آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی با قرارگیری استنت یک روش حداقل تهاجمی است که برای باز کردن شریان های باریک یا مسدود استفاده می شود. این روش بسته به موقعیت شریان آسیب دیده در قسمت های مختلف بدن شما استفاده می شود. فقط نیاز به یک برش کوچک دارد. آنژیوپلاستی کرونر (AN-jee-o-plas-tee) ، که به آن مداخله کرونر از طریق پوست نیز گفته می شود ، روشی است که برای بازکردن گرفتگی عروق قلب استفاده می شود. آنژیوپلاستی از یک کاتتر بادکنکی ریز استفاده می کند که در رگ خونی مسدود شده قرار دارد تا به گسترش آن و بهبود جریان خون در قلب شما کمک کند. آنژیوپلاستی غالباً با قرار دادن یک لوله کوچک مشبک به نام استنت ترکیب می شود. استنت به باز شدن شریان کمک می کند و احتمال باریک شدن مجدد آن را کاهش می دهد. بیشتر استنت ها با دارو پوشانده می شوند تا به شما کمک کند تا شریان شما باز باشد (استنت های پاک کننده دارو). بندرت ممکن است از استنت های فلزی برهنه استفاده شود. آنژیوپلاستی می تواند علائم انسداد شریان ها مانند درد قفسه سینه و تنگی نفس را بهبود بخشد. آنژیوپلاستی همچنین اغلب در هنگام حمله قلبی برای باز کردن سریع شریان مسدود شده و کاهش میزان آسیب به قلب شما استفاده می شود. از آنژیوپلاستی برای درمان تجمع پلاک های چربی در رگ های خونی قلب استفاده می شود. این تجمع نوعی بیماری قلبی است که به عنوان تصلب شرایین شناخته می شود.
آنژیوپلاستی ممکن است یک گزینه درمانی برای شما باشد اگر:
شما داروها یا تغییر سبک زندگی را امتحان کرده اید اما اینها سلامت قلب شما را بهبود نمی بخشد.
شما درد قفسه سینه (آنژین) دارید که بدتر می شود.
شما دچار حمله قلبی شده اید. آنژیوپلاستی می تواند به سرعت شریان مسدود شده را باز کرده و آسیب قلبی شما را کاهش دهد.
آنژیوپلاستی برای همه مناسب نیست. بسته به میزان بیماری قلبی و سلامت کلی شما ، پزشک ممکن است تشخیص دهد که جراحی بای پس عروق کرونر گزینه بهتری از آنژیوپلاستی برای شما است.
در موارد زیر ممکن است به جراحی بای پس عروق کرونر نیاز داشته باشید:
شریان اصلی که خون را به سمت چپ قلب شما می آورد ، باریک است.
عضله قلب شما ضعیف است.
شما مبتلا به دیابت و انسداد شدید متعدد در رگهای خود هستید.
در جراحی بای پس عروق کرونر ، قسمت مسدود شده شریان شما با استفاده از رگ سالم از قسمت دیگری از بدن شما استفاده می شود.
خطرات آنژیوپلاستی
اگرچه آنژیوپلاستی در مقایسه با عمل جراحی بای پس راهی کم تهاجمی تر برای باز کردن عروق مسدود شده است ، اما این روش هنوز خطرات زیادی را به همراه دارد.
شایعترین خطرات آنژیوپلاستی عبارتند از:
مسدود شدن مجدد شریان. هنگامی که آنژیوپلاستی با محلول قرار دادن استنت در محلول دارویی ترکیب شود ، خطر کمی وجود دارد که شریان تحت درمان دوباره مسدود شود (کمتر از 5٪). خطر باریک شدن مجدد شریان در هنگام استفاده از استنت های فلزی برهنه حدود 10 تا 20 درصد است.
لخته شدن خون. لخته خون حتی پس از عمل می تواند درون استنت ها ایجاد شود. این لخته ها می توانند شریان را ببندند و باعث حمله قلبی شوند. مصرف آسپرین در ترکیب با کلوپیدوگرل (پلاویکس) ، پراسوگرل (Effient) یا داروی دیگری که به کاهش خطر لخته شدن خون دقیقاً طبق تجویز کمک می کند تا احتمال تشکیل لخته در استنت شما را کاهش دهد بسیار مهم است.
با پزشک خود در مورد مدت زمان مصرف این داروها صحبت کنید. هرگز این داروها را بدون گفتگو با پزشک خود قطع نکنید.
خون ریزی. ممکن است در محل قرارگیری کاتتر از ناحیه پا یا بازو خونریزی داشته باشید. معمولاً این به سادگی منجر به کبودی می شود ، اما گاهی اوقات خونریزی جدی رخ می دهد و ممکن است نیاز به انتقال خون یا اقدامات جراحی داشته باشد.
سایر خطرات نادر آنژیوپلاستی عبارتند از:
حمله قلبی. اگرچه نادر است ، اما ممکن است در طول عمل سکته قلبی داشته باشید.
