفاده کرد که به کاهش ظاهر خطوط لبخند و خطوط ماریونت (چروک‌های گوشه‌های دهان) کمک می‌کند.

لیفت با نخ مایع PDO از بافت و استحکام پوست در ناحیه زیر چشم پشتیبانی می کند، که ممکن است به کاهش علائم خستگی و طراوت کلی ناحیه چشم کمک کند.

علاوه بر صورت، این درمان را می توان روی گردن نیز انجام داد تا به سفت شدن پوست شل کمک کند. همچنین گزینه ای برای دست ها برای کاهش گودی و صاف کردن ظاهر آنها است.

بعد از درمان چه انتظاری باید داشت؟

پس از لیفت با نخ مایع PDO، بیماران می توانند به دلیل استفاده از تکنیک میکرو کانولا، کمترین زمان را از کار بیندازند که باعث کاهش ضربه به پوست می شود.

برای بسیاری، قرمزی وجود نخواهد داشت، اگرچه برخی ممکن است بسته به نوع پوست خود تورم خفیفی را تجربه کنند، که معمولاً در طول روز کاهش می یابد.

این تورم جزئی در درمان‌های تزریقی رایج است، به‌ویژه برای افرادی که پوست نازک‌تری دارند، زیرا ممکن است مقدار کمی آب را در زیر سطح نگه دارد.

میکروکانولا انعطاف‌پذیر است و نوک آن صاف است و در مقایسه با سوزن‌های نوک تیز سنتی کمترین ضربه را ایجاد می‌کند. یک نقطه ورودی کوچک برای میکروکانولا ایجاد می‌شود تا نخ‌های PDO مایع را اجرا کند و کمترین آسیب را ایجاد کند.

 بیماران می توانند فعالیت های منظم خود را ظرف 24 ساعت پس از درمان از سر بگیرند.

برای مراقبت های بعد از درمان افتادگی پلک، توصیه می شود یک روز قبل و بعد از درمان از مصرف الکل خودداری کنید.

این در مورد هر درمان تزریقی صدق می کند، زیرا الکل می تواند احتمال کبودی را در صورت مصرف نزدیک به عمل افزایش دهد.

از نظر نتایج طولانی مدت، درمان های نگهدارنده معمولاً سالی یک بار توصیه می شود. طرح درمان اولیه به نگرانی های پوستی فردی و اهداف پوستی مورد نظر بستگی دارد.

طول عمر نتایج لیفت با نخ مایع PDO بسته به عوامل فردی مانند نوع پوست، سن و سبک زندگی می تواند متفاوت باشد، اما اثرات به طور بالقوه می تواند بیش از یک سال طول بکشد.

درباره دکتر آرمیتا آقاپور

دکتر آرمیتا آقاپور با سالها سابقه در زمینه زیبایی و جوان سازی یکی از بهترین و شناخته شده ترین پزشکان زیبایی در تهران هستند.

ایشان پس از پایان تحصیلات خود در رشته پزشکی دانشگاه شیراز و گذراندن دوره های پوست و مو و زیبایی و اخذ سرتیفیکیت متعدد از شرکتها و مراکز آموزشی معتبر در زمینه انواع لیزر و جراحیهای سرپایی و تزریقات زیبایی آماده ارائه خدمات به مراجعین محترم می باشند.

اطلاعات تماس

آدرس: تهران، شهرآرا پاتریس لومومبا، نبش کوچه نوزدهم غربی، ساختمان پزشکان، پلاک ۱۸۲طبقه اول

شماره تماس: ۸۸۲۸۸۱۶۸

آدرس ایمیل: info @dr-aghapour.com

منبع: https://dr-aghapour.com/

انواع بیماری های دریچه قلب

تعویض دریچه قلب، جراحی برای جایگزینی دریچه قلب بیمار یا آسیب دیده با یک وسیله مصنوعی جدید است.

دریچه جدید قلب کار دریچه معیوب را بر عهده می گیرد و علائم شما را درمان می کند و از قلب شما در برابر آسیب محافظت می کند.

متخصص قلب یا جراح قلب شما ممکن است تعویض دریچه قلب را توصیه کند اگر بیماری دریچه شما شدید است و علائمی را ایجاد می کند که زندگی روزمره شما را تحت تاثیر قرار می دهد یا اگر می تواند باعث عوارض خطرناکی مانند ریتم غیر طبیعی یا نارسایی قلبی شود.