آسیب عروق کرونر. در طی عمل ممکن است شریان کرونر شما پاره یا پاره شود. این عوارض ممکن است نیاز به جراحی بای پس اورژانسی داشته باشد.
مشکلات کلیوی رنگی که در طی آنژیوپلاستی و قرار دادن استنت استفاده می شود ، می تواند باعث آسیب کلیه شود ، به ویژه در افرادی که قبلاً مشکلات کلیوی دارند. اگر در معرض خطر بیشتری هستید ، ممکن است پزشک اقدامات لازم برای محافظت از کلیه های شما را انجام دهد ، مانند محدود کردن مقدار ماده حاجب و اطمینان از هیدراته شدن بدن در طی مراحل.
سکته. در هنگام آنژیوپلاستی ، در صورت رد شدن کاتترها از طریق آئورت ، پلاک ها از بین می روند. همچنین لخته های خون در سوندها تشکیل شده و در صورت از بین رفتن به مغز می روند. سکته مغزی یک عارضه بسیار نادر در آنژیوپلاستی کرونر است و در طول عمل از داروهای رقیق کننده خون برای کاهش خطر استفاده می شود.
ریتم های غیر طبیعی قلب. در طی این عمل ، قلب ممکن است خیلی سریع یا خیلی آهسته تپیده شود. این مشکلات ریتم قلب معمولاً کوتاه مدت هستند ، اما گاهی اوقات داروها یا ضربان ساز موقت مورد نیاز است.
آماده شدن برای آنژیوپلاستی
قبل از آنژیوپلاستی برنامه ریزی شده ، پزشک سابقه پزشکی شما را بررسی کرده و معاینه فیزیکی می کند. ممکن است لازم باشد قبل از انجام آزمایشات ، برخی آزمایش های معمول از جمله عکسبرداری از رادیوگرافی قفسه سینه ، الکتروکاردیوگرام و آزمایش خون را انجام دهید. پزشک شما همچنین یک آزمایش تصویربرداری به نام آنژیوگرام کرونر را انجام می دهد تا ببیند که آیا عروق قلب شما مسدود شده اند و آیا با آنژیوپلاستی قابل درمان هستند.
اگر پزشک شما در حین آنژیوگرافی کرونر انسداد پیدا کند ، ممکن است بلافاصله بعد از آنژیوگرام در حالی که قلب شما هنوز کاتتریزه است تصمیم به انجام آنژیوپلاستی و استنت گذاری گرفته باشد.
پزشک دستورالعمل هایی را برای کمک به شما برای آماده شدن ارایه می کند.
پزشک ممکن است به شما دستور دهد بعضی از داروها را قبل از آنژیوپلاستی مانند آسپرین ، داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID) یا داروهای رقیق کننده خون تنظیم یا قطع کنید. حتماً تمام داروهای مصرفی از جمله مکمل های گیاهی را به پزشک خود بگویید.
معمولاً شش تا هشت ساعت قبل از آنژیوگرافی باید غذا و نوشیدن را متوقف کنید.
صبح روز عمل خود فقط با جرعه های کوچک آب داروهای مجاز را مصرف کنید.
در صورت مصرف تمام داروهای خود را جمع کنید تا با خود به بیمارستان ببرید ، از جمله نیتروگلیسیرین
انجام آنژیوپلاستی
آنژیوپلاستی توسط متخصص قلب و عروق و تیمی از پرستاران و تکنسین های متخصص قلب و عروق در یک اتاق عمل ویژه به نام آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلب انجام می شود.
آنژیوپلاستی از طریق شریان موجود در کشاله ران ، بازو یا مچ دست شما انجام می شود. بیهوشی عمومی لازم نیست. برای کمک به آرامش ، داروی آرامبخش دریافت خواهید کرد ، اما بسته به میزان آرامبخشی ممکن است در طول عمل بیدار باشید.
شما مایعات ، داروهایی برای آرام سازی شما و داروهای رقیق کننده خون (داروهای ضد انعقاد خون) از طریق کاتتر IV در دست یا بازو دریافت خواهید کرد.
ضربان قلب ، نبض ، فشار خون و سطح اکسیژن شما در طی مراحل کنترل می شود.
پزشک شما ناحیه پا ، بازو یا مچ دست شما را با محلول ضد عفونی کننده آماده می کند و یک ورق استریل را روی بدن شما قرار می دهد.
پزشک شما از بی حسی موضعی برای بی حس کردن محل ایجاد یک برش بسیار کوچک استفاده خواهد کرد. سپس یک سیم راهنمای کوچک و نازک در رگ خونی قرار داده می شود.
با کمک اشعه ایکس زنده ، پزشک شما یک لوله نازک (کاتتر) را از طریق سرخرگ شما رد می کند.
رنگ کنتراست پس از قرار گرفتن در محل از طریق کاتتر تزریق می شود. با این کار پزشک می تواند داخل رگ های خونی شما را ببیند و انسداد تصاویر اشعه ایکس به نام آنژیوگرام را تشخیص دهد.