دریچه های قلب

قلب چهار دریچه دارد. همه دریچه ها برای حفظ جریان خون مناسب در قلب کار می کنند.

آنها به عنوان دروازه عمل می کنند و با ضربان قلب باز و بسته می شوند تا اطمینان حاصل شود که خون در یک جهت جریان دارد و به عقب نشت نمی کند.

دریچه ها عبارتند از:

دریچه آئورت: در سمت چپ قلب بین بطن چپ (حفره تحتانی) و آئورت، شریان اصلی که خون غنی از اکسیژن را از قلب به بدن می رساند.

دریچه میترال: در سمت چپ قلب بین دهلیز چپ (حفره فوقانی) و بطن چپ (حفره تحتانی)

دریچه ریوی: در سمت راست قلب بین بطن راست و شریان ریوی که خون را از قلب به ریه ها می برد تا اکسیژن را جمع آوری کند.

دریچه سه لتی: در سمت راست قلب بین دهلیز راست و بطن راست

هنگامی که یک دریچه باریک می شود و نمی تواند به درستی باز شود، جریان خون را محدود می کند. به عنوان مثال، تنگی آئورت نامیده می شود، جایی که دریچه آئورت تحت تأثیر قرار می گیرد.

اگر دریچه نتواند به درستی بسته شود، ممکن است خون به سمت عقب نشت کند که به عنوان نارسایی یا نارسایی شناخته می شود.

جایگزینی دریچه قلب، جراحی برای جایگزینی دریچه قلب معیوب با یک دستگاه مصنوعی جدید ساخته شده از مواد مصنوعی یا بافت حیوانی است. تعویض دریچه قلب می تواند تنگی و نارسایی دریچه را درمان کند.

در اکثر انواع تعویض دریچه قلب، جراح شما دریچه معیوب را برمی دارد و آن را با یک دریچه مصنوعی جدید جایگزین می کند.

با این حال، در کاشت دریچه ترانس آئورت یا TAVI، جراح شما یک دریچه جدید را در داخل دریچه آئورت موجود قرار می دهد، معمولاً به عنوان درمان تنگی آئورت.

انواع تعویض دریچه ها

دریچه های مصنوعی از بافت حیوانی یا مواد مصنوعی ساخته می شوند. جراح شما با در نظر گرفتن سن شما و اینکه آیا از مصرف داروهای رقیق کننده خون راضی هستید، یکی را توصیه می کند.

دریچه های مکانیکی: این دریچه های با دوام از مواد مصنوعی ساخته شده اند. آنها معمولا بیش از بیست سال دوام می آورند، بنابراین می توانند برای افراد جوان بهتر باشند.

آنها با ترومبوز مرتبط هستند، بنابراین اگر دریچه مکانیکی دارید باید تا آخر عمر از داروهای رقیق کننده خون استفاده کنید.

دریچه های بیولوژیکی یا پروتز زیستی: این دریچه ها از بافت حیوانی، معمولاً از خوک یا گاو ساخته می شوند.

آنها سریعتر از دریچه های مکانیکی فرسوده می شوند، اما خطر لخته شدن آنها کاهش می یابد، بنابراین داروهای رقیق کننده خون طولانی مدت معمولاً ضروری نیستند.

تعویض دریچه جراحی درمان قطعی اکثر بیماری های دریچه ای محسوب می شود.

جراح می تواند نوع دریچه ای را که نیازهای شما را برآورده می کند کاشت کند و جراحی امید به زندگی و کیفیت زندگی را بهبود می بخشد. با این حال، جراحی بزرگ خطراتی دارد.

جایگزینی دریچه علاوه بر عوارض معمول جراحی عفونت و خونریزی، با موارد زیر مرتبط است:

• ترومبوز
• سکته
• آریتمی های قلبی
• مشکلات کلیوی

متأسفانه، برخی از افراد به دنبال جراحی تعویض دریچه جان خود را از دست خواهند داد. مطالعات نشان می دهد که حدود 2 درصد از افراد پس از تعویض دریچه آئورت دچار عوارض کشنده می شوند.

این رقم نگران کننده به نظر می رسد، اما مهم است که به یاد داشته باشید که این کمتر از خطرات عدم درمان بیماری شدید دریچه است.

شانس ابتلا به یک عارضه نامطلوب بزرگ یا مرگ را می توان قبل از عمل با استفاده از یک سیستم ریاضی به نام EuroSCORE محاسبه کرد.

هر چه بیمار جوان تر و سالم تر باشد، احتمال ابتلا به عوارض بزرگ کمتر است.

جراحی تعویض دریچه کم تهاجمی یا سوراخ کلید

جراحی سوراخ کلید اغلب برای جایگزینی دریچه های میترال و سه لتی انجام می شود. جراح قلب شما با بیهوشی عمومی عمل می کند و دستگاه بای پس قلب و ریه کار قلب و ریه های شما را بر عهده می گیرد.

جراح چندین برش کوچک در دیواره قفسه سینه شما ایجاد می کند، از جمله یک برش بزرگتر 5 سانتی متری. آنها یک دوربین کوچک را از طریق برش بزرگتر وارد می کنند.

این تصاویر را به یک مانیتور رله می کند. جراح با استفاده از ابزارهای ظریفی که از طریق برش های دیگر وارد می شود، دریچه را تعویض می کند.

جراحی کم تهاجمی معمولاً منجر به درد کمتر بعد از عمل، بستری کوتاه‌تر در بیمارستان، بهبودی سریع‌تر، عوارض کمتر و نتیجه زیبایی بهتر نسبت به جراحی باز سنتی می‌شود.

با این حال، برای همه مناسب نیست، و در حدود یک نفر از هر 50 نفر، جراح ممکن است مجبور شود به یک عمل باز تبدیل شود.

کاشت دریچه آئورت ترانس کاتتر (TAVI)

TAVI یک روش کم تهاجمی برای جایگزینی دریچه آئورت و درمان تنگی دریچه آئورت است. TAVI توسط یک متخصص قلب پس از بحث با تیمی متشکل از متخصصان قلب، جراحان قلب، رادیولوژیست ها و سایر متخصصان انجام می شود. TAVI ممکن است تحت بیهوشی عمومی یا آرام بخش انجام شود.

جراح یک دریچه جدید را بدون باز کردن قفسه سینه وارد قلب شما می کند. آنها با استفاده از کاتتری که از طریق رگ خونی در کشاله ران، بازو یا شانه وارد می شود، به قلب دسترسی پیدا می کنند. در TAVI، جراح دریچه موجود را با گسترش یک بالون باز می کند.

سپس یک دریچه بیولوژیکی را در دریچه موجود کاشت می کنند. دریچه مصنوعی دریچه قدیمی را صاف می کند و عملکرد آن را بر عهده می گیرد.

به عنوان یک روش کمتر تهاجمی، TAVI شامل اقامت کوتاه‌تر در بیمارستان و بهبودی سریع‌تر است. با این حال، از دریچه های پروتز زیستی استفاده می کند که ممکن است تا زمانی که همتایان آنها از طریق یک روش باز وارد شده اند، دوام نداشته باشند.

TAVI بیشتر برای درمان تنگی آئورت در افرادی که برای یک عمل تهاجمی بسیار مسن، ضعیف یا بیمار هستند استفاده می شود.

با این حال، موسسه ملی بهداشت و مراقبت در حال حاضر در حال بررسی توصیه گسترش استفاده از آن به افرادی با خطرات جراحی متوسط ​​یا کم است.

افراد بعد از جراحی تعویض دریچه قلب چه بخورند؟

پس از جراحی تعویض دریچه قلب، پزشک معمولاً افراد را تشویق می کند که هر چه زودتر غذا خوردن را از سر بگیرند. این ممکن است شامل غذاهایی مانند میوه ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین های بدون چربی باشد.

جراحی تعویض دریچه قلب روشی است که افراد ممکن است در صورت ابتلا به بیماری دریچه ای قلب به آن نیاز داشته باشند منبع مورد اعتماد. این به شرایطی اشاره دارد که در آن دریچه های قلب به دلیل آسیب یا بیماری به درستی کار نمی کنند.

دریچه های قلب با ضربان قلب باز و بسته می شوند تا خون جریان یابد. با این حال، آسیب می تواند باعث نشت آنها شود. این ممکن است منجر به بسته نشدن درست دریچه قلب شود که می تواند باعث شود مقداری خون از طریق آن برگردد.

حدود 2.5٪ از جمعیت ایالات متحده به بیماری دریچه ای قلب مبتلا هستند و برخی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

چندین گزینه جراحی در دسترس است، از جمله قرار دادن دریچه مکانیکی یا استفاده از یکی از اهداکنندگان بافت انسانی یا حیوان. پزشکان همچنین می توانند یک دریچه سالم را از قلب فرد به موقعیت جدیدی منتقل کنند.