یک بالن کوچک با یا بدون استنت در نوک کاتتر در محل انسداد باد می شود و عروق مسدود شده را پهن می کند. پس از کشیده شدن سرخرگ ، بادکنک تخلیه شده و کاتتر خارج می شود.
اگر چندین انسداد داشته باشید ، ممکن است این روش در هر انسداد تکرار شود.
بعد از آنژیوپلاستی
اگر شما یک عمل غیر اضطراری انجام داده اید ، احتمالاً یک شب در بیمارستان خواهید ماند در حالی که قلب شما کنترل می شود و داروهای شما تنظیم شده است. به طور کلی باید بتوانید هفته بعد از آنژیوپلاستی به محل کار یا روال عادی خود برگردید.
هنگام بازگشت به خانه ، مایعات زیادی بنوشید تا بدن شما را از رنگ ماده حاجب پاک کند. حداقل یک روز پس از آن از ورزش شدید و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنید. از پزشک یا پرستار خود در مورد سایر محدودیت های فعالیت بپرسید.
در موارد زیر فوراً با مطب پزشک یا کارکنان بیمارستان تماس بگیرید:
محلی که کاتتر شما در آن قرار گرفته است شروع به خونریزی یا تورم می کند.
در محلی که کاتتر شما قرار داده شده است احساس درد یا ناراحتی می کنید.
شما علائمی از عفونت دارید ، مانند قرمزی ، تورم ، تخلیه یا تب
در دما یا رنگ پا یا بازو تغییراتی ایجاد شده است که برای عمل استفاده شد.
احساس ضعف و ضعف می کنید
شما دچار درد قفسه سینه یا تنگی نفس می شوید
نتایج آنژیوپلاستی
انجام آنژیوپلاستی کرونر جریان خون را از طریق شریان کرونر که قبلاً باریک یا مسدود شده است ،به طور چشمگیری بهبود می بخشد. درد قفسه سینه شما به طور کلی باید کاهش یابد ، و شما ممکن است بهتر بتوانید ورزش کنید.
انجام آنژیوپلاستی و استنت گذاری به معنای برطرف شدن بیماری قلبی شما نیست. شما باید عادات سبک زندگی سالم را ادامه داده و طبق تجویز پزشک داروهایی مصرف کنید.
اگر علائمی شبیه به علائمی مانند قبل از عمل دارید ، مانند درد قفسه سینه یا تنگی نفس ، با پزشک خود تماس بگیرید. اگر درد قفسه سینه در حالت استراحت یا دردی دارید که به نیتروگلیسیرین پاسخ نمی دهد ، با 911 یا کمک فوری پزشکی تماس بگیرید.
برای سالم نگه داشتن قلب خود پس از آنژیوپلاستی ، باید:
سیگار کشیدن را ترک کنید.
سطح کلسترول خود را کاهش دهید.
یک رژیم غذایی سالم و کم چربی اشباع داشته باشید.
وزن سالم داشته باشید.
سایر شرایط مانند دیابت و فشار خون را کنترل کنید.
ورزش منظم داشته باشید.
طبق تجویز پزشک از داروها استفاده کنید.
آنژیوپلاستی موفقیت آمیز همچنین به این معنی است که شما ممکن است مجبور به جراحی بای پس عروق کرونر نشوید ، یک روش تهاجمی تر که نیاز به زمان بهبودی بیشتری دارد.
آنژیوپلاستی و قرارگیری استنت گزینه های درمانی بیماری شریان محیطی (PAD) است. این وضعیت شایع شامل باریک شدن شریان در اندام شما است.
علائم PAD شامل موارد زیر است:
- احساس سرما در پاهایتان
- تغییر رنگ در پاها
- بی حسی در پاهایتان
- گرفتگی در پاها پس از فعالیت
- اختلال نعوظ در مردان
- درد که با حرکت تسکین می یابد.
- درد در انگشتان پا
اگر دارو و سایر روش های درمانی به PAD شما کمک نمی کنند ، پزشک ممکن است از آنژیوپلاستی و قرار دادن استنت استفاده کند. در صورت بروز حمله قلبی یا سکته مغزی ، از آن به عنوان یک عمل اورژانسی نیز استفاده می شود. مرکز تحقیقات قلب وعروق، فعالیتهای خود را با تعداد 6 هئیت علمی آغازنمود هدف این مرکز درپاسخ به نیاز روزافزون فعلی جامعه اقدام به طراحی برنامه جامع پیشگیری ازبیماریهای قلب و عروق می باشد و برای جذب همکاری سازمانهای مختلف و اعتبار لازمه تلاش می کند.
منبع: http://hearthealth.ir/
:: برچسبها:
Angioplasty ,
خطرات آنژیوپلاستی ,
انجام آنژیوپلاستی ,
متخصص قلب و عروق ,
علائم PAD ,
قرار دادن استنت ,
:: بازدید از این مطلب : 937
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0