پس از جراحی، پیروی از دستورالعمل های پزشک در مورد مراقبت های بعد از عمل برای اطمینان از بهبود موفقیت آمیز مهم است. این می تواند شامل پیروی از یک الگوی غذایی مناسب برای کمک به سلامت قلب و عروق باشد.

یک برنامه غذایی سالم و متنوع می تواند برای سلامت قلب و عروق مفید باشد و به جلوگیری از عوارض کمک کند.

این مقاله بر روی گزینه های معقول غذا خوردن بعد از جراحی تعویض دریچه قلب و غذاهای محدود تمرکز دارد.

منبع مورد اعتماد انجمن قلب آمریکا (AHA) مردم را تشویق می کند که در اسرع وقت پس از جراحی خوردن و نوشیدن را از سر بگیرند. آنها به افراد منبع معتبر توصیه می کنند که در طول دوران نقاهت خود از انواع غذاهای سالم برای سوخت رسانی به رشد و ترمیم سلول ها استفاده کنند.

با توجه به راهنمای رژیم غذایی 2021 AHA منبع معتبر برای بهبود سلامت قلب و عروق، غذاهای زیر ممکن است مفید باشد:

• انواع میوه ها و سبزیجات، به ویژه انواع تیره غنی از آنتی اکسیدان
• غلات کامل مانند برنج قهوه ای، کینوآ، جو دوسر، گندم سیاه، جو، نان سبوس دار، و املا
• پروتئین های سالم عمدتاً از گیاهان، از جمله سویا، لوبیا، عدس، نخود فرنگی، آجیل و دانه ها
• ماهی و غذاهای دریایی
• لبنیات کم چرب یا بدون چربی
• برش های بدون چربی گوشت و مرغ
• روغن های گیاهی مایع در حد اعتدال
• غذاهای کم فرآوری شده

غذاهایی که باید بعد از جراحی تعویض دریچه قلب پرهیز کنید.

افراد باید با تیم مراقبت های بهداشتی خود در مورد غذاها و نوشیدنی هایی که پیشنهاد می کنند پس از جراحی محدود یا اجتناب کنند صحبت کنند. برای مثال، پزشک ممکن است اجتناب از الکل، کافئین و نمک را توصیه کند.

علاوه بر این، راهنمای AHA توصیه می‌کند که از خوردنی‌ها و نوشیدنی‌های زیر اجتناب کنید، زیرا ممکن است خطری برای سلامت قلب باشند:

• غذاهای دارای قند افزوده مانند شیرینی ها، کیک ها، بیسکویت ها، غلات، شیرینی ها، سس ها و شربت ها
• گوشت قرمز و فرآوری شده و مرغ با پوست
• غذاهای فرآوری شده و تنقلات که ممکن است حاوی مقادیر زیادی قند، چربی و نمک باشند.
• لبنیات پرچرب مانند شیر، پنیر و ماست
• غذاهای حاوی مقادیر بالاتر نمک
• مشروبات الکلی، در صورت وجود، از جمله آبجو، شراب، و الکل
• نوشیدنی های شیرین و نوشابه های گازدار

بهبودی بعد از جراحی چقدر طول می کشد؟

به گفته سرویس بهداشت ملی بریتانیا (NHS)، فردی که تحت تعویض دریچه آئورت قرار می گیرد، معمولاً حدود یک هفته در بیمارستان می ماند.

به همین ترتیب، سایر منابع اشاره می کنند که پس از جراحی قلب باز، فرد در ICU از خواب بیدار می شود و تا 2 روز در آنجا برای مشاهده باقی می ماند. سپس تا 5 روز به واحد جراحی معمولی مراجعه خواهند کرد.

پس از جراحی، استخوان سینه معمولاً در 6 تا 8 هفته بهبود می یابد، اما ممکن است 2 تا 3 ماه طول بکشد تا فرد به طور کامل بهبود یابد.

سرعت بهبودی فرد ممکن است به عوامل مختلفی از جمله سلامت عمومی و سن بستگی داشته باشد. به این ترتیب، ممکن است چندین ماه طول بکشد تا به فعالیت های معمول خود بازگردند.

ممکن است فرد به چه داروهایی نیاز داشته باشد؟

یک بررسی Trusted نشان می‌دهد که افراد ممکن است پس از جراحی تعویض دریچه قلب نیاز به مصرف داروهای ضد انعقاد برای یک عمر یا مدت طولانی داشته باشند.

این می افزاید که اگر فردی از داروها به درستی استفاده نکند، خونریزی یا لخته شدن خون ممکن است رخ دهد. عدم استفاده صحیح از داروها 75 درصد از عوارض طولانی مدت پس از عمل را تشکیل می دهد.

ضد انعقادها داروهایی هستند که خون را رقیق کرده و از لخته شدن آن جلوگیری می کنند. داروهای ضد انعقاد رایج عبارتند از:

• وارفارین
• ریواروکسابان
• دابیگاتران
• apixaban

نکاتی برای کاهش بیشتر خطر مشکلات قلبی پس از جراحی

افراد باید داروهایی را که پزشکشان بعد از جراحی تجویز می کند مصرف کنند تا از عوارض بیشتر جلوگیری کنند. آنها همچنین می توانند با انجام موارد زیر اطمینان حاصل کنند که به دستورالعمل های قلب سالم پایبند هستند:

• خوردن یک رژیم غذایی سالم
• فعال ماندن پس از بهبودی مناسب پس از جراحی
• مدیریت وزن
• در صورت لزوم از کشیدن سیگار، استنشاق دود ویپ و استنشاق دودهای موجود در محیط خودداری کنید.

اولین علائم مشکلات دریچه قلب چیست؟

با این حال، افرادی که بیماری دریچه دارند ممکن است هرگز متوجه هیچ علامتی نشوند. توجه به این نکته مهم است که علائم بیماری دریچه، مانند درد قفسه سینه یا تپش قلب، خستگی، سبکی سر، غش، تنگی نفس و ورم مچ پا، پا یا شکم می‌تواند نشانه‌ای از چندین بیماری باشد.

ممکن است علائم کمی داشته باشید یا هیچ علامتی نداشته باشید و مشکل شدید دریچه قلب داشته باشید، یا ممکن است علائم قابل توجهی داشته باشید و مشکل دریچه قلب خفیف داشته باشید.

هنگامی که تشخیص را دریافت کردید، پزشک مشکل را از نزدیک بررسی می‌کند، داروهای خاصی (مانند مسدودکننده‌های بتا) را برای کاهش علائم تجویز می‌کند، یا برای تعویض دریچه، جراحی دریچه قلب را برنامه‌ریزی می‌کند.

متخصصان سلامت معمولاً به افراد توصیه می کنند که پس از عمل جراحی تعویض دریچه قلب، هر چه زودتر غذا خوردن را از سر بگیرند.

با این حال، جراحان ممکن است به بیماران توصیه کنند که غذاها و نوشیدنی های خاص مانند نمک، کافئین و الکل را محدود کنند.

راهنمای حفظ سلامت قلب، خوردن یک رژیم غذایی کامل، شامل پروتئین‌های گیاهی و چربی‌های سالم، و پرهیز از چربی‌های اشباع، قند افزوده و نمک اضافی را توصیه می‌کند.

علاوه بر این، برای افراد توصیه می شود که وزن خود را مدیریت کنند، فعالیت بدنی خود را حفظ کنند و از مصرف دخانیات و الکل خودداری کنند تا از سلامت طولانی مدت قلب خود حمایت کنند.

در حالی که مشکلات دریچه قلب ممکن است سال‌ها قبل از ایجاد علائم وجود داشته باشد، اگر خستگی غیرقابل توضیحی، تپش قلب را تجربه می‌کنید، یا اگر با فعالیت‌های معمول دچار تنگی نفس هستید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر سابقه خانوادگی بیماری مادرزادی دریچه قلب دارید، پزشک ممکن است معاینات منظم قلب را توصیه کند.

درمان بستگی به دریچه ای دارد که تحت تأثیر قرار می گیرد و چگونه تحت تأثیر قرار می گیرد. درمان می تواند علائم را کاهش دهد و جراحی برای جایگزینی دریچه آسیب دیده می تواند از آسیب بیشتر قلب جلوگیری کند.

درباره دکتر رامین بقایی

دکتر رامین بقایی متخصص جراحی عمومی و فوق تخصص جراحی قلب و عروق (کودکان و بزرگسالان) می‌باشد.

آدرس: تهران – خیابان نلسون ماندلا (جردن)، بالاتر از تقاطع حقانی، خیابان پدیدار، پلاک ۶۲، طبقه سوم، واحد ۳۳

شماره تلفن: ۰۲۱۸۸۶۷۰۳۵۰

ایمیل: info @ dr-baghaei.com

اینستاگرام: dr.ramin.baghaei